بحرین، کشور کوچک عربی به شکل خلیج در سواحل جنوب غربی خلیج فارس‎ ‎واقع شده است.‏‎ ‎این مجمع ‏الجزایر شامل جزیره بحرین و حدود 30 جزیره کوچکتر است. نام این کشور از اصطلاح عربی البحرین، به معنی ‏‏"دو دریا"‏‎ ‎گرفته شده است. بحرین  در یکی از بزرگترین مناطق تولید کننده نفت جهان قرار دارد، اما خود ‏ذخایر اندکی از نفت دارد.‏‎ ‎در عوض، اقتصاد این کشور مدتهاست بر روی فرآوری نفت خام‎ ‎کشورهای ‏همسایه متکی است و اخیراً بخشهای مالی، خدمات تجاری و ارتباطات نیز مانند گردشگری بحرین رشد ‏چشمگیری داشته است.‏‎ ‎شهر و بندرگاه اصلی، و پایتخت بحرین، شهر منامه‎‎ ‎‏(‏Al-Manāmah‏) در نوک شمال ‏شرقی جزیره بحرین واقع شده است.‏‎ ‎منامه‎، یک شهر مدرن و چشم نواز، آرام و بین المللی است‎ ‎و مقصد مورد ‏علاقه بازدیدکنندگان عربستان سعودی در کشور همسایه است. در آخر هفته، جمعیت سعودی ها در شهر جمع ‏می شوند تا از رستوران ها و بارهای آن لذت ببرند. با این حال، مردم بحرین‎ ‎در سبک زندگی شان  محافظه کار ‏هستند. این احساس‎ ‎در قانون اساسی کشور تصریح شده است، که تأیید می کند "خانواده سنگ بنای جامعه ‏است که قدرت آن در دین ، اخلاق‎ ‎و میهن پرستی نهفته است‎". ‎

مساحت کل زمین های  بحرین کمی بیشتر از سنگاپور است‎ . ‎عربستان سعودی در غرب از طریق خلیج بحرین ‏مشرف است و شبه جزیره قطر‎ ‎در شرق بحرین قرار دارد‎. ‎جاده ملک فهد‎ ‎، 15‏‎ ‎مایل (24 کیلومتر) طول، بحرین ‏را به عربستان سعودی‎ ‎متصل می کند.‏‎ ‎این ایالت از دو گروه مجزا از جزایر تشکیل شده است که مجموعاً حدود ‏‏30 مایل (50 کیلومتر) از شمال به جنوب و 10 مایل (16 کیلومتر) از شرق به غرب امتداد دارند‎.‎‏ ‏جزیره بحرین‎ ‎هفت هشتم کل مساحت این کشور را شامل می شود و توسط جزایر کوچکتر احاطه شده است. ‏این دو شهر المحرق‎‎ ‎‏ و سیتره‎ ‎، هر دو به سمت شمال شرق-به جزیره بحرین توسط گذرگاه هایی متصل شده ‏اند که‎ ‎توسعه مسکونی و صنعتی را تسهیل می کند‎.‎‏ جزایر دیگر در این گروه نبی صالح، ال محمدیه ( ام آل ‏سبان )، ام ال سنان مرتبط با جاده ملک فهد)، و جدة می باشد.‏‎ ‎گروه دوم شامل جزایر آوار است که در نزدیکی ‏سواحل واقع قطر‎ ‎، در حدود 12 مایل (19 کیلومتر) در جنوب شرقی جزیره بحرین؛ اختلاف با قطر بر سر ‏مالکیت جزایر در سال 2001 حل شد، زمانی که دیوان بین المللی دادگستری‎ ‎آنها را به بحرین اعطا کرد.‏‎ ‎جزایر ‏کوچک و صخره ای، تنها تعداد کمی ماهیگیر و کارگر معدن در آنها زندگی می کنند، اما اعتقاد بر این است که ‏دارای ذخایر نفت و گاز طبیعی‎ ‎هستند‎.‎

موقعیت جغرافیایی بحرین, بیشتر بخوانید...

تابستان در بحرین خوشایند و دلچسب نیست، زیرا دمای بالا اغلب با رطوبت‎ ‎زیاد همزمان می شود. دمای نیمروز ‏از ماه می تا اکتبر از 90 درجه فارنهایت (32 درجه سانتی گراد) تجاوز می کند و اغلب به 95 درجه فارنهایت ‏‏(35 درجه سانتیگراد) یا بالاتر می رسد. شبهای تابستان گرم و مرطوب است.‏‎ ‎زمستان ها سردتر و دلپذیرتر است، ‏میانگین دمای هوا از دسامبر تا مارس به 70 درجه فارنهایت (21 درجه سانتی گراد) می رسد. میزان بارندگی ‏محدود به ماه های زمستان است و به طور متوسط تنها 3 اینچ (75 میلی متر) در سال است، اما این میزان ممکن ‏است از تقریباً هیچ چیز تا دو برابر آن متفاوت باشد.‏‎ ‎به طور متوسط، فقط 10 روز در سال باران می بارد. آفتاب ‏در طول سال فراوان است.‏‎ ‎باد غالب مرطوب در شمال غرب است الشمال‎ ‎؛ باد قوس یا کوش، باد جنوب خشک و گرم، ‏کمتر است و شن و ماسه، گرد و غبار و رطوبت کم به ارمغان می آورد‎.‎

زندگی گیاهی و جانوری در بحرین ‏
حدود 200 گونه مختلف گیاهان بیابانی در قسمتهای برهوت و خشک مجمع الجزایر بحرین رشد می کنند، در ‏حالی که مناطق آبیاری شده و زیر کشت‎ ‎جزایر بحرین در به عمل آوردن درختان میوه، محصولات علوفه ای و ‏سبزیجات حاصلخیز هستند. تنوع حیوانات به دلیل شرایط بیابانی محدود است.‏‎ ‎غزال و خرگوش هنوز منقرض ‏نشده اند و مارمولک ها و جربوا‎ ‎‏(جوندگان صحرایی) حیوانات مرسوم بحرین هستند.‏‎ ‎مانگوز - احتمالاً از هند وارد ‏شده است و در مناطق آبی دیده می شود.‏‎ ‎زندگی پرندگان به جز در بهار و پاییز پراکنده است، زمانی بسیاری از ‏انواع پرندگان مهاجر به طور موقت در بحرین اسکان می کنند که این مکان جغرافیایی معتدل باشد تا به آنجا ‏رفت و آمد و استراحت کنند‎.‎

تقریباً نیمی از جمعیت مردم بحرین عرب‎ ‎هستند و بیشتر ساکنان آن بحرینی های بومی ‏هستند، اما تعداد کمی فلسطینی، عمانی ها یا سعودی ها هم در بحرین زندگی می ‏کنند.‏‎ ‎ساکنان متولد خارجی که‎ ‎حدود نیمی از جمعیت را تشکیل می دهند بیشتر ‏از ایران‎ ‎، هند‎ ‎، پاکستان‎ ‎، انگلیس‎ ‎و ایالات متحده هستند.‏‎ ‎حدود سه پنجم نیروی کار‎ ‎متولد ‏خارج بحرین هستند‎.‎ عربی‎ ‎زبان رسمی بحرین است.‏‎ ‎با این حال ، انگلیسی‎ ‎به طور گسترده مورد استفاده قرار می ‏گیرد و در همه مدارس زبان دوم اجباری است. زبان فارسی‎ ‎نیز رایج است، اگرچه بیشتر در ‏خانه صحبت می شود.‏‎ ‎تعدادی از زبانهای دیگر در بین مهاجران در بحرین از ‏جمله اردو‎ ‎، هندی‎ ‎و تاگالوگ صحبت می شود‎ ‎‏.‏‎  ‎

‎ ‎بیش از یک سوم از زندگی مردم در دو شهر اصلی، منامه‎‎ ‎و المحرق‎ می باشد. منامه‎ با بندر آن ‏از‎ ‎مینا‎ ‎، سلمان، بزرگترین شهرهای آن است و شامل ادارات دولتی اصلی، کسب و کار و منطقه ‏مالی، بسیاری از‎ ‎هتل‎ ‎های بزرگ ، مغازه ها به سبک غربی، و یک بازار سنتی عرب‎ ‎سوق دار می ‏باشد.‏‎ ‎‏ ظاهر مجزا مدرن در مقایسه با المحرق‎، که پر تراکم است منطقه بسیار باریک و خیابان ‏پیچ در پیچ دارد.‏‎ ‎سکونتگاههای مهم دیگر عبارتند از عالی، در نزدیکی مرکز جزیره بحرین که ‏عمدتا برای کارکنان خارج از کشور شرکت نفت‎ Brain (Bapco) ‎ساخته شده ‏است‎. ‎مدینه عیسی (شهر‏‎ ‎عیسی )، یک اجتماعی است که توسط دولت در سال 1968 تاسیس ‏شده است. ‏‎ ‎شهرک های مهم آن شامل  آل‎ ‎ریفا‎ ‎،‎ ‎الشمالی (شمال‎ ‎ریفا)‏‎ ‎، ‏‎ ‎الشرقی (شرق‎ ‎ریفا)‏‎ ‎، الغربی (غرب‎ ‎ریفا)‏‎ ‎، و مدینه حمد است که در سال 1984 تکمیل شد‎.‎

خصوصیات مردم و گروههای قومی بحرین, بیشتر بخوانید...

سن رای دادن در بحرین 20 سال است و‏‎ ‎زنان، علاوه بر رای دادن، می توانند در انتخابات محلی و ملی شرکت ‏کنند. عملا احزاب کار به عنوان جوامع سیاسی دارای مجوز، مجاز به قرار دادن نامزدها در انتخابات، ‏مبارزات انتخاباتی و شکل رای گیری در قوه مقننه هستند. انجمن سیاسی نمی توانند در راستای یک بستر مذهبی ‏شکل بگیرند و همچنین نمی توانند نماینده یک فرقه خاص باشند.‏‎ ‎الوفاق، یکی از با نفوذ ترین جوامع سیاسی، ‏در میان شیعه محبوب بود، اکثریت‎ ‎مردم شامل افراد شیعه ، روحانیون در موقعیت های بالا در اصلاحات سیاسی ‏و نه فرقه ای متمرکز کشور را اداره می کنند.‏‎

جمعیت بحرین به طور پیوسته در حال افزایش است و تقریباً 2 درصد در سال افزایش می یابد‎. ‎نرخ زاد و ولد ‏زیر متوسط است، اما نرخ مهاجرت ششمین نرخ در جهان است‎. ‎حدود نیمی از جمعیت این کشور متولد خارج ‏هستند‎. ‎امید به زندگی در بحرین بالاست ، مردان به طور متوسط حدود 77 و زنان تا 81 سال عمر می کنند. ‏میزان مرگ و میر‎ ‎بسیار کمتر از میانگین جهانی است و عمده ترین عوامل مرگ و میر بیماری‎ ‎های سیستم ‏گردش خون یا تنفس‎ ‎و سرطان است‎ . ‎حدود یک پنجم جمعیت زیر 15 سال سن دارند.‏

روند سیاسی و جمعیتی کشور بحرین, بیشتر بخوانید...

اگرچه بحرین اولین کشوری بوده که نفت‎ ‎در آن کشف شد (1932) ، اما بحرین به احتمال زیاد اولین کشوری ‏است که ذخایر خود را خالی کرد.‏‎ ‎در نتیجه ، بحرین یکی از متنوع ترین اقتصادها را در منطقه خلیج فارس ‏توسعه داده است‎. ‎فعالیت اقتصادی بحرین ، مانند سایر کشورهای عربی در خلیج فارس ، عمدتاً بر تولید نفت ‏خام‎ ‎و گاز طبیعی و پالایش فرآورده های نفتی متمرکز بوده و این کشور را نسبت به نوسانات بازار جهانی نفت ‏حساس کرده است.‏‎ ‎با این حال، بحرین بر سنت دیرینه خود در زمینه حمل و نقل و تجارت استوار است و در ‏توسعه خدمات تولیدی و تجاری و مالی نسبت به برخی از کشورهای دیگر موفق تر بوده است.‏‎ ‎بخش غیر نفتی ‏شامل پتروشیمی، تعمیر کشتی ، پالایش آلومینیوم و تولیدات سبک است. آلومینیوم بحرین‎ BSC ‎‏(آلبا)‏‎ ‎متعلق ‏به دولت ، یکی از بزرگترین کارخانه های ذوب آلومینیوم در جهان  و ‏Bapco ‎‏ سودآور بوده اند، اما این انگیزه ‏کمتری برای خصوصی سازی ایجاد کرده است.‏‎ ‎بحرین همچنان مهمترین مرکز تجاری و مالی در خلیج فارس ‏است، اگرچه با رقابت فزاینده امارات متحده عربی روبرو شده است‎ .‎

‏ ‏کشاورزی و ماهیگیری در بحرین ‏
کمتر از 3 درصد از بحرین قابل کشت است و کشاورزی تنها سهم ناچیزی از تولید ناخالص ملی را به خود ‏اختصاص می دهد‎ .‎‏ اکثریت غذاهای بحرین وارداتی است، اما محصولات کشاورزی برخی از نیازهای محلی، از ‏جمله بخش زیادی از سبزیجات و محصولات لبنی را برآورده می کند‎.‎‏ گوجه فرنگی، خرما، موز، مرکبات، انبه، ‏انار و یونجه (لوسرن) از جمله محصولات اصلی هستند.‏‎ ‎پرورش گاو و طیور‎ ‎نیز توسط دولت تشویق می شود، در ‏حالی که شتر و اسب برای مسابقه پرورش داده می شوند.‏‎ ‎آلودگی فزاینده آبهای خلیج ، که عمدتاً ناشی از ریزش ‏تأسیسات نفتی کویت در طول جنگ خلیج فارس بوده است، باعث از بین رفتن زندگی دریایی با ارزش اقتصادی ‏‏(به ویژه میگو) شده است که برای صنعت ماهیگیری‎ ‎مهم بوده است.‏‎ ‎علیرغم برخی تلاشهای دولت برای ‏خصوصی سازی و نوسازی صنعت، شیلات تا حد زیادی بدون بهره برداری باقی مانده است.‏‎ ‎

تولید نفت بحرین همیشه بر اساس استانداردهای خاورمیانه اندک بوده است و تصفیه نفت خام وارد شده ‏از عربستان‎ ‎از زمان کشف میدان های نفتی وسیع در خاک اصلی بحرین از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده ‏است.‏‎ ‎در سال 1998 باپکو یک پروژه بزرگ نوسازی پالایشگاه خود را آغاز کرد.‏‎ ‎تنها میدان نفتی بحرین، ‏Al-‎Baḥrayn ‎‏ همچنین به عنوان عوالی شناخته می شود)، به سرعت در حال خالی شدن است.‏‎ ‎با این حال ، به ‏چندین شرکت نفتی، حق اکتشاف از سوی دولت اعطا شده است.‏‎ ‎منابع گاز طبیعی دریایی این کشور تا حدی ‏قابل توجه تر است.‏‎ ‎منابع و تولید نفت و گاز طبیعی‎ ‎ملی شده است، اما در دهه 1990 دولت شروع به تشویق ‏سرمایه گذاری خارجی در این بخش کرد.‏

دارایی، مالیه، سرمایه گذاری
دولت رشد بانکداری، بیمه و سایر خدمات مالی را تشویق کرده است، و در نتیجه بحرین به یک مرکز مالی مهم ، ‏به ویژه بانکداری دریایی تبدیل شده است.‏‎ ‎این فعالیت ها به طور فزاینده ای به تراز پرداخت های‎ ‎کشور کمک ‏کرده است.‏‎ ‎بحرین همچنین توانسته از سنت دیرینه خود به عنوان یک مرکز تجاری بهره مند شود.‏‎ ‎بانک ‏مرکزی‎ ‎این کشور آژانس پولی‎ ‎بحرین است که دینار بحرین ، واحد پول ملی را نیز صادر می کند.‏‎ ‎علاوه بر ‏واحدهای بانکی دریایی، بانک های تجاری داخلی و خارجی و همچنین بانک های سرمایه گذاری در بحرین وجود ‏دارد.‏‎ ‎بورس اوراق بهادار بحرین در سال 1989 افتتاح شد.‏‎ ‎

ذخایر و منابع انرژی بحرین, بیشتر بخوانید...

واردات اصلی بحرین نفت خام است که با خط لوله زیرآبی از عربستان سعودی وارد‎ ‎می شود تا تصفیه شود‎. ‎سایر ‏واردات عمده ماشین آلات ، مواد غذایی و مواد شیمیایی است‎. ‎صادرات اولیه شامل فرآورده های نفتی و کالاهای ‏آلومینیومی است‎. ‎عربستان سعودی شریک تجاری اصلی است و امارات متحده عربی‎ ‎، ایالات متحده و ژاپن‎ ‎نیز ‏شرکای مهم بعدی هستند.‏‎ ‎

اکثریت نیروی کار را مردان تشکیل می دهند که‎ ‎حدود یک پنجم کل جمعیت هستند‎.‎‏ با این حال، زنان از سوی ‏دولت تشویق می شوند که کار کنند ، به ویژه به عنوان وسیله ای برای افزایش اشتغال بومی‎ ‎است.‏‎ ‎در آغاز دهه ‏‏1970، غیر بحرینی ها شامل‎ ‎بخش بزرگی از نیروی کار این کشور؛ در پایان قرن بیستم، دو سوم کارگران ‏خارجی بودند‎. ‎در بحرین هیچ اتحادیه ای وجود ندارد و هفته کاری استاندارد شنبه تا چهارشنبه ‏است.‏‎ ‎بحرین مالیات بر درآمد‎ ‎شخصی ندارد و تنها مالیات بر شرکت ها از شرکت های نفت و گاز اخذ می ‏شود.‏‎ ‎مالیات غیر مستقیم بر نوشابه های گازدار، نوشابه های انرژی زا و محصولات دخانی در سال 2017 اجرا ‏شد.‏‎ ‎در سال 2019 این کشور مالیات بر ارزش افزوده را‎ ‎برای اکثر کالاها و خدمات اعمال کرد.‏‎ ‎مالیات کمتر از ‏یک سوم درآمد کشور را شامل می شود.‏‎ ‎

تجارت و خدمات بحرین, بیشتر بخوانید...

جزیره بحرین دارای یک سیستم بسیار عالی جاده آسفالت شده بوده، و اتصالات جاده ای آن به المحرق‎ ‏‎ ‎و سیتره ‏و به عربستان سعودی برای تسهیل‎ ‎سفر است.‏‎ ‎راه آهن وجود ندارد ، اما شهرها و روستاهای اصلی با خدمات ‏اتوبوس و تاکسی به خوبی سرویس می شوند.‏‎ ‎تعداد زیادی از ساکنان نیز دارای وسایل نقلیه موتوری هستند. ‏فرودگاه بین المللی بحرین در المحرق‎ یکی از شلوغ ترین فرودگاه در خاورمیانه‎ ‎است و توسط اکثر خطوط هوایی ‏بزرگ بین المللی خدمت رسانی کرده است. منامه‎‎ ‎مقر شرکت هواپیمایی‎ Gulf Air ‎است که در اصل ‏یک سرمایه گذاری مشترک‎ ‎بین بحرین، عمان‎ ‎، قطر‎ ‎و امارات متحده عربی بود اما اکنون فقط متعلق به دولت ‏بحرین است.‏‎ ‎کشتی های بخار از بحرین به سایر بنادر خلیج فارس و به پاکستان‎ ‎و هند‎ ‎سرویس های برنامه ریزی شده ای ‏ارائه می دهند.‏

قانون اساسی بحرین از دولت می خواهد که برای تأمین مسکن هر شهروندی که نتواند از طریق منابع شخصی ‏خود به سرپناه مناسب برسد، کمک مالی کند. تقریباً سه پنجم کل مردم بحرین به نحوی از کمک های مسکن ‏دولتی بهره مند شده اند و دولت نیز در دهه های اخیر منابع قابل توجهی را برای توسعه زیرساخت ‏های‎ ‎مربوطه هزینه کرده است‎ . ‎در سال 2001 دولت برنامه جدیدی را برای گسترش کمک های مسکن به ‏شهرها و افراد روستایی افتتاح کرده است.‏

حمل و نقل و مخابرات، مسکن و امنیت بحرین, بیشتر بخوانید...

‏سیستم آموزشی عمومی بحرین که در سال 1932 تأسیس شد، قدیمی ترین سیستم آموزشی در شبه جزیره ‏عربستان است‎.‎‏ آموزش عمومی برای دختران و پسران در مقاطع ابتدایی، متوسطه رایگان است و برای همه ‏کودکان 6 تا 14 ساله اجباری است و مدارس خصوصی و مذهبی نیز موجود است.‏‎ ‎دانشگاه بحرین، دانشگاه خلیج ‏عربی و کالج علوم بهداشتی و موسسات آموزش عالی هستند.‏‎ ‎اکثریت قریب به اتفاق مردم با سواد هستند و بحرین ‏دارای بالاترین میزان سواد زنان در خلیج فارس است‎.‎

هنرهای مرسوم در بحرین
صنایع دستی سنتی بحرین از حمایت دولتی و مردمی خوبی برخوردار می باشند و اکثر روستاها سنت های ‏تخصصی خود را اجرا می کنند. برای مثال، بحرین برای سرامیک آن شناخته شده است، در حالی که هنرمندان ‏در بافتن‎ Karbābād ‎‏ نوعی سبد از برگ خرما استاد هستند.‏‎ ‎در سراسر کشور صنعتگران به کار طلا، قلعکاری ‏و نساجی مشغول هستند‎ ‎و اجناس خود را در مغازه های کوچک یا سوق العرب (چهارشنبه بازارها) در منامه‎ ‏می‎ ‎فروشند.‏‎ ‎کارخانه های کشتی سازی در منامه‎ و المحرق‎ مکان هایی برای ساخت دهو هستند، که یک هنر ‏بسیار مورد احترام است.‏‎ ‎موزه در منامه‎ شامل آثار‎ ‎محلی مربوط به دوران باستان است، مانند مجسمه های ‏عاج، سفال‎ ‎، ظروف‎ ‎مسی و حلقه های طلا، که بسیاری از آنها نشان دهنده تأثیرات مختلف فرهنگی خارج از ‏بحرین است.‏‎ ‎همچنین یک انجمن‎ ‎هنری آوانگارد کوچک اما شکوفا در بحرین وجود دارد.‏‎ 

سیستم آموزشی و فرهنگ مردم بحرین, بیشتر بخوانید...

بحرین، کشوری در خلیج فارس است و دارای قوانین کار و مزایای مناسبی برای کارگران است.  طبق قوانین بحرین، معمولاً ساعات کار در روزهای غیر تعطیل برای کارمندان عادی 8 ساعت است و در هفته 48 ساعت کار مجاز است. ساعات کار اضافه باید با نرخ حداقل 1.5 برابر حقوق ساعتی پرداخت شود. کارگران در بحرین حق مرخصی سالانه دارند. برای کارمندان با سابقه کار کمتر از 5 سال، مرخصی سالیانه 21 روز است و برای کارمندان با سابقه کار بیشتر از 5 سال، مرخصی سالیانه 30 روز است. در بحرین، حداقل دستمزد تعیین شده است و کارفرما باید به کارگران حداقل این مبلغ را پرداخت کند. در صورتی که کارفرما قادر به پرداخت حقوق کامل نباشد، باید به کمترین میزان معیشتی حداقل دستمزد دسترسی داشته باشد. همچنین، کارگران مهاجر نباید کمتر از حداقل دستمزد معیشتی که برای آن‌ها تعیین شده است، دریافت کنند.

در بحرین، مزایایی برای کارگران مهاجر نیز وجود دارد.  کارگران مهاجر برای کار در بحرین باید دارای مجوز کار باشند. این مجوز کار به آنها اجازه می‌دهد به طور قانونی در بحرین کار کنند و از حقوق و مزایا برخوردار شوند. کارگران مهاجر نباید کمتر از حداقل دستمزد معیشتی که برای آنها تعیین شده است دریافت کنند. این حداقل دستمزد به منظور تأمین نیازهای اساسی زندگی کارگران مهاجر تعیین شده است. در بحرین، برخی از کارفرماها مسکن رایگان یا مسکن با هزینه کمتری برای کارگران مهاجر فراهم می‌کنند. این اقدام به ارائه شرایط مناسبی برای زندگی و اقامت کارگران مهاجر کمک می‌کند. کارگران مهاجر نیز حقوق و مزایای مربوط به تعطیلات رسمی و تعطیلات دیگر را دریافت می‌کنند. این شامل پرداخت اضافی در تعطیلات و ساعات کار اضافه می‌شود. کارگران مهاجر نیز می‌توانند از بیمه‌های اجتماعی مانند بیمه تأمین اجتماعی و سایر بیمه‌ها که توسط سازمان‌های مربوطه در بحرین ارائه می‌شود، بهره‌برداری کنند. در صورت نقض حقوق کارگران مهاجر، قوانین بحرین حمایت حقوقی را فراهم می‌کنند. کارگران مهاجر می‌توانند به دادگاه‌ها و سازمان‌های مربوطه در بحرین شکایت کنند تا حقوق خود را دفاع کنند.

حقوق کارگر در بحرین, بیشتر بخوانید...