‏سیستم آموزشی عمومی بحرین که در سال 1932 تأسیس شد، قدیمی ترین سیستم آموزشی در شبه جزیره ‏عربستان است‎.‎‏ آموزش عمومی برای دختران و پسران در مقاطع ابتدایی، متوسطه رایگان است و برای همه ‏کودکان 6 تا 14 ساله اجباری است و مدارس خصوصی و مذهبی نیز موجود است.‏‎ ‎دانشگاه بحرین، دانشگاه خلیج ‏عربی و کالج علوم بهداشتی و موسسات آموزش عالی هستند.‏‎ ‎اکثریت قریب به اتفاق مردم با سواد هستند و بحرین ‏دارای بالاترین میزان سواد زنان در خلیج فارس است‎.‎

اطلاعاتی راجع به زندگی فرهنگی در بحرین ‏
موقعیت جزیره بحرین آن را در بین کشورهای حوزه خلیج فارس‎ ‎منحصر به فرد کرده است.‏‎ ‎با دسترسی بیشتر ‏به سفرهای اقیانوسی و قرار گرفتن بیشتر در معرض تأثیرات خارجی، بحرین به طور سنتی محل زندگی ‏جمعیتی قومی و مذهبی متنوع‎ ‎و جهان وطنی‎ ‎نسبت به سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس است.‏‎ ‎این راحتی در ‏آداب و رسوم اجتماعی بحرین منعکس شده است - که اگرچه هنوز محافظه کار است‎ - ‎اما نسبت به همسایگان ‏خود ، به ویژه عربستان سعودی محافظه کار، معتدل تر و آرام تر است. بنابراین، اگرچه بحرین هنوز در قلب ‏یک کشور‎ ‎عربی- اسلامی قرار دارد‎ ‎‏ اما بسیاری از همسایگانش مدرنیته و غرب زدگی را پذیرفته اند.‏

آداب زندگی روزمره و رسوم اجتماعی در بین مردم بحرین
تعطیلات رسمی در بحرین به طور کلی همان تعطیلاتی است که در اکثر کشورهای مسلمان مشاهده می شود. ‏این تعطیلات عبارتند از دو جشنواره  عید فطر‎ ‎و عید قربان‎ ‎، تولد حضرت محمد، و اخیرا، مراسم روز عاشورا‎ ‎در ‏میان شیعه این کشور مرسوم است.‏

لباس به سبک غربی در بین مردم بحرین مرسوم است، هر چند برخی از مردان هنوز هم لباس سنتی ‏دشداشه (لباس تمام قد بلند) و چفیه (پارچه سر سفید)، می پوشند که توسط طناب شتر مو سیاه و سفید روی ‏سر محکم شده، و به عنوان یک ‏iqāl‏ شناخته شده است.‏‎ ‎پارچه سر اغلب جنبه تزئینی تر دارد، به ویژه در میان ‏نخبگان سیاسی پوشیدن آن مرسوم است.‏‎ ‎قوانین لباس برای زنان در مقایسه با استانداردهای منطقه ای محافظه ‏کارانه تر و آرام تر است، اگر چه زنان در مناطق روستایی، و کسانی که در جوامع‎ ‎‏ محافظه کارانه در شهرستانها ‏زندگی می کنند، هنوز هم حجاب‎ (Hijab ) ‎و یک ردای سنتی بلند شناخته شده به عنوان ‏عبا ‏‎" abāyah   ‎‏ می پوشند.‏

قهوه بخش مهمی از زندگی اجتماعی بحرینی هاست.‏‎ ‎کافی شاپ ها مکانهای محبوب ملاقات آنهاست و قهوه به ‏نشانه مهمان نوازی ارائه می شود و اغلب با هل و زعفران طعم دار می شود.‏‎ ‎غذاهای بحرینی معمولاً ماهی ، میگو ‏، گوشت ، برنج و خرما می باشد.‏‎ ‎ماچبوس یک غذای سنتی محبوب ماهی یا گوشت است که با برنج سرو می ‏شود.‏‎ ‎دیگر مواد غذایی معمولی شامل معمر، برنج قهوه ای شیرین با شکر و یا خرما و ‏shāwarmah ‎، گوشت ‏بره تفت سرخ شده با سیخ، گوشت گاو و مرغ می باشد.‏‎    ‎

هنرهای مرسوم در بحرین
صنایع دستی سنتی بحرین از حمایت دولتی و مردمی خوبی برخوردار می باشند و اکثر روستاها سنت های ‏تخصصی خود را اجرا می کنند. برای مثال، بحرین برای سرامیک آن شناخته شده است، در حالی که هنرمندان ‏در بافتن‎ Karbābād ‎‏ نوعی سبد از برگ خرما استاد هستند.‏‎ ‎در سراسر کشور صنعتگران به کار طلا، قلعکاری ‏و نساجی مشغول هستند‎ ‎و اجناس خود را در مغازه های کوچک یا سوق العرب (چهارشنبه بازارها) در منامه‎ ‏می‎ ‎فروشند.‏‎ ‎کارخانه های کشتی سازی در منامه‎ و المحرق‎ مکان هایی برای ساخت دهو هستند، که یک هنر ‏بسیار مورد احترام است.‏‎ ‎موزه در منامه‎ شامل آثار‎ ‎محلی مربوط به دوران باستان است، مانند مجسمه های ‏عاج، سفال‎ ‎، ظروف‎ ‎مسی و حلقه های طلا، که بسیاری از آنها نشان دهنده تأثیرات مختلف فرهنگی خارج از ‏بحرین است.‏‎ ‎همچنین یک انجمن‎ ‎هنری آوانگارد کوچک اما شکوفا در بحرین وجود دارد.‏‎