ارمنستان - واردات و صادرات به ارمنستان

ارمنستان، کشوری در منطقه قفقاز، در جنوب رشته کوه بزرگ قفقاز و از بخش جلویی به ارتفاعات شمال ‏غربی آسیا‎ ‎مشرف است.‏‎ ‎از شمال و شرق ارمنستان به گرجستان‎ ‎و آذربایجان‎ ‎محدود می شود، در حالی که ‏همسایگان آن  در جنوب شرقی و غرب به ترتیب ایران‎ ‎و ترکیه هستند.‏‎ ‎نکسچیوان‎ ‎‏ منطقه ای واقع در جمهوری ‏آذربایجان، از جنوب غربی با ارمنستان هم مرز است. پایتخت ارمنستان‎  ‎ایروان‎ ‎است. ارمنستان مدرن شامل‎ ‎تنها ‏یک بخش کوچک از ارمنستان باستان، یکی از قدیمی ترین مراکز در جهان از لحاظ تمدن است.‏‎ ‎ارمنستان در ‏ارتفاعات خود از سواحل جنوبی مرکزی دریای سیاه‎ ‎تا دریای خزر‎ ‎و از دریای مدیترانه‎ ‎تا دریاچه ارومیه‎ ‎در ایران ‏کنونی امتداد‎ ‎دارد.‏‎

ارمنستان از لحاظ جغرافیایی موقعیتی استراتژیک دارد زیرا در قلب منطقه قفقاز قرار دارد و از لحاظ جغرافیایی ارتباطات حیاتی بین مناطق مختلف جغرافیایی قفقاز را ایجاد می‌کند. موقعیت جغرافیایی ارمنستان به دلیل عبور مسیرهای حمل و نقل بین آسیای مرکزی، روسیه، قفقاز جنوبی، خاورمیانه و اروپا بسیار حائز اهمیت است. علاوه بر این، ارمنستان به دلیل مرزهای مشترک با چهار کشور، شامل گرجستان، آذربایجان، ایران و ترکیه، در موقعیتی منحصربه‌فرد قرار دارد. این موقعیت می‌تواند ارمنستان را به یک هاب حمل و نقل بین المللی تبدیل کند و به تجارت و تبادلات اقتصادی بین این مناطق کمک کند. ارمنستان دسترسی نزدیک به منابع طبیعی مهمی مانند نفت، گاز و معادن دارد. همچنین، وجود مسیرهای حمل و نقل مهم مانند خطوط راه آهن و جاده‌های بین‌المللی نیز به ارمنستان کمک می‌کند تا در تجارت و تبادلات بین المللی نقش مهمی ایفا کند.

موقعیت جغرافیایی و همسایگان ارمنستان, بیشتر بخوانید...

از مجموع بارشها، حدود دو سوم از آن تبخیر می شود و یک سوم آنها به داخل سنگها نفوذ‎ ‎می کند، به ویژه ‏سنگهای آتشفشانی که متخلخل و شکافدار هستند‎ ‎‏.‏‎ ‎رودخانه های متعدد در ارمنستان کوتاه و متلاطم با تنداب ‏ها و آبشارهای متعدد هستند.‏‎ ‎هنگامی که برف در بهار و در طول باران پاییزی ذوب می شود، سطح آب بیشترین ‏میزان خود را دارد. در نتیجه تفاوت قابل توجه ارتفاع در طول آنها، برخی از رودخانه ها دارای پتانسیل آبی بزرگ ‏هستند.‏ اکثر رودخانه ها در منطقه زهکشی رودخانه ارس (در شاخه ای از رودخانه کورا‎ ‎حوضه خزر) قرار می گیرند، که ‏به طول 300 مایل (480 کیلومتر) ، مرز طبیعی بین ارمنستان و ترکیه و ایران را تشکیل می دهد.‏

به دلیل موقعیت ارمنستان در عمق داخلی قسمت شمالی منطقه نیمه گرمسیری، محصور در محدوده مرتفع، آب ‏و هوای آن خشک و قاره ای است.‏‎ ‎تغییرات آب و هوایی‎ ‎منطقه با این وجود قابل توجه باشد.‏‎ ‎آفتاب شدید در ‏بسیاری از روزهای سال وجود دارد. تابستان، به جز مناطق مرتفع، طولانی و گرم است، متوسط دمای ماه ژوئن و ‏آگوست در دشت 77 درجه فارنهایت (25 درجه سانتی گراد) است و گاهی اوقات به سطوح ناخوشایند می ‏رسد.‏‎ ‎زمستان به طور کلی سرد نیست؛ میانگین دمای ژانویه در دشت و کوهپایه حدود 23 درجه فارنهایت (5-‏درجه سانتی گراد) است، در حالی که در کوهها به 10 درجه فارنهایت (12-درجه سانتی گراد) کاهش می ‏یابد.‏‎ ‎هجوم هوای قطب شمال گاهی باعث کاهش شدید دما می شود: کمترین افت دما 51-درجه فارنهایت (46- ‏درجه سانتی گراد) است.‏‎ ‎زمستان به ویژه در فلات مرتفع و بادگیر بسیار نامناسب است.‏‎ ‎پاییز - طولانی ، معتدل ‏و آفتابی - دلپذیرترین فصل است‎.‎‏ آب و هوا با ارتفاع تغییر می کند، از انواع خشک نیمه گرمسیری و خشک قاره ‏ای که در دشت و کوهپایه ها تا ارتفاع 3000 تا 4600 فوت دیده می شود ، تا نوع سرد در نقطه اوج 6،600 ‏فوت است.‏

خاک، اقلیم و میزان بارندگی کشور ارمنستان, بیشتر بخوانید...

ارتفاعات ارمنستان در محل اتصال مناطق مختلف جغرافیایی قرار دارد و مناظر متنوعی را به وجود آورده ‏است.‏‎ ‎ارمنستان با وجود اینکه کشور کوچکی است، دارای گونه های گیاهی بیشتری (بیش از 3000 گونه) نسبت ‏به دشت‎ ‎وسیع روسیه است.‏‎ ‎پنج منطقه پوشش گیاهی ارتفاعی وجود دارد: نیمه بیابانی، استپی، جنگلی، چمنزار ‏آلپی و تاندرا با ارتفاع زیاد.‏‎ ‎مناطق نیمه بیابانی، که 4300 تا 4600 فوت ارتفاع دارد، شامل یک دشت کمی گود است که با پوشش گیاهی ‏کمیاب، بیشتر با درخت مریم گلی پوشیده شده است.‏‎ ‎پوشش گیاهی دیگر آنجا شامل گیاهان مقاوم در برابر ‏خشکسالی مانند درخت عرعر ، گل سوسن ، گل رز سگ و تاج ملوک است.‏‎ ‎گراز ، گربه وحشی ، شغال ، افعی، ‏گرزا (مار سمی) ، عقرب و به ندرت پلنگ در این منطقه زندگی می کنند‎.‎

در منطقه طبیعی خاچاکان در جنوب غربی ارمنستان، محلی برای مشاهده پرندگان مهاجر وحشی می‌باشد. این منطقه به عنوان یک "پناهگاه پرندگان" شناخته شده و بیش از ۲۴۰ گونه پرنده در آن زندگی می‌کنند. برای حفاظت از این تنوع زیستی، ارمنستان مناطق حفاظت شده‌ای را تأسیس کرده است، از جمله پارک ملی دیلیجان، پارک ملی سیمانتوف، و منطقه حفاظت شده خاچاکان. منطقه کوهستانی بالای 6،600 فوت قرار دارد و علف های کم ارتفاع مرتع های خوب تابستانی را فراهم می کند ‏و پوشش‎ ‎جانوران غنی هستند؛ پرندگان شامل بوقلمون کوهی، خرگوش شاخدار و کرکس ریش دار هستند، در ‏حالی که کوهها همچنین بز بزور و گوسفند کوهی‎ ‎یا موفلون را در خود جای داده اند. سرانجام ، تاندرا ‏کوهستانی، با گیاهان کم تراکم، فقط مناطق کوهستانی محدود و قله های انفرادی را پوشش می دهد‎.‎

زندگی گیاهی و جانوری در ارمنستان, بیشتر بخوانید...

ارامنه ‏‎ ‎تقریبا تمام جمعیت کشور را تشکیل می دهند؛ مردم به زبان ارمنی‎ ‎، شاخه ای متمایز از خانواده زبانهای ‏هند و اروپایی صحبت می کنند.‏‎ ‎بقیه جمعیت شامل کردها ، روس ها و تعداد کمی از اوکراینی ها ، آشوری ها و ‏گروه های دیگر است.‏ لشکرکشی های روسیه علیه پارسیان و ترکها در قرنهای 18 و 19 منجر به مهاجرت گسترده ارمنیان تحت ‏حاکمیت مسلمانان به استانهای ماوراء قفقاز امپراتوری روسیه‎ ‎و خود روسیه شد.‏‎ ‎ارامنه در ایروان، تفلیس، قره باغ،  ‏Shemakha ‎‏ (امروزه شماخی)، آستاراخان، و بسارابیا سکونت دارند.‏‎ ‎در زمان کشتار در ارمنستان ترکیه در ‏سال 1915‏‎ ‎، برخی از ارامنه در روسیه پناهنده شدند.‏

ارمنستان در دهه‌های اخیر با مشکل رشد جمعیتی مواجه بوده است. از یک سو، مهاجاز یک سو، مهاجرت جوانان به دلایل اقتصادی و شغلی باعث کاهش جمعیت شده است. از سوی دیگر، پایین بودن نرخ تولد و افزایش نرخ مرگ و میر نیز تأثیرگذار بر رشد جمعیت بوده است. به طور کلی، جمعیت ارمنستان در دهه‌های اخیر کاهشی ملموس داشته و نرخ رشد جمعیت آن به کاهش رفته است.

مردم، گروههای قومی و رشد جمعیتی ارمنستان, بیشتر بخوانید...

تحت حکومت شوروی، اقتصاد ارمنستان از کشاورزی به صنعتی تبدیل شده است‎ ‎اما کشاورزی همچنان مهم ‏است و حدود دو پنجم تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد‎ ‎و یک پنجم نیروی کار را‎ ‎به کار می گیرد ‏و‎ ‎صنعت وابستگی شدیدی به واردات انرژی و مواد اولیه دارد.‏ زمین لرزه عظیم سال 1988 تقریباً یک سوم ظرفیت صنعتی ارمنستان را از بین برد و اقتصاد را به طور جدی ‏تضعیف کرد. در سال 1989 مناقشه بر سر قره باغ ، آذربایجان را محاصره کرد‎ ‎و خط لوله حیاتی گاز طبیعی ‏را‎ ‎به روی ارمنستان بست.‏‎ ‎کمبود شدید انرژی بعدی - همراه با اختلال در مسیرهای تجاری کلیدی به دلیل ‏ناآرامی های داخلی در گرجستان - باعث کاهش شدید تولیدات صنعتی شد و اقتصاد را بیشتر خراب ‏کرد.‏‎ ‎بنابراین اکثر مردم ارمنستان در دهه 1990 با مشکلات اقتصادی شدیدی روبرو شدند.‏

کشت انگور شاخه پیشرو کشاورزی است و در بین بسیاری از محصولات باغی ، هلو و زردآلو رایج ترین هستند. ‏سیب ، گیلاس ، مازارد (گیلاس شیرین) و گلابی در آب و هوای سردتر کشت می شوند و گردو‎ ‎، فندق ، بادام ‏، انار‎ ‎و انجیر نیز در این منطقه تولید می شود. سبزیجات در مناطق اصلی کشاورزی ، سیب زمینی در کوههای ‏سردتر کشت می شوند.‏‎ ‎تنباکوهای با کیفیت به طور گسترده کشت می شوند.‏‎ ‎پنبه و چغندر قند ، که قبلاً در ‏دشت آرارات پرورش می یافتند ، محصولات ارزشمندی مانند انگور به دست می آیند. سطح زیر کشت غلات به ‏شدت کاهش یافته است.‏ مراتع وسیع آلپ باعث افزایش‎ ‎بهره وری دامداری می شود‎ ‎که شاخه های اصلی آن پرورش گاو و گوسفند و شیر ‏است. پرورش خوک و طیور و همچنین پرورش و پرورش زنبورعسل نقش فرعی ایفا می کنند.‏

کشاورزی ارمنستان, بیشتر بخوانید...

صنایع ارمنستان در چند سال اخیر پیشرفت‌هایی را تجربه کرده‌اند، اما هنوز به یک مرحله کامل از توسعه نرسیده‌اند. این کشور دارای معادن مهمی از جمله مس، طلا، آهن و مولیبدن است. اما صنعت معدنی کشور هنوز به طور کامل بهره‌برداری نشده است و نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر و تکنولوژی پیشرفته دارد. صنعت خودروسازی ارمنستان در حال رشد است و شرکت‌های داخلی و خارجی در این زمینه فعالیت می‌کنند. تولید کامیون، اتوبوس و قطعات خودرو در ارمنستان صورت می‌گیرد. صنعت الکترونیکی و تکنولوژی اطلاعات در ارمنستان در حال توسعه است. شرکت‌های فعال در این حوزه به تولید نرم‌افزارها، سخت‌افزارها و خدمات فناوری ارتباطات می‌پردازند.

در مرحله اولیه صنعتی شدن ، ایجاد یک پایگاه قدرت با استفاده از پتانسیل هیدرولیکی جریانات کوهستانی از ‏اهمیت تعیین کننده ای برخوردار بود.‏‎ ‎تولید برق با ایجاد کارهای آبیاری و سیستم های آبرسانی برای صنایع و ‏شهرها ترکیب شد.‏‎ ‎سری نیروگاههای برق آبی‎ ‎سوان-هرازدان یک پروژه اولویت اول بود که نه تنها از آبهای ‏هرازدان بلکه از دریاچه سوان نیز استفاده می کرد.‏‎ ‎این پروژه برق رسانی به کشاورزی را ممکن می سازد و به ‏ایجاد صنایع متعدد کمک می کند.‏‎ ‎در دهه 1960 و 1970 تأکید بر نیروگاه های برق‎ ‎حرارتی سوزاندن سوخت ‏های فسیلی و انرژی هسته ای بود.‏‎ ‎تنها نیروگاه هسته ای‎ ‎ارمنستان ، در نزدیکی ایروان ، در پی زلزله سال 1988 ‏تعطیل شد ، اما پس از بستن خط لوله گاز آذربایجان به ارمنستان - که باعث کمبود شدید انرژی شد - ‏ارمنستان این نیروگاه را در سال 1995 بازگشایی کرد.‏

صنعت ارمنستان, بیشتر بخوانید...

زمین کوهستانی یک مانع جدی برای ایجاد راههای حمل و نقل زمینی از هر نوع است، اگرچه فاصله بین شهرها ‏و مناطق زیاد نیست.‏‎ ‎یک خط راه آهن، منتهی به تفلیس در شمال و باکو‎ ‎در شرق، از طریق مناطق شمال، غرب ‏و جنوب ارمنستان در حرکت است، اما خط راه آهن به باکو در سال 1989 در ایروان بسته شد، با حوضه سوان ‏در امتداد مسیرهای ریلی مراکز اصلی صنعتی قرار گرفت.‏‎ ‎ شبکه جاده ها بسیار متراکم است و ایروان مرکز اصلی آن است.‏‎ ‎حمل و نقل جاده ای بار بیشتری نسبت به راه ‏آهن دارد.‏‎ ‎اتوبوس ها اصلی ترین وسیله رفت و آمد بین شهرها و روستاها هستند‎.‎

تجارت در ارمنستان 91‏‎ ‎درصد‎ ‎از تولید ناخالص داخلی را در سال 2018 نشان داد (بانک جهانی).‏‎ ‎این کشور از ‏سیاست باز و لیبرال در رابطه با تجارت خارجی پیروی می کند.‏‎ ‎عمده کالاهای صادراتی شامل سنگ معدن مس، ‏سیگار برگ ، الکل و طلا است.‏‎ ‎ارمنستان عمدتا گازها و روغن های نفتی ، الماس ، داروها و ابزارهای انتقال رادیو ‏و تلفن را وارد می کند‎.‎ مهمترین فرصتهای صادراتی برای ارمنستان با توجه به شاخص وابستگی عبارتند از گیاهان معطر (0.11) ، خربزه ‏‏(0.11) ، سایر آجیل (0.11) ، میوه های گرمسیری (0.11) و پیراهن های بافتنی مردانه (0.11).‏‎ ‎وابستگی فاصله ‏بین صادرات فعلی یک کشور و هر محصول را اندازه گیری می کند.‏‎ ‎بارچارت تنها محصولاتی را نشان می دهد که ‏ارمنستان در آنها تخصصی ندارد. ‏

سیستم حمل و نقل و تجارت ارمنستان, بیشتر بخوانید...

در مورد امنیت، ارمنستان در منطقه قره‌باغ و خط مرزی با آذربایجان مواجه با تنش‌های امنیتی قرار دارد. در سال 2020، درگیری‌های نظامی بین ارمنستان و آذربایجان به وقوع پیوست که منجر به تغییر مرزها و توسعه ناامنی‌ها شد. در حال حاضر، قره‌باغ تحت کنترل آذربایجان است و مسئله قره‌باغ همچنان به عنوان یک مسئله برجسته در ارمنستان مطرح است.  سیستم آموزشی ارمنستان قدمت طولانی دارد و دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی معتبری در این کشور وجود دارند. هر سال، دانش‌آموزان ارمنستان در آزمون‌های بین‌المللی مانند رتبه‌بندی بین‌المللی PISA شرکت می‌کنند. در حالی که برخی دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی در ارمنستان از طرف بین‌المللی شناخته شده‌اند، باز هم وجود نقاط ضعف و نیاز به بهبود در سیستم آموزشی ارمنستان وجود دارد.

سیستم بهداشت و درمان ارمنستان در حال توسعه است و تلاش‌هایی برای بهبود سطح مراقبت‌های پزشکی و ارتقاء سلامت عمومی در این کشور صورت می‌گیرد. ارمنستان دارای بیمارستان‌ها، مراکز بهداشتی و کادر پزشکی ماهر است. با این حال، برخی چالش‌ها از جمله دسترسی محدود به خدمات بهداشت و درمان در مناطق روستایی و نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتر در زیرساخت‌های بهداشتی وجود دارد. همچنین، مسائل مربوط به رفاه اجتماعی، اشتغال و توسعه اقتصادی نیز تأثیر مستقیمی بر رفاه عمومی در ارمنستان دارند.

‎امنیت، سیستم آموزشی، سلامت و رفاه ارمنستان, بیشتر بخوانید...