تحت حکومت شوروی، اقتصاد ارمنستان از کشاورزی به صنعتی تبدیل شده است اما کشاورزی همچنان مهم است و حدود دو پنجم تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد و یک پنجم نیروی کار را به کار می گیرد و صنعت وابستگی شدیدی به واردات انرژی و مواد اولیه دارد
تحت حکومت شوروی، اقتصاد ارمنستان از کشاورزی به صنعتی تبدیل شده است اما کشاورزی همچنان مهم است و حدود دو پنجم تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد و یک پنجم نیروی کار را به کار می گیرد و صنعت وابستگی شدیدی به واردات انرژی و مواد اولیه دارد. زمین لرزه عظیم سال 1988 تقریباً یک سوم ظرفیت صنعتی ارمنستان را از بین برد و اقتصاد را به طور جدی تضعیف کرد. در سال 1989 مناقشه بر سر قره باغ ، آذربایجان را محاصره کرد و خط لوله حیاتی گاز طبیعی را به روی ارمنستان بست. کمبود شدید انرژی بعدی - همراه با اختلال در مسیرهای تجاری کلیدی به دلیل ناآرامی های داخلی در گرجستان - باعث کاهش شدید تولیدات صنعتی شد و اقتصاد را بیشتر خراب کرد. بنابراین اکثر مردم ارمنستان در دهه 1990 با مشکلات اقتصادی شدیدی روبرو شدند.
پس از استقلال، ارمنستان تعدادی از اصلاحات ساختاری در تلاش برای ایجاد پایه نهادی و قانونی برای یک بازار اقتصاد است. اصلاحات شامل خصوصی سازی قابل ملاحظه صنعت و کشاورزی ، تجدید ساختار سیستم های مالیاتی و مالی و آزادسازی قیمت بود. واحد پول جدید، درام، در سال 1993 معرفی شد و جایگزین روبل شد. کشاورزی در ارمنستان با مشکلات زیادی روبرو شده است. زمین های زراعی کمیاب است و اراضی زیر کشت (زمین های شخم ، باغات و تاکستان) کمتر از دو پنجم کل مساحت را اشغال می کنند. مراتع و چمنزارهایی که برای یونجه چیده شده اند مساحت بیشتری را پوشش می دهند و به یک چهارم قلمرو نزدیک می شوند. مزارع در مناطق کوهستانی موزاییکی از مزارع ذرت، باغات، تاکستان ها و مراتع را تشکیل می دهند. مناطق قابل توجهی از زمین های زراعی نیز در دشت آرارات استپ شیراک و قسمت جنوبی حوضه سوان یافت می شود.
اراضی وسیع آبیاری شده در دشت کم ارتفاع و آفتابی آرارات و مناطق زیر کشت در دره های شمال شرقی و جنوبی رودخانه ، انگور و میوه های باکیفیت تولید می کند. دریاچه های ذخیره سازی، سدها و ایستگاه های پمپاژ ساخته شده و کانال های آبیاری حفر شده است. بیش از نیمی از کل زمین قابل کشت آبیاری می شود. کشاورزی، در ارتفاع 3300 فوت ، با پرورش گاو نیز ترکیب می شود. محصولات دانه دار کشت می شود و گاو در کوه پرورش می یابد، در حالی که تنباکو و سیب زمینی در قسمت پایین تر و گرم کمربند کوه پرورش می یابد. محصولات کشاورزی مواد اولیه بسیاری از صنایع را تأمین می کند.
کشت انگور شاخه پیشرو کشاورزی است و در بین بسیاری از محصولات باغی ، هلو و زردآلو رایج ترین هستند. سیب ، گیلاس ، مازارد (گیلاس شیرین) و گلابی در آب و هوای سردتر کشت می شوند و گردو ، فندق ، بادام ، انار و انجیر نیز در این منطقه تولید می شود. سبزیجات در مناطق اصلی کشاورزی ، سیب زمینی در کوههای سردتر کشت می شوند. تنباکوهای با کیفیت به طور گسترده کشت می شوند. پنبه و چغندر قند ، که قبلاً در دشت آرارات پرورش می یافتند ، محصولات ارزشمندی مانند انگور به دست می آیند. سطح زیر کشت غلات به شدت کاهش یافته است. مراتع وسیع آلپ باعث افزایش بهره وری دامداری می شود که شاخه های اصلی آن پرورش گاو و گوسفند و شیر است. پرورش خوک و طیور و همچنین پرورش و پرورش زنبورعسل نقش فرعی ایفا می کنند.
