یک خط راه آهن، منتهی به تفلیس در شمال و باکو در شرق، از طریق مناطق شمال، غرب و جنوب ارمنستان در حرکت است، اما خط راه آهن به باکو در سال 1989 در ایروان بسته شد، با حوضه سوان در امتداد مسیرهای ریلی مراکز اصلی صنعتی قرار گرفت
زمین کوهستانی یک مانع جدی برای ایجاد راههای حمل و نقل زمینی از هر نوع است، اگرچه فاصله بین شهرها و مناطق زیاد نیست. یک خط راه آهن، منتهی به تفلیس در شمال و باکو در شرق، از طریق مناطق شمال، غرب و جنوب ارمنستان در حرکت است، اما خط راه آهن به باکو در سال 1989 در ایروان بسته شد، با حوضه سوان در امتداد مسیرهای ریلی مراکز اصلی صنعتی قرار گرفت. شبکه جاده ها بسیار متراکم است و ایروان مرکز اصلی آن است. حمل و نقل جاده ای بار بیشتری نسبت به راه آهن دارد. اتوبوس ها اصلی ترین وسیله رفت و آمد بین شهرها و روستاها هستند.
مسیرهای هوایی ایروان را با مسکو و بسیاری از شهرهای روسیه و شهرهای بین المللی از جمله آتن ، پاریس و تهران پیوند می دهد. هواپیماها میوه ها و انگور تازه را به مسکو ، سن پترزبورگ و جاهای دیگر حمل می کنند. خطوط لوله ارمنستان را با میادین گازی آذربایجان و گرجستان مرتبط می کند ، اگرچه خط لوله آذربایجان در سال 1989 بسته شد و خط لوله گرجستان دچار اختلال دوره ای شده است.
ارمنستان دارای تراز تجاری منفی است و بیش از صادرات خود واردات دارد. این شرکت مواد شیمیایی، فلزات آهنی، ماشین آلات، ابزار دقیق، منسوجات و پوشاک، شراب، براندی و مواد غذایی را صادر می کند. عمده واردات آن، علاوه بر زغال سنگ و فرآورده های نفتی، شامل فلزات آهنی، محصولات چوبی و کاغذی، غلات، گوشت، شیر، کره و کالاهای مصرفی است. منبع اصلی واردات و مقصد صادراتی ارمنستان روسیه است. سایر شرکای تجاری شامل چین ، گرجستان ، آلمان و ایران است .
شرکای اصلی صادراتی ارمنستان عبارتند از اتحادیه اروفوت (28.7 درصد از کل صادرات) ، روسیه (26.9 درصد) ، سوئیس (14.1 درصد) و عراق (6.3 درصد). فدراسیون روسیه شریک اصلی واردات (26.2 درصد) است و پس از آن اتحادیه اروفوت (22.6 درصد) ، چین (13.8 درصد) و ایران (5.6 درصد) قرار دارند. این کشور به دنبال منابع جدید انرژی، به ویژه پس از درگیری روسیه و گرجستان در سال 2008 ، که به طور موقت عرضه هیدروکربن خود را مختل کرده و آسیب پذیری های انرژی این کشور را آشکار کرده است، در جست و جو بوده است. تنش ها با چند کشور همسایه مانند آذربایجان و ترکیه همچنان ادامه دارد و بر تجارت تأثیر می گذارد. نزدیکی ارمنستان با روسیه و پیوستن آن به اتحادیه اقتصادی اوراسیا توانایی این کشور برای ادغام بیشتر با اتحادیه اروپا را محدود می کند.
تجارت در ارمنستان 91 درصد از تولید ناخالص داخلی را در سال 2018 نشان داد (بانک جهانی). این کشور از سیاست باز و لیبرال در رابطه با تجارت خارجی پیروی می کند. عمده کالاهای صادراتی شامل سنگ معدن مس، سیگار برگ ، الکل و طلا است. ارمنستان عمدتا گازها و روغن های نفتی ، الماس ، داروها و ابزارهای انتقال رادیو و تلفن را وارد می کند. مهمترین فرصتهای صادراتی برای ارمنستان با توجه به شاخص وابستگی عبارتند از گیاهان معطر (0.11) ، خربزه (0.11) ، سایر آجیل (0.11) ، میوه های گرمسیری (0.11) و پیراهن های بافتنی مردانه (0.11). وابستگی فاصله بین صادرات فعلی یک کشور و هر محصول را اندازه گیری می کند. بارچارت تنها محصولاتی را نشان می دهد که ارمنستان در آنها تخصصی ندارد.
