ارتفاعات ارمنستان در محل اتصال مناطق مختلف جغرافیایی قرار دارد و مناظر متنوعی را به وجود آورده ‏است.‏‎ ‎ارمنستان با وجود اینکه کشور کوچکی است، دارای گونه های گیاهی بیشتری (بیش از 3000 گونه) نسبت ‏به دشت‎ ‎وسیع روسیه است.‏‎ ‎پنج منطقه پوشش گیاهی ارتفاعی وجود دارد: نیمه بیابانی، استپی، جنگلی، چمنزار ‏آلپی و تاندرا با ارتفاع زیاد.‏‎ ‎مناطق نیمه بیابانی، که 4300 تا 4600 فوت ارتفاع دارد، شامل یک دشت کمی گود است که با پوشش گیاهی ‏کمیاب، بیشتر با درخت مریم گلی پوشیده شده است.‏‎ ‎پوشش گیاهی دیگر آنجا شامل گیاهان مقاوم در برابر ‏خشکسالی مانند درخت عرعر ، گل سوسن ، گل رز سگ و تاج ملوک است.‏‎ ‎گراز ، گربه وحشی ، شغال ، افعی، ‏گرزا (مار سمی) ، عقرب و به ندرت پلنگ در این منطقه زندگی می کنند‎.‎

استپ‎ ‎ها در ارمنستان غالب هستند و آنها از ارتفاعات 4300 تا 4600 فوت شروع می شوند و در شمال شرقی به ‏ارتفاع 6200 تا 6600 فوت می رسند.‏‎ ‎در منطقه مرکزی استپ ها به 6،600 تا 7،200 فوت و در جنوب به ‏ارتفاع 7،900 تا 8،200 فوت می رسند و ‏‎ ‎در ارتفاعات پایین ، استپ ها با علف های مقاوم به خشکی پوشانده ‏شده اند ، در حالی که دامنه های کوه با بوته های خاردار و ارس پوشیده شده است.‏

منطقه جنگلی در جنوب شرقی ارمنستان ، در ارتفاعات 6200 تا 6،600 فوت ، جایی که رطوبت قابل توجه ‏است ، و همچنین در شمال شرقی ، در ارتفاعات 7200 تا 7.900 فوت قرار دارد.‏‎ ‎جنگل های شمال شرقی با ‏اشغال تقریبا یک دهم ارمنستان، عمدتاً راش است و‎ ‎جنگل های بلوط در مناطق جنوب شرقی، جایی که آب و ‏هوا خشک تر است، غالب است و در قسمت پایین منطقه جنگلی هک بری ، پسته ، زنبور عسل و رشد درخت ‏سرخک وجود دارد.‏‎ ‎قلمرو حیوانات توسط خرس سوری ، گربه وحشی ، سیاهگوش و سنجاب نشان داده می ‏شود.‏‎ ‎پرندگان - چوب خروس، رابین، چمن ز ، چوبک و دارکوب - متعدد هستند‎

ارمنستان به دلیل واقع شدن در منطقه قفقاز و داشتن تنوع اقلیمی، گونه‌های متنوعی از گیاهان را در بر می‌گیرد. در مناطق کوهستانی و جنگلی، درختان مختلفی مانند سندر، بلوط، نارنج، آلبالو و زردآلو یافت می‌شوند. علاوه بر آن، مراتع و گل‌های بکری نیز در سراسر کشور پراکنده هستند. برخی از گیاهان خاص ارمنستان شامل نرگس ارمنی، آفتابگردان ارمنی و آبگونه کوهی هستند.
ارمنستان نیز دارای تنوعی از جانوران است. در مناطق کوهستانی، گونه‌های مختلفی از جانوران همچون خرس قهوه‌ای، گراز کوهی، گوزن کوهی، بز کوهی و گرگ را می‌توان یافت. درختان آندرهویان در شمال ارمنستان محل زندگی بلدرچین و سایر پرندگان وحشی می‌باشد. در رودخانه‌ها و دریاچه‌ها نیز ماهیان مختلفی از جمله قزل‌آلا و کپور یافت می‌شوند.

در منطقه طبیعی خاچاکان در جنوب غربی ارمنستان، محلی برای مشاهده پرندگان مهاجر وحشی می‌باشد. این منطقه به عنوان یک "پناهگاه پرندگان" شناخته شده و بیش از ۲۴۰ گونه پرنده در آن زندگی می‌کنند. برای حفاظت از این تنوع زیستی، ارمنستان مناطق حفاظت شده‌ای را تأسیس کرده است، از جمله پارک ملی دیلیجان، پارک ملی سیمانتوف، و منطقه حفاظت شده خاچاکان. منطقه کوهستانی بالای 6،600 فوت قرار دارد و علف های کم ارتفاع مرتع های خوب تابستانی را فراهم می کند ‏و پوشش‎ ‎جانوران غنی هستند؛ پرندگان شامل بوقلمون کوهی، خرگوش شاخدار و کرکس ریش دار هستند، در ‏حالی که کوهها همچنین بز بزور و گوسفند کوهی‎ ‎یا موفلون را در خود جای داده اند. سرانجام ، تاندرا ‏کوهستانی، با گیاهان کم تراکم، فقط مناطق کوهستانی محدود و قله های انفرادی را پوشش می دهد‎.‎