مملوک ها ، حکام قدرتمند اسلامی که پایتخت آنها قاهره بود ، نقش واسطه را در مسیرهای تجاری بین جنوب شرقی آسیا و اروپا از طریق دریای سرخ به ارث بردند. بغداد در قرن سیزدهم به دست مغولان افتاد. سردار جنگ هولاگو ، نوه چنگیز خان ، رهبران شهر را مسخره کرد که از ثروتهای کشف شده در گنج عراق برای تقویت استحکامات سایت استفاده نکرده اند. مملوکان پیشرفت مغولها را در غرب عراق متوقف کردند و در قرن سیزدهم صلیبی ها را از سرزمین مقدس بیرون کردند. کارهای فلزی آنها پیچیده ، منبت کاری با نقره و طلا بود ، اما با ضعف حکومت ممالک در اواخر قرن چهاردهم ، بازار صادرات به اروپا اهمیت بیشتری پیدا کرد و سبک های جواهرات با توجه به سلایق اروپایی توسعه یافت. در کارهای تزئینی حتی کتیبه های لاتین همراه با عبارات عربی وجود داشت.

ترکهای عثمانی بین سالهای 1281 تا 1924 به طور متفاوتی بر آناتولی ، خاورمیانه ، بخشهایی از آفریقای شمالی و جنوب شرقی اروپا حکومت می کردند. ونیز کاملاً وابسته به عثمانی بود و تجارت بین دو مکان مهم بود. در طول سلطنت باورنکردنی طولانی عثمانی ها ، البته جواهرات نسل های زیادی از تغییر را تجربه کردند. زیبایی شناسی آنها در ابتدا تحت تأثیر جذب مناطق بیزانس سابق ، به ویژه قسطنطنیه در 1453 بود ، اما مانند دیگر سنت های هنری اسلامی ، با الگوی انتزاعی مشخص می شود ، این بار با کمی استعداد آسیایی. به عنوان مثال ، آینه ای از ترکیه با آهن قهوه ای غنی ، منبت کاری شده با طرح های گل مانند طلای زرد شیرین ، که با هم تلاقی و تعامل می شوند ، به یک دسته ظریف در پشت قطعه تبدیل می شود. دسته از عاج است و هیچ جزئیاتی ناتمام نیست. کارهای گرانبهای مشابهی ادامه داشت تا اینکه در اواخر دهه 1600 اقتصاد امپراتوری رو به ضعف گذاشت. طلا و نقره از دنیای جدید شروع به ورود به صحنه کرد و باعث تورم شد. خزانه داری ها غرق شده است و در حالی که یکبار ، در زمان سلیمان با شکوه ، 120 هنرمند در دربار سلطنتی مشغول به کار بودند، اکنون 10 نفر بودند. ساخت جواهرات برای بازار انبوه برای هنرمندان سودآورتر از دادگاه ها بود. هنوز امپراطوری تمام نشده بود و روندهای جدید ، از جمله دوره زیبای لاله ها در زمان احمد سوم ، برای قرن ها ادامه داشت.

فرماندار عثمانی شبه جزیره عربستان در قرن هفدهم سرنگون شد و کنترل منطقه به روسای بادیه نشین بازگشت. عثمانی ها هنوز در بالکان قدرت داشتند و کارهای هنری آنها با باروک اروپا تغییر شکل می داد. در همان زمان ، اروپایی ها شروع به تجارت در خلیج فارس کردند و سلسله آل سعود عربستان را در قرن هجدهم تسخیر کرد. ناپلئون در پایان قرن هجدهم مصر را برای چند سال گرفت و توازن قدرت در خاورمیانه و آناتولی را به سمت اروپا برد. فرم تزئینی به سبک غربی در تمام مناطق منطقه نفوذ کرده بود ، به طوری که حتی تصویرگری نسخه های خطی در ترکیه برای مدتی جای خود را به نقاشی سه پایه داد. البته هنوز عناصر قوی از سنت ایرانی و شرقی وجود داشت ، اما سلیقه برای بازارهای جدید تغییر کرد و بنابراین تغییر می کند.

سنت های شگفت انگیز صنایع دستی از بین نمی رود و امروزه ترک ها ، اسرائیلی ها و به طور کلی خاورمیانه ها از جمله فلزکاران برجسته جهان هستند. بازارها در سطح جهان تغییر کرده و افتتاح شده اند و بر این اساس سلیقه ها نیز گسترش یافته است ، اما کیفیت کار تولید شده در این مناطق یا مهاجران از این مناطق بسیار بالا و بسیار مورد توجه بوده است، حتی در ایالات متحده. در همین حال ، بازارهای داخلی خاورمیانه - مانند بازارهای عربستان سعودی ، جایی که طلا بسیار محبوب است - در برخی مواقع کاملاً قوی هستند و در برخی از ایالت های سلطنتی مطلق، جواهرات تاجی بسیار زیبایی دیده می شوند. البته اینها همه توسط جواهرسازان محلی طراحی نشده اند: هری وینستون از نیویورک ، تیارا مورد علاقه شاهنشاه فرح ایران را طراحی کرد. تاج ساخته شده از پلاتین ، تیارا با الماس به شکل قلب در نوار پایین قرار گرفت. نوار میانی شامل ردیفی از الماسهای زرد، صورتی و شفاف بود و هفت زمرد بزرگ با قاب الماس در قسمت بالای تیارا قرار داشت. در خاورمیانه به نظر می رسد که ترافیک بین ملت ها و تبادل کالاهای فرهنگی همیشه یک واقعیت شگفت انگیز خواهد بود.