تشخیص مروارید طبیعی از مروارید پرورشی به دلیل شباهت ظاهری بسیار دشوار است و از وزن مخصوص آنها برای این منظور استفاده می شود. وزن مخصوص مرواریدهای طبیعی معمولاً کمتر از 2.73 است در حالی که وزن مخصوص اکثر مرواریدهای پرورشی بالاتر از رقم فوق است (البته نه همه آنها).

مرواریدهای اصل طبیعی درخشندگی خاصی دارند و با چرخاندن رشته مروارید در نور، مرواریدهای اصل دارای انعکاس محیطی هستند، اما گاهی مرواریدهای بی کیفیت آن درخشندگی لازم را ندارند و در این صورت باید روش های دیگری را برای تشخیص در نظر گرفت. مرواریدهای پرورشی در زیر نور فرابنفش پدیده لومینسانس را نشان می دهند که معمولاً به رنگ زرد است و در نور اشعه ایکس درخشش سبز دارد.

مرواریدهای پرورشی یا پرورشی به روشی جالب خلق می شوند. پرورش دهنده مروارید مقدار کمی ماسه را بین پوسته و پوسته نرم ماهی قرار می دهد. بعد از 2 یا 3 سال می توان مروارید کشت شده را با شکستن پوسته آن استخراج کرد. تنها تفاوت مرواریدهای پرورشی با مرواریدهای طبیعی این است که این مرواریدها ظاهر کاملی ندارند. اما کشور ژاپن با قرار دادن ذرات شن درست در پوسته آن توانسته است مرواریدهای پرورشی درست کند که کاملا شبیه مرواریدهای طبیعی است.

در مورد مروارید مصنوعی می توان گفت که این مدل از مرواریدها از دانه های کریستالی توخالی ساخته شده است. به گونه ای که داخل خود را با ماده ای که از پولک های شفاف و براق برخی از ماهی ها ساخته شده است رنگ می کنند. سپس داخل این کره ها با موم پر می شود و با این روش دانه های مصنوعی مروارید ایجاد می شود. این مرواریدها به قدری طبیعی و زیبا به نظر می رسند که گاهی تشخیص آنها از مرواریدهای اصلی بسیار دشوار است. جالب است بدانید که امروزه چین با ورود به بازار مروارید و تولید حجم وسیعی از مروارید مصنوعی، آسیب جدی به صنعت صید مروارید طبیعی در خلیج فارس وارد کرده است.