ذخایر سنگ نمک، بریل، باریت، فلورسپار، بوکسیت، لیتیوم، تانتالم، طلا، نقره، آزبست، میکا و گوگرد برخی از منابع مهم کشور افغانستان می باشند. پلی پروپیلن به دلیل پذیرش آسان از مقادیر زیاد انواع پرکننده ها و تقویت کننده ها توانسته است جایگزین پلیمرهای مهندسی و حتی قطعات فلزی در مصارف صنعتی شود و در نتیجه بازار وسیعی برای آن گشوده شده است. صادرات اصلی افغانستان عبارتند از: فرش و قالیچه (45 درصد کل صادرات). میوه های خشک (31 درصد) و گیاهان دارویی (12 درصد). در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. در سال 2019، کشورهای عمده شریک تجاری افغانستان برای صادرات هند، پاکستان، چین، ‏ترکیه و امارات متحده عربی و برای واردات ایران، جمهوری اسلامی، چین، پاکستان، ایالات ‏متحده آمریکا و ترکمنستان بودند. از پلی پروپیلن برای ساخت انواع قطعات پلاستیکی در صنایع مختلف استفاده می شود

• بازار پلی پروپیلن افغانستان
• بازار اتیلن افغانستان
• بازار نایلون افغانستان
• بازار رزین افغانستان
• بازار پلی بوتادین افغانستان
• بازار استایرن بوتادین رابر افغانستان
• بازار آکریلونیتریل بوتادین استایرن افغانستان

افغانستان از شرق و جنوب به پاکستان (شامل مناطقی از کشمیر که توسط پاکستان اداره می‌شود اما هند مدعی آن است) مشرف است، از غرب به ایران و از شمال به کشورهای آسیای مرکزی ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان محدود می‌شود. این کشور همچنین دارای مرز کوتاهی با سین‌کیانگ، چین، در انتهای راهروی طولانی و باریک واخان (دالان واخان)، در منتهی الیه شمال شرقی است. مساحت کلی آن تقریباً دو برابر نروژ است.

بیشتر بخوانید...

پلی پروپیلن شفاف نیست و دارای جنس ماتی است، اما می‌توان آن را در ساختارهای شفاف تولید کرد. این پلیمر نسبتاً سبک و با تراکم کمتری نسبت به بسیاری از مواد دیگر است. این ویژگی آن را به یک انتخاب مناسب در برخی از برنامه‌های کاربردی مانند بسته بندی می‌کند. همچنین دارای مقاومت بالا در برابر خوردگی، لکه‌ها و آسیب‌های مکانیکی است. این ویژگی آن را به یک ماده مقاوم و پایدار برای استفاده در شرایط سخت می‌کند.

بیشتر بخوانید...