انواع گریدهای پلی پروپیلن - پلی پروپیلن به صورت تجاری در سه نوع مجزا تولید می شود

پلی‌پروپیلن (PP) یکی از پرکاربردترین پلیمرهای ترموپلاستیک است که به دلیل ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود، در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پلیمر به سه دسته اصلی بر اساس ساختار و ترکیب شیمیایی تقسیم می‌شود: هموپلیمر (Homo-polymer)، کوپلیمر تصادفی (Random Copolymer)، و کوپلیمر ضربه‌ای (Impact Copolymer). هر کدام از این گریدها ویژگی‌های متفاوتی دارند که آن‌ها را برای کاربردهای خاص مناسب می‌سازد. هموپلیمر PP به دلیل مقاومت بالا در برابر حرارت و سختی، معمولاً در ساخت قطعات صنعتی، لوازم خانگی، و بسته‌بندی استفاده می‌شود. این نوع از پلی‌پروپیلن شفافیت کمتری نسبت به گریدهای دیگر دارد اما استحکام و پایداری شیمیایی آن باعث می‌شود در کاربردهای سنگین و محیط‌های خورنده به کار رود.

در مجموع، گریدهای مختلف پلی‌پروپیلن به دلیل تطبیق‌پذیری بالا و امکان تنظیم ویژگی‌ها برای نیازهای متنوع، انتخابی مناسب برای بسیاری از صنایع به شمار می‌روند. شناخت دقیق خواص هر گرید به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا بهترین گزینه را برای کاربردهای خود انتخاب کنند. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. مواد پلی پروپیلن به طور کلی به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

1. پلی پروپیلن یک همو پلیمر است که از پلیمریزاسیون مونومر پروپیلن به تنهایی و
2. کوپلیمر پلی پروپیلن تولید شده از پلیمریزاسیون پروپیلن با کومونومر اتیلن.

پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. محصولات ساخته شده از آن در اشکال مختلف در قالب ظروف ترموفرمینگ، تزریقی و پنوماتیک و همچنین فیلم های بسته بندی مواد غذایی به طور گسترده ای توسعه یافته و صنعت خودروسازی از ترکیبات آن از جمله قیمت ارزان تر و خواص مشابه با پلیمرهای مهندسی سود می برد. پلی پروپیلن به صورت تجاری در سه نوع مجزا تولید می شود. همو پلیمر آن فقط از مونومرهای پروپیلن تشکیل شده است، اما با افزودن کومونومر اتیلن، با توجه به درصد و روش افزودن آن، دو نوع کوپلیمر پلی پروپیلن شامل تصادفی و بلوکی به دست می آید. 

در نوع اول، کومونومر اتیلن به طور تصادفی بین مونومرهای پروپیلن قرار می گیرد، اما دومی شامل بلوک های اتیلن و پروپیلن است که در ماتریسی از همو پلیمر پلی پروپیلن توزیع شده اند. نوع دوم در واقع یک ترکیب پلیمری است که محصول یک راکتور پلیمریزاسیون است، اما همچنین می تواند به صورت مصنوعی با افزودن لاستیک به پلی پروپیلن در طی فرآیند اکستروژن تولید شود، اگرچه دارای خواص ضعیف تری نسبت به گرید راکتور مشابه است.

کوپلیمر تصادفی به دلیل شفافیت و انعطاف‌پذیری بالاتر، بیشتر در ساخت بسته‌بندی‌های شفاف، ظروف غذا، و محصولات پزشکی استفاده می‌شود. افزودن اتیلن به ساختار این نوع PP باعث کاهش دمای ذوب و بهبود خاصیت فرآیندپذیری می‌شود، که آن را برای استفاده در تولید فیلم‌های بسته‌بندی و لوازم حساس به گرما مناسب می‌کند. کوپلیمر ضربه‌ای، که شامل واحدهای هموپلیمر و کوپلیمر در ساختار خود است، مقاومت ضربه‌ای بالایی دارد. این گرید بیشتر در صنایع خودروسازی، تولید لوازم الکترونیکی، و محصولات نیازمند استحکام بالا در دماهای پایین به کار می‌رود. ترکیب خواص مکانیکی قوی و مقاومت حرارتی در این نوع PP، آن را به گزینه‌ای مناسب برای قطعات سنگین و بادوام تبدیل کرده است.