لاستیک پلی بوتادین یک لاستیک مصنوعی جامد و زرد روشن است. این ترکیب بی بو است. نقطه ذوب این ماده بالای 150 درجه سانتیگراد است. این ترکیب در دمای 332 درجه سانتیگراد آتش می گیرد. چگالی پلی بوتادین در 20 درجه سانتیگراد برابر با 0.9 گرم بر سانتی متر مکعب است. 
این ترکیب پلیمری در آب نامحلول است اما در حلال های آلی دیگر مانند هگزان، تولوئن، بنزن، کلروفرم و تتراکلرید محلول است.

لاستیک پلی بوتادین در شرایط عادی پایدار است، اما در دماهای بسیار بالا ذوب می شود. بسته های ذخیره سازی پلیمری پلی بوتادین نباید در معرض عوامل اکسید کننده قرار گیرند. ترکیبات مرتبط با این ماده بوتادین و دی اکسید کربن هستند که هر دو برای سلامتی خطرناک هستند.

لاستیک پلی بوتادین خطری برای محیط زیست ندارد، اما در صورت تماس مستقیم با چشم و پوست، ذرات پلیمر می تواند باعث تحریک شدید همراه با قرمزی و درد در ناحیه تماس شود. افرادی که با این ماده در تماس هستند باید از لباس کار مخصوص استفاده کنند.

هنگامی که لاستیک پلی بوتادین در اثر حرارت تجزیه می شود، به صورت اکسیژن-کربن و دی اکسید کربن در اتمسفر آزاد می شود که باعث کاهش میزان اکسیژن در فضا می شود و اثرات سمی بسیار شدیدی بر سلول های بدن خواهد داشت و در نتیجه تنفس با مشکل مواجه می شود. به همین دلیل باید از تماس با منابع محترقه اکیدا خودداری شود.

بسته بندی های حاوی لاستیک پلی بوتادین به صورت عمده یا بسته بندی 1000 کیلوگرمی به فروش می رسد. این بسته ها باید در انباری خشک و خنک به دور از منابع حرارتی و سایر مواد شیمیایی نگهداری شوند. هنگام حمل بسته های حاوی این مواد باید استانداردهای حمل و نقل رعایت شود.

بقایای این آرایش پلیمری به هیچ عنوان نباید در مجموعه های آب و فاضلاب ریخته شود. بسته های این مواد باید روی پالت های چوبی قرار گیرد. مواد باید در بسته بندی های ساخته شده از پلی اتیلن نگهداری شوند. 
دمای نگهداری این مواد نباید بیشتر از 30 درجه سانتیگراد باشد. استاندارد نگهداری لاستیک پلی بوتادین در انبار حداقل یک سال است.