به‌عنوان مثال، برخی کشورها برای حمایت از صنایع داخلی خود، تعرفه‌های سنگینی بر واردات محصولات پتروشیمی اعمال می‌کنند که می‌تواند هزینه‌های واردات را برای خریداران افزایش داده و از رقابت‌پذیری صادرکنندگان بکاهد
پلی‌اتیلن، یکی از پرمصرف‌ترین پلاستیک‌های دنیا است و کاربردهای گسترده‌ای در صنایع بسته‌بندی، کشاورزی، خودروسازی و کالاهای مصرفی دارد. با توجه به رشد جمعیت و افزایش نیاز به محصولات بسته‌بندی به‌ویژه در بازارهای در حال توسعه، تقاضا برای پلی‌اتیلن در حال افزایش است. علاوه بر این، افزایش سرمایه‌گذاری در صنایع پتروشیمی در خاورمیانه و آسیا، فرصت‌هایی را برای تولید و صادرات پلی‌اتیلن به بازارهای جهانی فراهم کرده است. کشورهای خاورمیانه به‌دلیل دسترسی به منابع غنی نفت و گاز، مزیت نسبی در تولید پلی‌اتیلن با هزینه کمتر دارند و این امر می‌تواند به تقویت جایگاه آن‌ها در بازارهای بین‌المللی کمک کند.
کشورهای در حال توسعه به‌ویژه در آسیا، آفریقا، و آمریکای لاتین، به دلیل افزایش رشد اقتصادی، گسترش شهرنشینی، و افزایش جمعیت، نیاز فزاینده‌ای به مواد اولیه صنعتی از جمله پلی‌اتیلن دارند. صنایعی مانند بسته‌بندی، کشاورزی، خودروسازی، و تولید کالاهای مصرفی در این مناطق با سرعت در حال رشد هستند و همین امر به تقاضای بیشتر برای پلی‌اتیلن دامن می‌زند. یکی از روش‌های مؤثر برای شناسایی این بازارها، استفاده از داده‌های تجاری و اقتصادی مانند آمار واردات و صادرات، رشد تولید ناخالص داخلی (GDP)، و شاخص‌های صنعتی است. به‌طور مثال، کشورهایی که در حال افزایش سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و صنایع هستند، احتمالاً به مواد اولیه مانند پلی‌اتیلن نیاز بیشتری خواهند داشت. همچنین، می‌توان از تحلیل بازارهای محلی و بررسی گزارش‌های صنعتی استفاده کرد تا مشخص شود کدام کشورها در حال توسعه صنایع بسته‌بندی و تولید محصولات پلاستیکی هستند.
کشورهایی که تعرفه‌های کمتری بر واردات پلی‌اتیلن دارند یا مشوق‌های مالیاتی برای صنایع پتروشیمی در نظر گرفته‌اند، می‌توانند به‌عنوان بازارهای مناسب‌تر شناسایی شوند. همچنین، بازارهایی که توجه بیشتری به محصولات سازگار با محیط زیست نشان می‌دهند، ممکن است به‌دنبال پلی‌اتیلن‌های نوآورانه و دوست‌دار محیط زیست باشند که می‌تواند یک مزیت رقابتی برای صادرکنندگان باشد. تحلیل میدانی از طریق حضور در نمایشگاه‌های تجاری، کنفرانس‌های صنعتی، و شبکه‌سازی با خریداران محلی نیز می‌تواند به شناسایی فرصت‌های صادراتی کمک کند. این رویکردها می‌توانند به تولیدکنندگان و صادرکنندگان کمک کنند تا نیازهای خاص بازارهای نوظهور را بهتر درک کرده و استراتژی‌های موثرتری برای ورود به آن‌ها تدوین کنند.
یکی از مهم‌ترین چالش های صادرات پلی اتیلن، نوسانات قیمت نفت است که مستقیماً بر قیمت پلی‌اتیلن تأثیر می‌گذارد. تغییرات سیاست‌های تجاری و تعرفه‌های وارداتی در کشورهای مقصد می‌تواند ریسک‌های جدی برای صادرکنندگان ایجاد کند. به‌عنوان مثال، برخی کشورها برای حمایت از صنایع داخلی خود، تعرفه‌های سنگینی بر واردات محصولات پتروشیمی اعمال می‌کنند که می‌تواند هزینه‌های واردات را برای خریداران افزایش داده و از رقابت‌پذیری صادرکنندگان بکاهد. مسائل زیست‌محیطی و قوانین مرتبط با استفاده از پلاستیک نیز بر بازار پلی‌اتیلن فشار وارد کرده است. تقاضا برای محصولات سازگار با محیط زیست و بازیافت‌پذیر در حال افزایش است، و این مسئله می‌تواند باعث شود برخی از بازارها تمایل کمتری به واردات محصولات پلی‌اتیلنی داشته باشند.
برای غلبه بر این چالش‌ها، تولیدکنندگان و صادرکنندگان پلی‌اتیلن می‌توانند بر توسعه فناوری‌های نوین برای تولید مواد با کیفیت بالاتر و هزینه کمتر تمرکز کنند. ایجاد روابط تجاری مستحکم با خریداران خارجی و تنوع‌بخشی به بازارهای صادراتی می‌تواند به کاهش ریسک‌های مرتبط با تغییرات سیاست‌های تجاری و اقتصادی کمک کند. از آنجا که کشورهای آسیایی و آفریقایی به‌عنوان بازارهای نوظهور در حال رشد هستند، صادرکنندگان می‌توانند با ورود به این بازارها، فرصت‌های جدیدی را برای توسعه کسب‌وکار خود بیابند. در نهایت، با توجه به تغییرات مداوم در صنعت، رصد دقیق بازار و به‌کارگیری استراتژی‌های انعطاف‌پذیر می‌تواند به تولیدکنندگان کمک کند تا با چالش‌های پیش‌رو بهتر سازگار شوند و از فرصت‌های جدید بهره‌برداری کنند.
