پتروشیمی چیست؟ -  بنزن ، تولوئن و ایزومرهای زایلن از اجزای اصلی مواد شیمیایی معطر یا آروماتی

پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. با این حال ، تعریف گسترده شده است و شامل طیف وسیعی از مواد آلی آلیفاتیک ، معطر یا آروماتیک و نفتنیک، و همچنین کربن سیاه و مواد غیر آلی مانند گوگرد و آمونیاک است. در بسیاری از موارد ، یک ماده شیمیایی خاص که در میان پتروشیمی ها گنجانده شده است نیز ممکن است از منابع دیگری مانند زغال سنگ ، کک یا محصولات گیاهی تهیه شود. به عنوان مثال ، موادی مانند بنزن و نفتالین را می توان از نفت یا ذغال تهیه کرد، در حالی که الکل اتیل ممکن است منشأ پتروشیمی یا گیاهی داشته باشد. این امر دسته بندی یک ماده خاص را به سختی می تواند به عنوان کلمه پتروشیمی یا غیرپتروشیمیایی دشوار کند.

پتروشیمی، به فرآیند تبدیل مواد اولیه‌ای مانند نفت و گاز طبیعی به محصولات شیمیایی و صنعتی مختلف اشاره دارد که کاربردهای گسترده‌ای در صنایع مختلف دارند. از دیدگاه بازاری و تجاری، صنعت پتروشیمی از جمله بخش‌های مهم و سودآور در اقتصاد جهانی است که نقش بسیار بزرگی در تأمین نیازهای مواد اولیه برای بسیاری از صنایع از جمله صنایع پلاستیک، تولید کود شیمیایی، داروسازی، رنگ و پوشش، الیاف مصنوعی و حتی تولید انرژی ایفا می‌کند. بازار پتروشیمی یک بازار جهانی است که با توجه به تغییرات در عرضه و تقاضا، می‌تواند دچار نوسانات قابل توجهی شود. این صنعت در کشورهای مختلف، به ویژه در کشورهای تولیدکننده نفت و گاز، رشد چشمگیری داشته است. کشورهایی مانند ایران، عربستان سعودی، قطر، و امارات متحده عربی با بهره‌برداری از منابع طبیعی خود، توانسته‌اند تبدیل به صادرکنندگان اصلی محصولات پتروشیمی شوند. ایران به دلیل دارا بودن منابع عظیم گازی و نفتی، یکی از بازیگران اصلی در این صنعت به شمار می‌رود.

به علاوه، پویایی تقاضای جهانی برای محصولات پتروشیمی از ناحیه صنایع مختلف مانند خودرو، بسته‌بندی، الکترونیک، و داروسازی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، فرصت‌های گسترده‌ای را برای صادرات و سرمایه‌گذاری در این بخش ایجاد کرده است. از این رو، تجار و شرکت‌های بزرگ پتروشیمی به دنبال گسترش بازارهای خود در کشورهای مختلف و حتی گسترش ظرفیت‌های تولید در مناطق استراتژیک هستند. در این راستا، مشارکت‌ها و سرمایه‌گذاری‌های مشترک بین شرکت‌های بزرگ نفت و گاز و صنایع شیمیایی در سطح جهانی، به عنوان یک روند رو به رشد در صنعت پتروشیمی دیده می‌شود.

#پتروشیمی
???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ???????? ????????
پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ #مواد_شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. https://t.co/3twtp2f4WP

— Sattar Hossein (@anbar_asia) November 4, 2021

با توجه به تمام این موارد، صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از ارکان کلیدی اقتصاد جهانی و تجارت بین‌الملل، نقش بی‌بدیلی در تأمین نیازهای اقتصادی و صنعتی ایفا می‌کند. مواد پتروشیمی محصولات شیمیایی حاصل از نفت خام هستند، اگرچه بسیاری از ترکیبات شیمیایی مشابه از سایر سوخت های فسیلی مانند ذغال سنگ و گاز طبیعی یا از منابع تجدید پذیر مانند ذرت ، نیشکر و سایر انواع زیست توده نیز بدست می آیند. در ساختارفعلی پتروشیمی، این فصل بر ترکیبات آلی هیدروکربنی متمرکز است که به عنوان سوخت نمی سوزند و به طور کلی به عنوان محصولات نفت خام (یا فرآورده های نفتی) شناخته می شوند.

اتیلن و پروپیلن ، بخش عمده مشتقات الفین ، منبع اصلی در تهیه چندین ماده شیمیایی صنعتی و محصولات پلاستیکی هستند در حالی که بوتادین برای تهیه لاستیک مصنوعی استفاده می شود. بنزن ، تولوئن و ایزومرهای زایلن از اجزای اصلی مواد شیمیایی معطر یا آروماتیک هستند. این مواد پتروشیمی های معطر یا آروماتیک در تولید محصولات ثانویه مانند شوینده های مصنوعی، پلی اورتان ها، پلاستیک و الیاف مصنوعی استفاده می شوند. گاز سنتز شامل مونوکسیدکربن و هیدروژن است که اساساً برای تولید آمونیاک و متانول استفاده می شود که بیشتر برای تولید سایر مواد شیمیایی و مصنوعی استفاده می شود.

در بازار بین‌المللی، تجارت محصولات پتروشیمی شامل طیف وسیعی از مواد است که می‌تواند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم به صنایع مختلف ارسال شود. محصولات پتروشیمیایی در این بازار به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند، از جمله پلیمرها، کودهای شیمیایی، محصولات شیمیایی پایه (مانند متانول، اتیلن، پروپیلن و غیره) و دیگر مواد افزودنی که در تولید کالاهای صنعتی استفاده می‌شوند. این محصولات، به دلیل کاربرد گسترده‌ای که دارند، در برابر تحولات اقتصادی، سیاسی، و تکنولوژیکی حساسیت زیادی نشان می‌دهند. از دیدگاه تجاری، رقابت در صنعت پتروشیمی به شدت تحت تأثیر عواملی مانند قیمت نفت خام، دسترسی به منابع طبیعی، هزینه‌های تولید، سیاست‌های تجاری بین‌المللی و نیازهای فنی و نوآوری‌های صنایع مختلف است. برای مثال، کشورهایی که به منابع ارزان انرژی دسترسی دارند، توانایی رقابت بهتری در بازار جهانی دارند. همچنین، سیاست‌های تحریمی و جنگ‌های تجاری می‌تواند جریان تجارت بین‌المللی محصولات پتروشیمی را مختل کند. یکی از چالش‌های مهم این صنعت در سطح جهانی، نیاز به نوآوری‌های مداوم در فرآیندهای تولید و کاهش آلایندگی‌های زیست‌محیطی است.

منبع