استفاده از ترشی جات در بسیاری از فرهنگ‌ها و کشورها رایج است. این غذاها به عنوان یک نوع انواع ترشی‌ها و ترشی‌جات در بسیاری از فرهنگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. ترشی‌های مختلفی به عنوان بخشی از غذاهای کره‌ای معمول هستند. مثلاً کیمچی (ترشی قرنبیجن)، کیمچی‌گوجه (ترشی گوجه‌فرنگی) و موچو (ترشی‌های متنوع) در کره معروف هستند. در چین نیز ترشی‌های مختلفی تهیه می‌شود، از جمله ترشی‌های خیار، گوجه‌فرنگی و کلم. در ژاپن نوعی ترشی به نام تسوکمونو تهیه می‌شود که شامل سبزیجات و سبزیجات دریایی ترشی شده است. ترشی‌های متنوعی در ایران تهیه می‌شود، از جمله ترشی‌های خیار، هویج، لوبیا و گوجه‌فرنگی. در ترکیه نیز ترشی‌های مختلفی مانند ترشی خیار و ترشی سبزیجات تهیه می‌شود. در آمریکای جنوبی، به ویژه در مکزیک، ترشی‌های مختلفی مانند سالسا (ترشی گوجه‌فرنگی) و آکی (ترشی فلفل) معروف هستند.

ترشی‌ها به عنوان یک پیش غذا یا جانبی در وعده‌های غذایی مصرف می‌شوند. آنها معمولاً در بشقاب‌های جداگانه در کنار سبزیجات، غذاهای اصلی و نان سرو می‌شوند. ترشی‌ها می‌توانند به عنوان یک طعم دهنده یا تزئینی برای غذاها استفاده شوند. برخی از ترشی‌ها ممکن است به عنوان تزئینی بر روی غذاها قرار گیرند یا برای افزودن طعم تند و ترش به آنها استفاده شوند. در کره، ترشی‌ها به عنوان یک پیش غذا خورده می‌شوند. آنها معمولاً در برنج، سوپ یا سایر غذاها قرار می‌گیرند و به عنوان یک جزء اصلی از وعده غذایی محسوب می‌شوند. ترشی‌ها ممکن است به عنوان یک جانبی کنار غذاها سرو شوند و در برخی موارد، به عنوان یک تنقلات میان وعده مصرف شوند. ترشی‌ها به عنوان یک جانبی در ترکیه سرو می‌شوند. آنها معمولاً در بشقاب‌های جداگانه در کنار غذاها قرار می‌گیرند. 

ترشی‌ها به عنوان یک تنقلات میان وعده با نان و پنیر مصرف می‌شوند. در ژاپن، ترشی‌ها به عنوان یک جانبی در وعده‌های غذایی استفاده می‌شوند. آنها ممکن است در کنار سوپ، برنج و سایر غذاها قرار گیرند. ترشی‌ها معمولاً به عنوان یک تزئینی بر روی سوشی (غذای ژاپنی) استفاده می‌شوند و به طعم و ظاهر آن اضافه می‌شوند. در آمریکای جنوبی(ادامه)، به ویژه در مکزیک، ترشی‌ها به عنوان یک جزء اساسی از غذاهای محلی مصرف می‌شوند.ترشی‌ها معمولاً به عنوان یک جانبی کنار غذاها سرو می‌شوند، به ویژه با تاکو، بوریتو و غذاهای مکزیکی دیگر. ترشی جات یک نوع غذای ترش و عموماً اسیدی هستند که در بسیاری از فرهنگ‌ها و کشورها معروف هستند. این غذاها عمدتاً از میوه‌ها، سبزیجات یا سایر مواد غذایی تهیه می‌شوند که در سرکه زنجبیل، سرکه سفید یا سرکه‌های دیگر حل شده و با اضافه کردن نمک، ادویه‌جات و برخی از سبزیجات، به مدت زمانی طولانی نگهداری می‌شوند. مواد غذایی معمولی که برای تهیه ترشی جات استفاده می‌شود، عبارتند از:

• خیارها را در سرکه و نمک به مدت زمانی طولانی قرار می‌دهند تا ترشی خیار شور تهیه شود.
• لوبیا‌ها را در سرکه و نمک قرار می‌دهند و برای مدتی در آن نگه می‌دارند تا ترشی لوبیا تهیه شود.
• گوجه‌فرنگی‌ها را در سرکه و نمک و گاهی اوقات با اضافه کردن زیره و ادویه‌های دیگر، در محلول ترشی جات نگهداری می‌کنند.
• فلفل‌ها را در سرکه و نمک و گاهی اوقات با اضافه کردن سایر ادویه‌ها، در محلول ترشی جات نگهداری می‌کنند.
• کلم را با سرکه و نمک و برخی از ادویه‌ها ترشی می‌کنند.
• در برخی ترشی جات، علاوه بر ترشی، شیرینی هم اضافه می‌شود. مثلاً ترشی هویج معمولاً شیرین است و در تهیه آن عسل و شکر هم استفاده می‌شود.

ترشی جات با استفاده از سرکه یا مواد اسیدی ساخته می‌شوند به دلیل اینکه سرکه و اسیدها وظیفه تهیه محیطی اسیدی را برای رشد میکروارگانیسم‌های مضر مهار کرده و فرآیند تخمیر را شروع می‌کنند. سرکه و اسیدها، از جمله استخراج‌های میوه‌ها و سبزیجات، خواص ضدمیکروبی دارند و می‌توانند رشد میکروارگانیسم‌ها را مهار کنند. این خاصیت ضدمیکروبی، باعث نگهداری و حفظ سلامتی ترشی جات در طول زمان می‌شود. سرکه و اسیدها از طریق تخمیر باعث تغییر در ساختار و طعم مواد غذایی می‌شوند. در فرآیند ترشی کردن، سرکه یا اسید به عنوان ماده اصلی ترشی جات استفاده می‌شود. با اضافه کردن سرکه و اسید به سبزیجات یا مواد غذایی دیگر، رشد میکروارگانیسم‌های مضر کنترل می‌شود و فرآیند تخمیر آغاز می‌شود. در طول تخمیر، قندهای موجود در سبزیجات به اسید تبدیل می‌شوند، که منجر به تولید مواد ترشی می‌شود. سرکه و اسیدها، به عنوان عامل اصلی ترشی کردن، به ترشی جات طعم و مزه ترش و تندی می‌بخشند. این طعم ترش و تند، یک ابعاد جدید به این غذاها اضافه می‌کند و آنها را مطبوع‌تر می‌سازد.

استفاده از ترشی جات به عنوان یک روش برای نگهداری و افزایش ماندگاری مواد غذایی، تاریخچه‌ای بسیار قدیمی دارد. این روش به زمان‌های باستانی بازمی‌گردد و در انواع فرهنگ‌ها و مناطق جهان به‌طور مستمر استفاده شده است. تاریخ ترشی جات می‌تواند به اقدامات اولیه مربوط به نگهداری مواد غذایی در سرکه و خاصیت ترشی آنها در فرهنگ‌های باستانی برگردد. از سال‌های قبل از میلاد تاکنون، ترشی جات به عنوان یک روش محبوب جهت نگهداری و تغذیه در فصول غیربارانی و یا طولانی مدت استفاده می‌شود. در خاورمیانه، ترشی جات قدمتی بسیار طولانی دارند و به عنوان یکی از اجزای مهم غذایی در جشن‌ها، میزهای غذایی و وعده‌های غذایی روزانه مردم محسوب می‌شوند. ترشی جات در ایران به عنوان یک روش سنتی برای نگهداری مواد غذایی در فصل زمستان و استفاده از سبزیجات بهاری در فصل‌های دیگر معروف است. در فرهنگ‌های دیگر نیز مانند کره، چین، ژاپن، روسیه، آمریکای جنوبی و سایر مناطق جهان، استفاده از ترشی جات به عنوان یک روش سنتی و محبوب برای نگهداری و تهیه مواد غذایی متنوع رایج است.