بزرگترین معادن و تولیدکنندگان سنگ فیروزه دنیا - امروز کم و بیش فرسوده شده است

فیروزه در شبه جزیره سینا در ماسه سنگ های کربنیفر پایینی که توسط جریان های بازالت و سنگ آهک کربنیفر بالایی پوشانده شده اند، یافت می‌شود. بسترهای پوشاننده احتمالاً منبع مس بوده‌اند که به صورت فیروزه در کلوخه ها ، درزهای افقی یا اتصالات عمودی در بسترهای ماسه سنگی رسوب می‌کند. رسوبات عادی ایران در ماسه‌سنگ‌ها یافت می‌شوند و سنگ‌های آهکی نسل سوم توسط تراکیت‌های پورفیری غنی از آپاتیت و سنگ مافیک نفوذ کرده‌اند. دگرسانی سوپرژن باعث شکستگی سنگها شد و برخی از کانی‌های سنگ را به آلونیت تبدیل کرد، که آلومینیوم و فسفات را آزاد کرد تا با مس از سولفیدهای اکسید شده مس ترکیب شود و فیروزه را تشکیل دهد. این فرآیند در عمق نسبتاً کم انجام شد و تا سال 1965 معادن در عمقی به طور متوسط ​​فقط 9 متر (30 فوت) زیر سطح زمین «ته نشين» شدند.

ذخایر فیروزه در آمریکای شمالی گسترده است. برخی از رسوبات، مانند کانتی‌های Saguache و Conejos در کلرادو، Cerrillos Hills در نیومکزیکو، ذخایر سوپرژنی معمولی هستند که از پورفیری‌های مس تشکیل شده‌اند. ذخایر در ایالت کوچیس، آریزونا، در کوارتزیت های کامبرین و گرانیت های جوان از نظر زمین شناسی یافت می‎شوند و حداقل تا عمق 54 متری (177 فوت) فرو می‌روند.

فیروزه یکی از اولین جواهراتی بود که استخراج شد و بسیاری از مکان‌های تاریخی آن از بین رفته‌اند، اگرچه برخی از آنها هنوز هم تا به امروز استفاده می‌شوند. اینها همه عملیات در مقیاس کوچک هستند، که اغلب به دلیل دامنه محدود و دور بودن ذخایر، فصلی هستند. بیشتر آنها با دست و با مکانیزاسیون کم یا غیر مکانیزه استفاده می شوند. با این حال، فیروزه اغلب به عنوان محصول جانبی عملیات استخراج مس در مقیاس بزرگ، به ویژه در ایالات متحده، بازیابی می شود.

ایران حداقل 2000 سال است که منبع مهم فیروزه بوده است. جنوب غربی ایالات متحده منبع قابل توجهی از فیروزه است. آریزونا، کالیفرنیا (شهرستان های سن برناردینو، امپریال، اینیو)، کلرادو (شهرستان های کونژوس، ال پاسو، دریاچه، ساگواچی)، نیومکزیکو (شهرستان های ادی، گرانت، اوترو، سانتافه) و نوادا (کلارک، الکو، شهرستان اسمرالدا، یورکا، لندر، شهرستان Mineral و شهرستان نای  Nye) به ویژه ثروتمند هستند (یا بودند). ذخایر کالیفرنیا و نیومکزیکو توسط بومیان آمریکایی پیش از کلمبیا با استفاده از ابزارهای سنگی استخراج شد که برخی از آنها محلی و برخی از مناطق دوردست مکزیک مرکزی بودند. تصور می شود که Cerrillos، نیومکزیکو محل قدیمی ترین معادن باشد. قبل از دهه 1920، این ایالت بزرگترین تولید کننده کشور بود. امروز کم و بیش فرسوده شده است. تنها یک معدن در کالیفرنیا، واقع در آپاچی کانیون، امروز با ظرفیت تجاری کار می کند.

چین برای 3000 سال یا بیشتر منبع جزئی فیروزه بوده است. مواد با کیفیت جواهر، به شکل گره های فشرده، در سنگ آهک شکسته شده و سیلیسی شده در Yunxian و Zhushan، استان هوبی یافت می شود. علاوه بر این، مارکوپولو گزارش داد که فیروزه در سیچوان امروزی یافت شده است. بخش اعظم موادمعدنی چین صادر می شود، اما تعداد کمی کنده کاری شبیه یشم وجود دارد. در تبت، ذخایر با کیفیت گوهر ظاهراً به ترتیب در کوه‌های درگه و ناگری-خرسوم در شرق و غرب منطقه وجود دارد.

سایر مناطق قابل توجه عبارتند از: افغانستان؛ استرالیا (ویکتوریا و کوئینزلند)؛ شمال هند؛ شمال شیلی (Chuquicamata)؛ کورنوال؛ زاکسن؛ سیلسیا و ترکستان

معمولاً وقتی فیروزه قرار است فروخته شود، قیمت هر قیراط آن چک می‌شود. (TQI) شاخص اندازه گیری کیفیت سنگ فیروزه است. قیمت سنگ‌های فیروزه معمولاً بین 1 تا 10 دلار در هر قیراط است، اما بسته به کیفیت می‌تواند از 0.05 دلار تا 1000 دلار در هر قیراط متغیر باشد. "قیمت فیروزه مرغوب سه برابر قیمت طلا است، زیرا واقعاً کمیاب است." بیشتر فیروزه های عیار بالایی که در دهه های 60 و 70 استخراج شد، همچنان بین مجموعه داران و جواهر فروشانی که واقعاً ارزش واقعی آن را درک می کنند، معامله می شوند.