روش های فیزیکی اولین گام در شناسایی شهاب سنگ ها هستند و با استفاده از آنها می توان تا 80 درصد نتایج دقیق و قابل اعتمادی به دست آورد. همچنین ابتدا می توانید بدانید کدام سنگ ها از نظر ظاهری نمی توانند شهاب سنگ باشند. کانی شناسی، فیزیکی و شیمیاییویژگی‌های شهاب‌سنگ‌ها می‌تواند تا حد زیادی به ما در شناسایی این اجرام آسمانی کمک کند، اما تشخیص قطعی آنها نیازمند تحلیل دقیق و روش‌های جدید است. امکان یافتن شهاب سنگ ها به ویژه شهاب سنگ های آهنی در بیابان ها به دلیل جنسیت متفاوت آنها نسبت به سنگ های اطراف زیاد است. هر ساله هزاران سنگ عجیب توسط دامداران، شکارچیان و افراد دیگر پیدا می شود. همه آنها فکر می کنند سنگ هایی که پیدا کرده اند شهاب سنگ هستند! اما واقعیت این است که کمتر از 1% و تنها 1% از آنها می توانند شهاب سنگ باشند.

خواص شهاب سنگ عبارتند از:

•    چگالی: شهاب سنگ ها معمولاً نسبت به اندازه خود بسیار سنگین هستند، زیرا دارای فلز آهن و مواد معدنی متراکم هستند.
•  مغناطیس: از آنجایی که بیشتر شهاب سنگ ها حاوی فلز آهن هستند، اغلب یک آهنربا به آنها می چسبد. البته در مورد شهاب سنگ های سنگی ممکن است آهنربا به آنها نچسبد اما اگر آهن ربا را با نخ آویزان کنید جذب شهاب سنگ می شود.
• شکل غیر معمول: شهاب سنگ های آهن نیکل به ندرت ظاهر گرد دارند. در عوض، آنها شکلی نامنظم با سوراخ های غیرعادی شبیه اثر انگشت روی سطح خود دارند که به آن Regmaglypt می گویند.
• پوسته مذاب: شهاب سنگ های سنگی معمولاً دارای پوسته نازکی بر روی سطح خود هستند که هنگام عبور از جو ذوب شده است.

شهاب‌سنگ‌ها سوراخ‌های زیادی در خود ندارند، اما سنگ‌های آتشفشانی به دلیل وجود گاز سوراخ‌های زیادی در خود دارند. با توجه به این موضوع می توان شهاب سنگ ها را از سنگ های آتشفشانی جدا کرد. اکثر شهاب سنگ ها حداقل حاوی مقداری فلز هستند. آیا جرقه فلز را روی سطح شکسته سنگ می بینید؟ اگر بتوانید آن را ببینید، احتمالاً یک شهاب سنگ پیدا کرده اید.