با اشغال یک شبه جزیره کوچک بیابانی که از شبه جزیره عربستان به سمت شمال امتداد دارد، از زمان ماقبل تاریخ این کشور به طور دائمی کم جمعیت بوده است. به دنبال ظهور اسلام ، این منطقه تحت تابع خلافت اسلامی قرار گرفت. بعداً توسط تعدادی از سلسله های محلی و خارجی تحت سلطه قرار گرفت و قبل از اینکه تحت کنترل سلسله ثانی (āl Thānī) در قرن 19 قرار گیرد، خاندان ثانی از حمایت انگلیس علیه گروه های قبیله ای رقیب و علیه امپراتوری عثمانی که در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم این کشور را اشغال کردند حمایت کرد و در مقابل انگلستان قطر را با سیاست خارجی تا استقلال دومی در 1971 تحت کنترل داشت. پس از آنکه سلطنت همچنان به حفظ روابط نزدیک با قدرتهای غربی به عنوان ستون مرکزی امنیت ملی خود ادامه داد، قطر یکی از بزرگترین ذخایر نفت و گاز طبیعی جهان را در اختیار داشت و تعداد زیادی کارگر خارجی در فرآیند تولید خود استخدام کرد. به دلیل ثروت نفتی، ساکنان این کشور از سطح بالایی از زندگی و سیستم تثبیت شده خدمات اجتماعی برخوردار بودند.

پایتخت قطر شهر ساحلی شرقی دوحه ‎(Al-Dawḥah) است که زمانی مرکز مروارید بوده و محل زندگی بیشتر ساکنان این کشور است. دوحه با طراحی داخلی از بلوار زیبای کورنیش یا ساحل، معماری پیشامدرن را با ساختمانهای اداری جدید، مراکز خرید و مجتمع های آپارتمانی آمیخته است. سنت های قطر از گذشته عشایر نشین بودن آن نمایان است و از شیوه هایی استفاده می کند که قرن ها قدمت دارند، از محصولات دستبافت گرفته تا شکار شاهین. با این حال، جمعیت این کشور شهری و ساحلی است، زندگی روزمره آن کاملاً مدرن است و حاکمان آن به دنبال افزایش آزادی های مدنی هستند . مطبوعات یکی از آزادترین مطبوعات در منطقه است و اگرچه آنها مذهبی و سنتی هستند، اما قطری ها به تحمل خود نسبت به فرهنگ ها و اعتقادات دیگران افتخار می کنند. امیر حاکم در مورد وضعیت جامعه بزرگ خارج نشین این کشور خاطرنشان کرد که "در قطر، آنها امنیت و معیشتی عالی پیدا کرده اند." 

تپه های شن و ماسه معلق در باد شایع هستند، و توزیع خاک روی سنگ بستر ‏ناهموار است.‏‎ ‎شوری خاک در مناطق ساحلی و مناطق کشاورزی زیاد است که  با ساختار ضعیف آبیاری منجر به افزایش شوری ‏شده زیاد است. ‏

دین و مذهب مردم قطر 
اسلام دین رسمی است و قطری ها عمدتا مسلمان سنی‎ ‎هستند. قوم کوچک شیعه، از ‏‎ ‎اقلیتهاست.‏‎ ‎خانواده ‏ثانی‎ ‎حاکم ‏‎(āl Thānī) ‎به تفسیر وهابی ها در اسلام به عنوان حاکمان عربستان پایبند هستند، هرچند نه به ‏شدت آنها. به عنوان مثال ، زنان در قطر آزادی بیشتری نسبت به عربستان سعودی دارند.‏‎ ‎جمعیت غیر قطری ‏دارای‎ ‎آرایش مذهبی متنوع، از مسلمانان، مسیحیان و هندوها‎ ‎‏ هستند که بزرگترین گروه های مذهبی را تشکیل ‏می دهند.‏‎  ‎

نوع خاک و کشاورزی در قطر, بیشتر بخوانید...

مردم قطر عمدتاً ساکن شهرها هستند. کمتر از 1 درصد مردم در مناطق روستایی زندگی می کنند. دوحه ، در ساحل شرقی، بزرگترین شهر و مرکز تجاری قطر است و حدود نیمی از جمعیت امارت را در خود جای داده است. این کشور دارای یک بندر آب های عمیق و یک فرودگاه بین المللی است. بندر اصلی نفت و مرکز صنعتی ام سعید است که از جنوب به دوحه در ساحل شرقی است.  الریان ، واقع در شمال غربی دوحه ، دومین منطقه بزرگ شهری این کشور است. این سه شهر و بسیاری از شهرکهای کوچکتر با جاده با هم ارتباط دارند. بسیاری از جزایر و صخره های مرجانی متعلق به قطر، Hālūl، در60 مایلی خلیج فارس (97 کیلومتر) در شرق دوحه، به عنوان یک مکان جمع آوری و ذخیره سه حوزه نفتی دریایی این کشور عمل می کند.

ماهیگیری و مروارید که یکی از پایه های اصلی اقتصاد قطر بود و اهمیت زیادی پیدا کرده است. مروارید تقریباً وجود ندارد ، به دلیل صنعت غالب مروارید ژاپن. دولت ناوگان ماهیگیری دارد و از اواخر دهه 1990 تأکید بیشتری بر صید تجاری و برداشت میگو داشته است. 

الگوهای جمعیتی و سبک شهرسازی مردم قطر, بیشتر بخوانید...

ذخایر نفتی این کشور ، که در ساحل غربی در دوخان و در ساحل شرقی یافت می شود، با استانداردهای منطقه ای نسبتاً کم سازگار است.  
در تلاش برای کاهش وابستگی کشور به نفت ، قطر شروع به توسعه منابع گاز طبیعی خود در اواسط 1990 برای توسعه میدان های گازی خود کرده، قطر مجبور شد وام های زیادی بگیرد، اما قیمت بالای نفت در اوایل قرن 21 این کشور را در شرایط مالی محکم تری قرار داد. استراتژی قطر این بوده که ذخایر گاز طبیعی خود را به صورت تجاوزکارانه از طریق پروژه های مشترک با شرکت های بزرگ بین المللی نفت و گاز و با تمرکز بر میدان شمالی توسعه دهد. گاز طبیعی به عنوان بزرگترین سهم از درآمدهای دولت و تولید ناخالص داخلی کشور در دهه اول قرن 21 از نفت پیشی گرفت.  

بانک مرکزی قطر ( مسرف قطر آل مرکزی)، که در سال 1993 تاسیس شد، عملیات های بانکی برای دولت فراهم می کند و ریال قطر، پول ملی را صادر می کند. علاوه بر بانکهای داخلی، از جمله بانکهای تجاری، توسعه ای و اسلامی (موسسات محدود به قوانین دینی دقیق در معاملات) ، بانکهای خارجی دارای مجوز نیز مجاز به فعالیت هستند. قطر در تخصیص کمک های خارجی خود به ویژه برای سایر کشورهای عربی و اسلامی سخاوتمند بوده است. بورس اوراق بهادار دوحه در سال 1997 فعالیت خود را آغاز کرد.
 

منابع انرژی و برق قطر, بیشتر بخوانید...

گاز طبیعی مایع، نفت خام و نفت تصفیه شده بخش عمده ای از ارزش صادرات را تشکیل می دهند. منابع اصلی واردات برای قطر شامل ایالات متحده ، چین ، آلمان ، ژاپن و امارات متحده عربی است . ژاپن ، کره جنوبی و هند از مهمترین مقاصد صادراتی قطر هستند. ژاپن بیشترین میزان صادرات قطر را دریافت می کند که عمدتا به شکل نفت و فرآورده های نفتی است.

بخش خدمات، از جمله بخش اجرایی و دفاع، تقریبا نیمی از تولید ناخالص داخلی و استخدام بیش از نیمی از نیروی کار هستند. هزینه های نظامی این کشور به عنوان درصد تولید ناخالص ملی بالا است و تقریباً چهار برابر متوسط جهان است. در تلاش برای تنوع بخشیدن بیشتر به اقتصاد قطر، دولت به دنبال توسعه گردشگری، به ویژه با معرفی این کشور به عنوان مکانی برای کنفرانس های بین المللی بوده است. با این حال ، گردشگری جزء نسبتاً کوچکی از اقتصاد است.

خارجی ها بخش عمده ای از نیروی کار قطر را تشکیل می دهند، موضوعی که نگرانی مستمر مقامات قطری است. قطر از سال 1996 ، زمانی که دولت مدعی شد مصر در کودتای ناموفق دست داشته است، کار مصری ها را ممنوع کرده است . دولت به طور فعال برنامه هایی را برای تشویق به کارگیری و ارتقای شهروندان قطری در نیروی کار دنبال کرده است.  با این حال ، یک برنامه پنج ساله که در سال 2000 برای افزایش چشمگیر تعداد قطری ها در نیروی کار ارائه شد، بسیار کمتر از اهداف آن بود. اتحادیه ها و انجمن های کارگری ممنوع شدند. مانند اکثر کشورهای منطقه، هفته کاری استاندارد شنبه تا چهارشنبه است.
قطر مالیات بر درآمد شخصی اعمال نمی کند و مالیات فروش عمومی ندارد. از شرکتهای خارجی (به استثنای شرکتهای متعلق به اعضای شورای همکاری خلیج [GCC]) مالیات گرفته می شود، اما این مبلغ کمتر از یک دهم درآمد دولت را شامل می شود. بخش عمده ای از درآمد حاصل از فروش نفت و گاز طبیعی است. این کشور در اواخر سال 2018 با شروع به توسعه و اصلاح سیاست های مالیاتی خود، یک اداره مالیاتی عمومی ایجاد کرد. در سال 2019  دولت مالیات سنگینی برای نوشیدنی های شیرین، محصولات تنباکو، نوشابه های انرژی زا، الکل، و گوشت خوک اجرا کرد. قطر نیز اجرای مالیات بر ارزش افزوده از 5 درصد تا سال 2022 در هماهنگی با شورای همکاری خلیج فارس ایجاد کرد.

• 7.34 درصد، (1.98میلیارد دلار) توربو جت ، توربو پروانه و سایر توربین های گازی.
• 3.58 درصد، (925میلیون دلار) تکه هایی از کالاهای دریانوردی
• 3.2 درصد (827 میلیون دلار) شناورهای سبک، شناورهای آتش، لایروبی ها، جرثقیل های شناور و سایر شناورهایی که قابلیت تردد آنها فرعی از عملکرد اصلی آنها است. اسکله های شناور؛ سکوهای حفاری یا تولید شناور یا شناور.
• 3.06 درصد (792 میلیون دلار) اتومبیل های موتوری و سایر وسایل نقلیه موتوری که عمدتا برای حمل و نقل افراد طراحی شده اند (به غیر از موارد 87.02) ، از جمله واگن های ایستگاه و اتومبیل های مسابقه.
• 2.8 درصد (521 میلیون دلار) دستگاههای انتقال رادیو تلفن، رادیو تلگراف، پخش رادیویی یا تلویزیونی، چه دستگاههای دریافت کننده یا ضبط صدا یا دستگاههای بازتولید کننده شامل یا نباشد. دوربین های تلویزیونی ؛ دوربین های فیلمبرداری ثابت و سایر دستگاه های ضبط دوربین فیلمبرداری ؛ دوربین های دیجیتال.
• 2.01 درصد (521 میلیون دلار) داروها (به استثنای کالاهای دسته 30.02 ، 30.05 یا 30.06) شامل محصولات ترکیبی یا غیرترکیبی برای مصارف درمانی یا پیشگیرانه، در دوزهای اندازه گیری شده (از جمله مواردی که به شکل سیستم های تجویز ترانس درمال هستند) یا در فرم یا بسته بندی برای خرده فروشی.
• 1.64 درصد (425 میلیون دلار) ماشین های پردازش خودکار داده ها و واحدهای آنها؛ دستگاه های خوانش مغناطیسی یا نوری ، ماشین هایی برای رونویسی داده ها بر روی رسانه های داده به شکل کد شده و ماشین هایی برای پردازش چنین داده هایی که در جایی دیگر مشخص نشده یا گنجانده نشده است.
• 1.42 درصد(369 میلیون دلار): جواهرات و قطعات آن ، از فلز گرانبها یا از فلز با روکش فلز گرانبها. 1.35 درصد (350میلیون دلار): لوله ها ، تیوب ها و پروفیل های توخالی، بدون درز، از جنس آهن (به غیر از چدن) یا فولاد.
  
   

تجارت در قطر, بیشتر بخوانید...

قطر بیش از 760 مایل (1230 کیلومتر) جاده دارد که تقریباً همه آنها آسفالت شده است. راه آهنی در قطر وجود ندارد. این کشور دارای چندین بندرگاه مهم، از جمله بندر دوحه و ام سعید است: یک فرودگاه بین المللی در دوحه قرار دارد و قطر ایرویز سیستم حامل ملی این کشور است.
شرکت مخابرات عمومی قطر تنها ارائه دهنده خدمات مخابراتی در این کشور است. همچنین سیاست ها را تعیین می کند و تصمیمات اداری را برای این بخش اتخاذ می کند. در سال 1996 اینترنت در دسترس عموم قرار گرفت و شرکت مخابرات عمومی قطر به عنوان تنها ارائه دهنده خدمات ارائه شد و بیشترین میزان استفاده از اینترنت در بین شهروندان قطری است. یک سیستم کابل فیبر نوری زیردریایی که در اواخر دهه 1990 تکمیل شد، قطر را به بحرین ، عمان و کویت متصل می کند .
در سال 1935 قطر یک قرارداد امتیاز با شرکت نفت عراق امضا کرد. چهار سال بعد نفت کشف شد. با این حال، نفت تا سال 1949 در مقیاس تجاری بازیابی نشد. درآمدهای شرکت نفت ، بعدها Petroleum  Development (Qatar) Limited  و سپس شرکت نفت قطر، به طرز چشمگیری افزایش یافت. توزیع این درآمدها باعث ایجاد نزاع های جدی در خاندان ثانی شد و بریتانیا را مجبور به مداخله در جانشینی 1949 کرد و سرانجام کودتای کاخ در 1972 را به دنبال داشت که شیخ خلیفه بن حمد آل ثانی را به قدرت رساند.

در سال 1968 انگلیس برنامه خروج از خلیج فارس را اعلام کرد. پس از مذاکره با شیخ نشین های کشورهای همسایه - امارات متحده عربی و بحرین - قطر در 3 سپتامبر 1971 استقلال خود را اعلام کرد. توافقنامه های قبلی با بریتانیا با پیمان دوستی جایگزین شد.  در همان ماه قطر به عضویت اتحادیه عرب و سازمان ملل متحد درآمد . در سال 1981 این امارت به پنج همسایه عرب خود در خلیج فارس پیوست تا شورای همکاری خلیج (GCC) را ایجاد کنند، اتحادی که برای ارتقای همکاری های اقتصادی و تقویت امنیت داخلی و دفاع خارجی در برابر تهدیدات ناشی از انقلاب اسلامی در ایران و جنگ ایران و عراق تشکیل شد. 
نیروهای قطر در شرکت جنگ خلیج فارسی از 1990-1991، به ویژه در نبرد برای کنترل شهر مرزی عربستان در خفجی در 30-31 ژانویه شرکت کردند. دوحه که به عنوان پایگاهی برای حملات تهاجمی هواپیماهای فرانسوی، کانادایی و آمریکایی علیه عراق و نیروهای عراقی اشغالگر کویت عمل می کرد، همچنان تحت تأثیر این درگیری قرار داشت.

در راستای تجارت با قطر، گمرک ایران و قطر پیمان همکارى بستند و در این کشور یک منطقه آزاد تجارى با نام «پارك علم و فناورى قطر» وجود دارد. دو کشور ایران و قطر یادداشت تفاهمى براى پرهیز از دریافت مالیات مضاعف امضا کرده‌اند. همچنین قطر پیمان همکاری اقتصادی با دیگر کشور‏های شورای همکاری‌های خلیج فارس امضا کرده است. هدف از این پیمان‌ها، به وجود آوردن بازار مشترک برای گسترش تجارت قطر با سایر کشور‏ها است.

 

سیستم حمل و نقل و قوانین گمرکی قطر, بیشتر بخوانید...

قطر، یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است و دارای یکی از بالاترین سطوح درآمد سرانه در جهان است. این کشور از منابع نفت و گاز غنی برخوردار است که در سالیان اخیر به عنوان منبع اصلی درآمد قطر عمل کرده است. قطر دارای یکی از بالاترین سطوح درآمد سرانه در جهان است. طبق آمار سازمان پیشرفت و همکاری اقتصادی (OECD) در سال 2021، درآمد سرانه قطر به تقریباً 116,799 دلار آمریکا برآورد شده است. این میزان درآمد بالا به علت منابع غنی نفتی و گازی کشور، صنعت گاز مایع (LNG) و بخش‌های دیگر اقتصاد قطر به دست آمده است.

اگرچه سطح درآمد در قطر بالاست، اما هزینه‌های زندگی نیز بالا است. قیمت مسکن، آموزش، بهداشت و سایر خدمات در قطر بسیار بالاست. برخی از افراد ممکن است به دلیل اینکه قدرت خرید کافی ندارند، در شرایط فقر زندگی کنند. برخی از افراد ممکن است به دلیل بیکاری یا کمبود فرصت‌های شغلی در شرایط فقر قرار بگیرند. همچنین، نیروی کار غیررسمی و غیررسمی نیز می‌تواند در برخی از افراد ایجاد شرایط فقر کند. عوامل مختلفی می‌توانند در توجیه وجود شرایط فقر در یک کشور با سطح بالای درآمد مانند قطر نقش داشته باشند. دولت قطر نیز تلاش‌هایی را برای کاهش فقر و بهبود شرایط اجتماعی جمعیت انجام داده و برنامه‌هایی را برای توسعه پایدار و توزیع عادلانه‌تر ثروت در نبخش‌های مختلف اقتصادی قطر اجرا کرده است. این شامل توسعه زیرساخت‌ها، ارتقای سیستم آموزشی و بهداشتی، ایجاد فرصت‌های شغلی و بهبود شرایط کاری است.

فقر در قطر, بیشتر بخوانید...