جایگاه تجاری فلسطین در بازارهای جهانی به دلیل شرایط سخت اقتصادی و محدودیت‌های جابجایی و دسترسی به فلسطین، تجارت با اتحادیه اروپا بسیار محدود است (فلسطین صد و پنجاه و یکمین شریک تجاری بزرگ اتحادیه اروپا در سال 2020 بود)
تجارت و همکاری اقتصادی بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و فلسطین می‌تواند به عنوان یک ابزار مهم برای توسعه اقتصادی و بهبود شرایط زندگی در سرزمین‌های فلسطینی نقش‌آفرینی کند. اتحادیه اروپا یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری فلسطین است و حمایت‌های اقتصادی و مالی زیادی را به این مناطق ارائه می‌دهد. از طریق توافق‌نامه‌های تجاری و کمک‌های توسعه‌ای، اتحادیه اروپا سعی دارد به تقویت توانمندی‌های اقتصادی فلسطین و گسترش ظرفیت‌های اشتغال‌زایی در این مناطق کمک کند. در سال 1997 توافقنامه ی انجمن موقت در مورد تجارت و همکاری بین جامعه اقتصادی اروپا (EEC؛ سلف اتحادیه اروپا) و سازمان آزادیبخش فلسطین (PLO) به نمایندگی از تشکیلات خودگردان فلسطین (PA) منعقد شد. –در این توافق نامه دسترسی رایگان به بازارهای اتحادیه اروپا برای ارائه و فروش کالاهای صنعتی فلسطین و کاهش تدریجی تعرفه ها بر صادرات اتحادیه اروپا به فلسطین طی پنج سال شرح داده شده است. در 1 ژانویه 2012 توافقنامه آزادسازی بیشتر محصولات کشاورزی همچنین محصولات کشاورزی فرآوری شده، ماهی و محصولات شیلاتی لازم الاجرا شد.
به دلیل شرایط سخت اقتصادی و محدودیت‌های جابجایی و دسترسی به فلسطین، تجارت با اتحادیه اروپا بسیار محدود است (فلسطین صد و پنجاه و یکمین شریک تجاری بزرگ اتحادیه اروپا در سال 2020 بود). در سال 2020 کل مبلغ حاصل از تجارت کالا بین اتحادیه اروپا و فلسطین بالغ بر 244 میلیون یورو بوده است. میزان واردات اتحادیه اروپا از کشور فلسطین عموماً بسیار محدود است. در سال 2020، این میزان واردات فقط 26 میلیون یورو ارزش گزاری شده اند و عمدتاً شامل محصولات کشاورزی و مواد خام (22.8 میلیون یورو، 87.7٪) بودند. میزان صادرات اتحادیه اروپا به کشور فلسطین 218 میلیون یورو تخمین زده شده است. محصولات صادراتی فلسطین توسط ماشین آلات و تجهیزات حمل و نقل (78 میلیون یورو، 35.8٪)، محصولات کشاورزی و مواد خام (61 میلیون یورو، 28.0٪) و مواد شیمیایی (40 میلیون یورو، 18.3٪)، که عمدتاً از مواد دارویی تشکیل شده اند، سازماندهی می شوند.
کشور فلسطین منطقه ای جغرافیایی در غرب آسیا بین دریای مدیترانه و رود اردن است. در سال 1967 پس از اینکه این سرزمین به اشغال اسرائیل درآمد، روابط تجاری قبلی این کشور با سایر کشورها قطع شد و سیاست تجاری آن به شدت تحت کنترل اسرائیل درآمد. چارچوبی که بخش تجارت خارجی فلسطین بر اساس آن عمل می کند، توسط پروتکل روابط اقتصادی به نام پروتکل پاریس تعریف شده است. در سال 1994 توافقی بین دولت اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) به نمایندگی از مردم فلسطین امضا شد و به توافقنامه موقت اسراییل و فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه موسوم به اسلو 2 ضمیمه شد. توافق، در سال 1995 رژیم کنونی فلسطین را تا حد زیادی به رژیم تجارت خارجی اسرائیل و در نتیجه به حقوق و تعهدات آن تحت سازمان تجارت جهانی مرتبط می کند. در سال‌های اخیر، در مواجهه با نگرانی‌های فوریتی و بحران مالی فلسطین و وضعیت سیاسی بی‌ثبات این کشور، این منطقه اخیراً پیشرفت چندانی در زمینه بهبود فضای کسب‌وکار نداشته است.
در حوزه تجارت، اتحادیه اروپا برای محصولات فلسطینی دسترسی ترجیحی به بازارهای خود فراهم آورده است. این اقدامات به منظور تقویت تولید داخلی و افزایش صادرات فلسطین به بازارهای اروپایی طراحی شده‌اند. با این حال، موانع متعددی همچنان سر راه توسعه تجارت بین این دو حوزه وجود دارد. مسائل مربوط به زیرساخت‌های ناکافی، محدودیت‌های تجاری، و مشکلات دسترسی به منابع، محدودیت‌هایی هستند که بر ظرفیت تولید و تجارت فلسطین تأثیر می‌گذارند.
علاوه بر تجارت، اتحادیه اروپا به حمایت از برنامه‌های توسعه‌ای در مناطق فلسطینی نیز متعهد است. این برنامه‌ها شامل پروژه‌هایی در زمینه آموزش، بهداشت، ایجاد زیرساخت‌ها و تقویت نهادهای دولتی است. هدف اصلی این همکاری‌ها افزایش کارایی و شفافیت نهادهای داخلی فلسطین و ارتقاء سطح زندگی مردم است. اتحادیه اروپا همچنین به دنبال تقویت حمایت‌های سیاسی برای دستیابی به یک راه‌حل صلح‌آمیز و دایمی میان اسرائیل و فلسطین است که این خود نشان‌دهنده توجه به ابعاد سیاسی همکاری‌ها نیز می‌باشد. در نهایت، تقویت همکاری‌های اقتصادی و تجاری بین اتحادیه اروپا و فلسطین می‌تواند به عنوان عاملی مؤثر در کاهش تنش‌های موجود و حرکت به سوی یک توسعه پایدار و صلح دایمی در منطقه عمل کند. این همکاری‌ها نه تنها به نفع فلسطینی‌هاست بلکه می‌تواند ثبات بیشتری را در کل منطقه فراهم آورد.
