کک نفتی حاوی مواد کربنی با ظرفیت بالا برای تولید انرژی است. این ماده دارای محتوای حرارتی بالا و پتانسیل برای تامین انرژی در فرآیندهای صنعتی و تولید برق است. استفاده از کک نفتی به عنوان سوخت، می‌تواند به تولید انرژی پایدار و قابل تجدیدپذیر کمک کند. با توجه به کاهش منابع طبیعی سنتی نظیر زغال سنگ، استفاده از کک نفتی به عنوان جایگزینی قابل قبول است. این ماده در برخی صنایع به عنوان جایگزینی برای سوخت‌های غیرقابل بازیافت مانند زغال سنگ استفاده می‌شود. سوخت کک نفتی حاوی مقادیر قابل توجهی کربن است که در صورت سوختن باعث انتشار گازهای گلخانه‌ای مانند دی‌اکسید کربن (CO2) می‌شود. این گازها عوامل اصلی تغییرات آب و هوایی و گرمایش جهانی هستند. 

استفاده از کک نفتی ممکن است با ایجاد آلودگی هوا وبهداشتی، تأثیرات منفی بر سلامت انسان‌ها داشته باشد. آلاینده‌های موجود در کک نفتی، مانند ذرات معلق (PM) و ترکیبات شیمیایی سمی، می‌توانند به تنفس آسیب برسانند. تولید کک نفتی نیازمند فرایندهای استخراج و پالایش مواد خام نفتی است. این فرآیندها می‌توانند به همراه خطرات زیست‌محیطی و انسانی مرتبط باشند. به عنوان مثال، استخراج کک نفتی ممکن است به همراه از بین رفتن مناطق طبیعی، اختلال در اکوسیستم‌ها و از بین رفتن حیات وحش منجر شود. استفاده مداوم از سوخت‌های فسیلی، از جمله کک نفتی، به وابستگی به منابع طبیعی غیرقابل تجدیدپذیر و نامطمئن منجر می‌شود. در صورت کاهش قابل توجه منابع نفتی، قیمت و دسترسی به کک نفتی می‌تواند تحت تأثیر قرار گیرد و مشکلات اقتصادی و انرژی را به همراه داشته باشد.

کک نفتی، منبعی فراوان از انرژی است که به دلیل محتوای حرارتی بالا و قدرت سوختن مناسب، در برخی صنایع و سیستم‌های تولید برق استفاده می‌شود. تأمین انرژی ضروری برای تولید، حمل و نقل، و فعالیت‌های اقتصادی است و استفاده از کک نفتی به مدت کوتاه ممکن است به دلیل تأمین انرژی فوری و قابل دسترسی، جذاب باشد. کک نفتی به عنوان یک ماده موجود و به صورت تجاری قابل تهیه است. در برخی مناطق، مانند مناطق نفت‌خیز، تولید و استفاده از کک نفتی می‌تواند اقتصادی باشد و ایجاد شغل و رشد اقتصادی را تحریک کند.

مزایای پتکوک:

• ارزش کالری بالا
• شاخص خرد شدن پایین
• مواد فرار کم

مضرات پتکوک:

• سطوح بالای گوگرد
• سطوح بالای وانادیوم

مقدار گازهای آلاینده معمولاً در سوخت‌های فسیلی به تعداد زیادی وجود دارد. در مقایسه با سوخت‌های دیگر مانند زغال سنگ، کک نفتی دارای آلاینده‌های کمتری است. استفاده از کک نفتی در برابر سوخت‌های دیگر می‌تواند به کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت هوا کمک کند. تولید کک نفتی می‌تواند به همراه آلودگی هوا، آب و خاک مرتبط باشد. فرایندهای استخراج، پالایش و احیاء کک نفتی ممکن است به آزاد شدن مواد آلاینده مانند گازهای گلخانه‌ای، آلاینده‌های هوا و مواد سمی منجر شود. این مسئله می‌تواند به تحمیل بار زیست‌محیطی و تأثیرات منفی بر روی اکوسیستم‌ها و سلامت انسان‌ها منجر شود.

در بسیاری از صنایع و سیستم‌های انرژی، زیرساخت‌ها و تجهیزاتی برای استفاده از کک نفتی وجود دارد. این زیرساخت‌ها ممکن است به دلیل سرمایه‌گذاری بالا و پیچیدگی، نیاز به تغییر یا تعمیر داشته باشند تا بتوانند از منابع انرژی جایگزین استفاده کنند. کک نفتی برای برخی صنایع مانند صنعت فولادسازی به عنوان یک منبع سرب مورد استفاده قرار می‌گیرد. نسبت سربه‌های آلیاژی مهم برای تولید فولاد است و استفاده از کک نفتی در این صنعت به دلیل ویژگی‌های خاص آن ممکن است مورد ترجیح قرار گیرد. عوامل اقتصادی و سیاسی، مانند قیمت نفت، مالیات‌ها و سیاست‌های دولتی، می‌توانند تأثیر زیادی بر استفاده از کک نفتی به عنوان سوخت داشته باشند. در برخی موارد، با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی، استفاده از کک نفتی ممکن است اقتصادی تر و مناسب‌تر به نظر برسد.