روغن پارافین در قرن نوزدهم توسط دانشمند آلمانی به نام کارل فون ریچن باخ کشف شد. این اتفاق زمانی رخ داد که او برای افزایش راندمان و پالایش ترکیبات نفتی در صنعت پتروشیمی تلاش می کرد. از پارافین استفاده می شد زیرا بسیار تمیزتر و ایمن تر از روغن های معمولی در صنعت شمع بود. 

کشف پارافین انگیزه جدیدی به تولید شمع، بسته بندی گوشت و صنعت روغن در اوایل قرن بیستم داد. پارافین که یک ماده شیمیایی است از پالایش ماده ای به نام slack wax که یکی از مشتقات نفتی است و در تولید روغن موتور نیز استفاده می شود به دست می آید. این ماده در ابتدا چربی زیادی در خود دارد که در فرآیندی جداگانه این چربی ها را جدا می کنند.