کشورهای پیشرفته از تکنولوژیهای پیشرفته در فرآوری زغال سنگ نیز استفاده میکنند، از جمله استفاده از فناوریهای پیشرفته برای خردایش، شستشو، سوراخکاری و غلتککاری زغال سنگ تا بهینهسازی فرآیندهای تولید و بهبود کیفیت محصول نهایی
تاریخچه جغرافیایی و زمینشناسی هر کشور میتواند تأثیر زیادی بر ذخایر معدنی آن داشته باشد. فرایندهای زمینشناسی مانند تودهسازی زغال سنگ از طریق تکتونیک صفحات قارهای، اندوژنز آتشفشانی و رسوبگذاری در طول زمان به تشکیل ذخایر معدنی میانجامد. بنابراین، کشورهایی با تاریخچه زمینشناسی مناسب و فرآیندهای طبیعی مناسب بیشترین ذخایر را خواهند داشت. کشورهایی که در صنعت معدنی قدرت و توانایی بالایی دارند، معمولاً بیشترین ذخایر معدنی را خواهند داشت. توانمندی در استخراج، فرآوری و توسعه معادن میتواند این کشورها را قادر به بهرهبرداری و بهرهوری بهتر از ذخایر معدنی خود کند.
تکنولوژی پیشرفته و زیرساختهای مناسب میتوانند به کشورها در بهرهبرداری و بهرهوری بهتر از ذخایر معدنی کمک کنند. این شامل تکنولوژی استخراج و فرآوری پیشرفته، تجهیزات معدنی مدرن، توسعه شبکههای حمل و نقل، صنایع پشتیبانی و زیرساختهای انرژی است. سیاستها و قوانین معدنی کشورها میتوانند تأثیر زیادی در توسعه و بهرهبرداری از ذخایر معدنی داشته باشند. قوانین سازماندهی، ایجاد امکانات توسعه معدنی، ایجاد شرایط سرمایهگذاری مناسب و ایجاد استقرارات صنعتی میتواند تشویق به توسعه و بهرهبرداری از ذخایر معدنی را در کشورها بیشتر کند. برخی از کشورهای دارای بزرگترین ذخایر زغال سنگ به شرح زیر هستند:
- روسیه به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر زغال سنگ در جهان شناخته میشود. مناطق مهم ذخایر زغال سنگ در روسیه شامل بخشهای سیبری و اورال است.
- ایالات متحده دارای ذخایر قابل توجهی از زغال سنگ است، به ویژه در ایالتهای ویرجینیا، ایلینوی، وست ویرجینیا، کنتاکی و پنسیلوانیا.
- استرالیا نیز ذخایر قابل توجهی از زغال سنگ دارد. ایالتهای قابل ذکر شامل کویینزلند، نیو ساوت ولز و ویکتوریا هستند.
- چین نه تنها بزرگترین مصرف کننده زغال سنگ در جهان است، بلکه دارای ذخایر قابل توجهی نیز میباشد، به ویژه در استانهای شانشی و هوبئی.
- هند نیز به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر زغال سنگ در جهان شناخته میشود. ایالتهای جارخند، چاتیسگار و اوریسا از جمله مناطق مهم ذخایر زغال سنگ در هند هستند.
کشورهای پیشرفته از تکنولوژیهای پیشرفته در فرآوری زغال سنگ نیز استفاده میکنند، از جمله استفاده از فناوریهای پیشرفته برای خردایش، شستشو، سوراخکاری و غلتککاری زغال سنگ تا بهینهسازی فرآیندهای تولید و بهبود کیفیت محصول نهایی. کاوشگرهای شبکهای یا مینرهای پیوسته، ماشینآلاتی هستند که به صورت مداوم زغال سنگ را از لبههای معدن برداشت میکنند. این روش عملکرد سریعتر و کارایی بیشتر را نسبت به روشهای سنتی معدنکاری فراهم میکند.در این روش، زغال سنگ درون زمین به صورت مستقیم در محل تبدیل و به گاز تبدیل میشود. این روش بهبودهای برای حفظ محیط زیست و بهرهوری از ذخایر زغال سنگ ارائه میدهد.
در روش معدنکاری روزنهای، تونلها و شافتهای عمودی یا موربی ساخته میشوند تا به عمق ذخایر زغال سنگ دسترسی پیدا کنند. این روش امنیت بیشتری در مقایسه با معدنکاری سطحی دارد و با استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته مانند تونلزنی مکانیزه و استفاده از ماشینآلات پیشرفته بهبود یافته است. در روش معدنکاری سطحی، لایههای زغال سنگ به صورت مستقیم از سطح زمین استخراج میشوند. این روش شامل استفاده از ماشینآلات سنگینی نظیر بولدوزرها، جرثقیلها، لودرها و بیلها است. تکنیکهای پیشرفتهای مانند استفاده از مدلهای سه بعدی سنجش از دور، مدلسازی معدن و استفاده از سیستمهای هدایت GPS نیز در این روش مورد استفاده قرار میگیرد.
روسیه با بزرگترین ذخایر زغال سنگ در جهان، به طور معمول بخش عمدهای از زغال سنگ تولیدی خود را صادر میکند. در سال 2020، روسیه حدود 166 میلیون تن زغال سنگ را به خارج از کشور صادر کرده است. استرالیا نیز به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان و صادرکنندگان زغال سنگ شناخته میشود. در سال 2019، استرالیا بیش از 210 میلیون تن زغال سنگ را صادر کرد. اندونزی نیز یکی از کشورهای با ذخایر زغال سنگ قابل توجه است. در سال 2019، اندونزی بیش از 450 میلیون تن زغال سنگ را صادر کرد. آمریکا، با منابع زغال سنگ قابل توجه، صادرات معتبری در این زمینه دارد. در سال 2020، آمریکا حدود 37 میلیون تن زغال سنگ را به خارج از کشور صادر کرده است. کانادا نیز یکی از تولیدکنندگان و صادرکنندگان مهم زغال سنگ است. در سال 2019، کانادا بیش از 34 میلیون تن زغال سنگ را به خارج از کشور صادر کرد.