به ویژه در کشورهایی مانند امارات متحده عربی، عربستان سعودی و ترکیه که پروژه‌های ساخت‌وساز عظیم و برنامه‌های توسعه پایدار را دنبال می‌کنند، نیاز به نیکل برای تقویت آلیاژها و تولید تجهیزات مقاوم در برابر خوردگی، افزایش یافته است
در بازار کشورهای غرب آسیا و خاورمیانه، مصرف‌کنندگان و عرضه‌کنندگان نیکل به عوامل مختلفی از جمله سطح توسعه صنعتی، منابع طبیعی، و برنامه‌های توسعه‌ای وابسته هستند. مصرف‌کنندگان اصلی نیکل در این منطقه شامل صنایع تولید فولاد ضدزنگ، پتروشیمی، خودروسازی، و اخیراً صنایع باتری‌سازی و انرژی‌های تجدیدپذیر هستند. این صنایع به دلیل توسعه زیرساخت‌ها و تمرکز بر پروژه‌های بزرگ صنعتی و ساختمانی، تقاضای قابل توجهی برای نیکل دارند. به ویژه در کشورهایی مانند امارات متحده عربی، عربستان سعودی و ترکیه که پروژه‌های ساخت‌وساز عظیم و برنامه‌های توسعه پایدار را دنبال می‌کنند، نیاز به نیکل برای تقویت آلیاژها و تولید تجهیزات مقاوم در برابر خوردگی، افزایش یافته است.
در میان کشورهای غرب آسیا، امارات متحده عربی می‌تواند بهترین بازار هدف برای صادرات فلز نیکل باشد. دلایل این انتخاب به چند عامل مهم بازمی‌گردد. امارات به‌عنوان یکی از مراکز تجاری و ترانزیتی اصلی در منطقه عمل می‌کند و از زیرساخت‌های پیشرفتهای برای واردات و صادرات بهره‌مند است. این کشور دارای بنادر استراتژیک مانند جبل علی است که از مهم‌ترین بنادر در سطح جهان محسوب می‌شود و به تسهیل تجارت بین‌المللی کمک می‌کند. علاوه بر این، امارات به دلیل پیشرفتهای صنعتی خود در زمینه‌های تولید، به‌ویژه صنایع خودروسازی، الکترونیک، و فناوری‌های انرژی، به مواد اولیه نظیر نیکل نیاز دارد. نیکل در تولید باتری‌های لیتیوم-یونی و قطعات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد، که با توجه به اهداف امارات در حوزه توسعه پایدار و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر، تقاضای این فلز افزایش یافته است.
در مقابل، سوریه ممکن است بدترین انتخاب برای بازار هدف صادرات نیکل باشد. شرایط اقتصادی و سیاسی سوریه در سال‌های اخیر به دلیل جنگ داخلی و تحریم‌های بین‌المللی به شدت ناپایدار شده است. این کشور با مشکلات بزرگی در زیرساخت‌های تجاری و حمل‌ونقل مواجه است و واردات بسیاری از کالاها به دلیل مشکلات ارزی و محدودیت‌های بانکی با چالش‌های زیادی روبه‌رو است. تقاضا برای فلزات صنعتی مانند نیکل در سوریه بسیار پایین است، چرا که صنایع این کشور به دلیل آسیب‌های جنگ و نبود سرمایه‌گذاری‌های کافی، تقریباً به حالت تعلیق درآمده‌اند. بنابراین، صادرکنندگان نیکل با ریسک بالایی در این بازار مواجه خواهند بود و احتمال بازگشت سرمایه در این شرایط بسیار کم است.
عرضه‌کنندگان نیکل در این منطقه شامل تولیدکنندگان و صادرکنندگان داخلی و همچنین واردکنندگان نیکل خام و فرآوری‌شده از بازارهای بین‌المللی می‌شوند. کشورهای ترکیه، ایران و عمان از جمله کشورهایی هستند که از ذخایر قابل توجهی از مواد معدنی برخوردارند و می‌توانند به تولید و استخراج نیکل پرداخته و آن را به بازارهای منطقه‌ای و جهانی عرضه کنند. ترکیه به عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقه در استخراج و فرآوری فلزات معدنی شناخته می‌شود و ایران و عمان نیز پتانسیل بالایی در استخراج نیکل و فلزات پایه دارند. با این حال، به دلیل محدودیت‌های زیرساختی و فناوری، بسیاری از کشورهای این منطقه هنوز به واردات نیکل از تولیدکنندگان جهانی مانند روسیه، کانادا، و اندونزی متکی هستند تا نیازهای صنعتی خود را تامین کنند.
تلاش‌هایی نیز در کشورهای حاشیه خلیج فارس صورت گرفته تا با سرمایه‌گذاری در صنایع پایین‌دستی و فرآوری نیکل، وابستگی به واردات کاهش یابد و ارزش افزوده بیشتری در زنجیره تامین ایجاد شود. عربستان سعودی و امارات متحده عربی با توجه به سرمایه‌گذاری‌های کلان در زیرساخت‌های صنعتی و انرژی‌های تجدیدپذیر، در نظر دارند تا تولید و فرآوری نیکل را نیز در برنامه‌های توسعه صنعتی خود لحاظ کنند. به این ترتیب، خاورمیانه و غرب آسیا به تدریج در تلاش هستند که در زنجیره تامین نیکل و محصولات مرتبط با آن خودکفایی بیشتری ایجاد کنند و نقش پررنگ‌تری در بازار جهانی نیکل ایفا نمایند.
