به طور حرفه ای در پنل های خورشیدی، تصفیه آب، جواهرات، تزئینات، ظروف نقره، اتصالات الکتریکی و هادی ها، آینه ها، پوشش های پنجره و واکنش های شیمیایی استفاده می شود. و از ترکیبی از فیلم های عکاسی و اشعه ایکس استفاده می شود. محلول های رقیق نیترات نقره و سایر ترکیبات این فلز به عنوان ضدعفونی کننده و میکروب کش استفاده می شود و به بانداژها و پانسمان ها، کاتترها و سایر ابزار پزشکی اضافه می شود.

نکته جالب در مورد نقره این است که امروزه از این فلز برای لحیم کاری و آلیاژهای لحیم کاری، باتری ها، دندانپزشکی، تراشه های LED، راکتورهای هسته ای، انرژی فتوولتائیک (یا خورشیدی)، تراشه های RFID برای ردیابی بسته ها یا محموله ها در سراسر جهان، نیمه هادی ها، لمسی استفاده می شود. صفحه نمایش، نگهدارنده چوب، و بسیاری از کاربردهای صنعتی دیگر

بزرگترین مصرف کنندگان نقره برای کاربردهای صنعتی در دهه گذشته ایالات متحده، کانادا، چین، هند، ژاپن، کره جنوبی، آلمان و روسیه بوده اند. در این مدت تقاضا برای این فلز از صنایع قدیم کاهش یافته و بیشتر در فناوری های جدید استفاده می شود.

رسانایی الکتریکی و حرارتی بسیار بالا برای عناصر گروه 11 رایج است، اما نقره رسانایی الکتریکی بالاتری نسبت به تمام فلزات و حتی بیشتر از مس دارد، اما به دلیل هزینه بالاتر، کاربرد وسیعی ندارد. یک استثنا در مهندسی فرکانس. این رادیو به خصوص در فرکانس‌های VHF و بالاتر است که آبکاری نقره باعث هدایت الکتریکی می‌شود، زیرا این جریان‌ها بیشتر از سطح رسانا نسبت به قسمت‌های داخلی آن جریان دارند. 

نقره خالص بالاترین رسانایی و گرما را در مقایسه با فلزات دیگر دارد، اگرچه رسانایی کربن (در آلوتروپ های الماس) و هلیوم بسیار بالاست. همچنین کمترین مقاومت تماسی را در برابر هر فلز دیگری دارد و به راحتی با مس، طلا و همچنین روی آلیاژ ایجاد می کند.

نکته: این فلز حتی در دمای قرمز نیز با هوا واکنش نشان نمی دهد، به همین دلیل کیمیاگران آن را یک فلز نجیب با طلا می دانستند. واکنش پذیری این فلز چیزی بین مس است، وقتی در هوا گرم می شود تا گرمای قرمز، اکسید مس (I) و طلا را تشکیل می دهد. این فلز مانند مس با گوگرد و ترکیبات آن واکنش می دهد

در حضور گوگرد، نقره در هوا لکه می‌شود و سولفید نقره سیاه را تشکیل می‌دهد (مس در عوض سولفات سبز رنگ می‌دهد، در حالی که طلا واکنشی نشان نمی‌دهد). برخلاف مس، نقره با هالوژن‌ها واکنش نشان نمی‌دهد به جز گاز فلوئور که با آن دی فلوراید تشکیل می‌دهد. این فلز توسط اسیدهای غیر اکسید کننده مورد حمله قرار نمی گیرد، اما به راحتی در اسید سولفوریک غلیظ و همچنین اسید نیتریک رقیق یا غلیظ حل می شود. در حضور هوا و به ویژه در حضور پراکسید هیدروژن، این فلز به راحتی در محلول های آبی سیانید حل می شود.