عرضه سالانه نقره در مصارف صنعتی مانند الکترونیک، انرژی خورشیدی و داروسازی و تجهیزات پزشکی استفاده می شود.

نقره در جواهرات و لوازم جانبی
کاربرد اصلی این فلز، علاوه بر سکه، در طول تاریخ جواهرسازی و سایر اقلام مورد استفاده عموم بوده است و این موضوع همچنان ادامه دارد. به عنوان مثال می توان به ظروف نقره اشاره کرد که به دلیل خاصیت ضد باکتریایی بسیار مناسب است. از آنجایی که نقره خالص بسیار نرم است، بیشتر با مس آلیاژ می شود

نقره در پزشکی
در پزشکی، این فلز در پانسمان زخم تعبیه شده و به عنوان پوشش آنتی بیوتیکی در وسایل پزشکی استفاده می شود. پانسمان زخم حاوی سولفادیازین یا نانومواد نقره برای درمان عفونت های خارجی استفاده می شود. یون نقره زیست فعال است و در غلظت کافی به راحتی باکتری ها را در شرایط آزمایشگاهی از بین می برد

این یون‌ها با آنزیم‌هایی که مواد مغذی تولید می‌کنند و دیواره‌های سلولی ایجاد می‌کنند تداخل می‌کنند و همچنین به مواد ژنتیکی باکتری‌ها متصل می‌شوند. نانوذرات نقره به عنوان ضد میکروب در انواع کاربردهای صنعتی، بهداشتی و خانگی استفاده می شود.

نقره در الکترونیک
این فلز در الکترونیک برای رساناها و الکترودها بسیار مهم است زیرا رسانایی الکتریکی بالایی دارد حتی در صورت لکه دار شدن. از ورق های نقره و نقره فشرده برای ساخت لوله های خلاء استفاده می شود و امروزه نیز در ساخت دستگاه های نیمه هادی، مدارها و اجزای آنها استفاده می شود. پودر نقره و آلیاژهای آن در تهیه خمیرهای لایه ها و الکترودهای رسانا، خازن های سرامیکی و سایر اجزای سرامیکی استفاده می شود.

نقره در آلیاژهای لحیم کاری
لحیم نقره برای فلزاتی مانند کبالت، نیکل و مس و آلیاژهای مبتنی بر فولاد استفاده می شود. اجزای اصلی این آلیاژهای لحیم نقره و مس هستند و سایر عناصر با توجه به کاربرد خاص انتخاب می شوند که شامل روی، قلع، کادمیوم، پالادیوم، منگنز و فسفر می باشد. این فلز باعث افزایش کارایی و مقاومت در برابر خوردگی در هنگام استفاده می شود

نقره در تجهیزات شیمیایی
این فلز به دلیل واکنش پذیری کم، هدایت حرارتی بالا و کارایی آسان در ساخت تجهیزات شیمیایی مفید است. این تجهیزات برای کار در دماهای بالا اغلب روکش نقره ای دارند. نقره و آلیاژهای آن با طلا به عنوان مهر و موم، سیم یا حلقه برای کمپرسورهای اکسیژن و تجهیزات خلاء استفاده می شود.

نقره به عنوان یک کاتالیزور
این فلز یک کاتالیزور مناسب برای واکنش اکسیداسیون است. نقره پودری منجر به اکسیداسیون کامل مواد آلی به دی اکسید کربن و آب می شود و از این رو به جای آن از نقره درشت دانه استفاده می شود. هیدروژن زدایی متانول به فرمالدئید در دمای 720-600 درجه سانتی گراد با استفاده از گاز نقره یا کریستال های آن به عنوان کاتالیزور انجام می شود.

احتیاط در استفاده از فلز نقره
ترکیبات نقره نسبت به سایر فلزات سنگین سمی کمتری دارند، زیرا در طول هضم جذب ضعیفی دارند و آنچه جذب می شود به سرعت به ترکیبات نقره نامحلول تبدیل می شود یا توسط متالوتیونین کمپلکس می شود.

با این حال، فلوراید نقره و نیترات سود سوزآور هستند و می توانند باعث آسیب بافتی و همچنین ورم معده، اسهال، افت فشار خون، گرفتگی عضلات، فلج و ایست تنفسی شوند. حیواناتی که به طور مکرر نمک نقره مصرف می کنند دچار کم خونی، تاخیر در رشد، نکروز کبد و کلیه می شوند.

در دوزهای بالا، فلز و ترکیبات آن می توانند جذب سیستم گردش خون شده و در بافت های مختلف بدن ذخیره شوند و در نتیجه رنگدانه خاکستری آبی در پوست، چشم و غشاهای مخاطی ایجاد می شود.

برخی از ترکیبات نقره ، مانند نیتروژن آزید، آمید، استیل، اگزالات و ترکیبات اکسید نقره (II) بسیار انفجاری هستند. آنها می توانند در اثر گرما، ضربه، نور و گاهی اوقات خود به خود منفجر شوند. برای جلوگیری از تشکیل چنین ترکیباتی، آمونیاک و استیلن را باید از تجهیزات نقره دور نگه داشت.