برخلاف مس و طلا، انرژی مورد نیاز برای برانگیختن یک الکترون از باند d باردار شده به نوار sp در نقره به اندازه کافی بزرگ است (حدود 385 کیلوژول بر مول) که دیگر با جذب در ناحیه مرئی طیف مطابقت ندارد
نقره یک عنصر شیمیایی با نماد Ag و عدد اتمی 47 است. نقره یک فلز انتقالی نرم، سفید و براق با بالاترین رسانایی الکتریکی-حرارتی و انعکاس فلزی است. در پوسته زمین به عنوان یک عنصر خالص و آزاد، آلیاژ شده با طلا و سایر فلزات و در مواد معدنی مانند آرژانتیت و کلریت یافت می شود. نقره بیشتر به عنوان محصول جانبی پالایش مس، طلا، سرب و روی تولید می شود.
این فلز از دیرباز به عنوان یک فلز گرانبها به حساب می آمد و گاهی در کنار طلا در بسیاری از سکه ها استفاده می شد. اگرچه این فلز در بازار بسیار بیشتر از طلا است، اما به عنوان یک فلز بومی از فراوانی کمتری نسبت به طلا برخوردار است. این ماده به عنوان یکی از هفت فلز باستانی در بیشتر فرهنگ های بشری نقش ماندگاری داشته است.
نقره یک فلز انتقالی بسیار نرم، انعطافپذیر و چکشخوار است، اگرچه انعطافپذیری آن کمتر از طلا است. این فلز به شکل یک شبکه مکعب مانند متبلور می شود و آلیاژهای فلزی موجود در نقره کووالانسی و نسبتاً ضعیف هستند. این فلز درخشش متالیک سفید براقی دارد و به قدری متمایز است که نام این فلز به یک رنگ تبدیل شده است.
برخلاف مس و طلا، انرژی مورد نیاز برای برانگیختن یک الکترون از باند d باردار شده به نوار sp در نقره به اندازه کافی بزرگ است (حدود 385 کیلوژول بر مول) که دیگر با جذب در ناحیه مرئی طیف مطابقت ندارد. از این رو نقره یک فلز رنگارنگ نیست.