مس به عنوان یک فلز ضد میکروبی و باکتری‌کش قوی شناخته شده است. تحقیقات نشان داده است که مس قادر به کشتن و کنترل گسترش میکروارگانیسم‌های مختلف از جمله باکتری‌ها، ویروس‌ها و قارچ‌ها است. از این رو، استفاده از مس و آلیاژهای مسی در ساختارهای بیمارستانی به منظور کاهش عفونت‌های اکتسابی بیمارستانی بسیار مفید است. برای مثال، پوشش سطوح مثل نرده‌های تخت و دکمه‌ها با آلیاژهای مسی می‌تواند به طور مؤثری رشد و انتقال میکروارگانیسم‌ها را مهار کند. این اقدام می‌تواند در کاهش ابتلا به عفونت‌های بیمارستانی مانند عفونت‌های دست و تنفسی کمک کند.

استفاده از مس در بیمارستان‌ها به عنوان روشی برای بهبود بهداشت عمومی و کاهش عفونت‌ها شناخته شده است و این تمرکز در طراحی ساختمان‌های بیمارستانی به عنوان راهکاری ارزان و موثر برای کنترل عفونت‌ها به شمار می‌رود. خواص ضد میکروبی مس آن را به یک فلز محبوب در پزشکی تبدیل کرده است. چندین بیمارستان با پوشاندن سطوح سرپوشیده مانند نرده‌های تخت و دکمه‌ها با آلیاژهای فلزی، عفونت‌های اکتسابی بیمارستانی را آهسته ‏اند. کاساندرا سالگادو، استاد بیماری‌های عفونی و اپیدمیولوژیست در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی، می‌گوید: «فلز الکترونیکی میکروب‌ها را با تداخل در بار الکتریکی غشای سلولی از بین می‌برد.»

به گزارش اسپوتنیک، عفونت های استخوانی که معمولاً در اثر شکستگی، زخم های عمیق، پوسیدگی شدید دندان و مواردی از این دست ایجاد می شوند، می توانند منجر به قطع عضو و حتی در موارد جدی مرگ شوند. درمان این نوع عفونت بسیار دشوار است. محققان در ایرلند ایمپلنتی ابداع کرده‌اند که با جراحی در محل عفونت استخوانی قرار می‌گیرد که به طور همزمان جریان خون و رشد استخوان را بهبود می‌بخشد و باکتری‌ها را از بین می‌برد.

این ایمپلنت از ترکیب کلاژن و مواد ترمیم کننده استخوان به نام شیشه زیست فعال آغشته به ذرات مس ساخته شده است. این ابزار دارای ساختار چین خورده متخلخلی است که هم عروق خونی را جذب می کند و هم فضای مناسبی برای تجمع سلول های استخوانی فراهم می کند. یون‌های مس موجود در این ایمپلنت باکتری‌های عفونی را از بین می‌برند. در آزمایشات اولیه، ایمپلنت جمعیت استافیلوکوکوس اوروس را تا 60 درصد کاهش داد و رشد استخوان را 3.6 برابر افزایش داد. به گفته محققان، ایمپلنت جدید به محققان اجازه می دهد تا بدون نیاز به آنتی بیوتیک، درمان یک مرحله ای برای عفونت استخوان ایجاد کنند.

فلز مس یک عنصر مهم در سیستم بیولوژیکی بدن انسان است و برای عملکرد صحیح بسیاری از فرایندهای بیوشیمیایی ضروری است. مس در بدن برای عملکرد سیستم عصبی، سیستم ایمنی، تولید انرژی، ساخت بافت های بدنی و سایر فرایندهای فیزیولوژیکی ضروری است. مصرف مس در دوزهای زیاد و مداوم می‌تواند به عوارض جانبی منجر شود. برخی افراد ممکن است حساسیت به مس داشته باشند و واکنش‌های آلرژیکی نسبت به آن نشان دهند. عوارض دیگر ممکن شامل مشکلات گوارشی مانند تهوع، استفراغ و اسهال، تحریک سیستم عصبی مرکزی، اختلالات در کبد و کلیه‌ها، و افزایش خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی می‌باشد.

فلز مس به عنوان یک دارو در برخی بیماری‌ها و موارد خاص استفاده می‌شود. به عنوان مثال، مس در درمان بیماری ویلسون (یک اختلال متابولیکی) و همچنین در برخی موارد فراوانیسم (یک اختلال متابولیکی دیگر) استفاده می‌شود. در این موارد، مصرف مس تحت نظارت پزشکان و با دقت صورت می‌گیرد تا جلوی عوارض جانبی احتمالی گرفته شود. هرگونه استفاده از فلز مس به عنوان دارو یا مکمل باید تحت نظارت پزشک قرار گیرد و توصیه پزشک را رعایت کنید. همچنین، هرگونه علائم یا عوارض ناشی از مصرف مس را به پزشک خود گزارش دهید تا بتوانید درمان مناسب دریافت کنید.