زیبایی و درخشندگی، کمیاب و ماندگاری، الماس که نوعی الماس است از نظر درخشندگی و ماندگاری بالاتر از سایر سنگ ها است و از آنجایی که از ابتدای اکتشاف به خوبی مدیریت شده است، بازار عرضه و تقاضای خوبی دارد
تشخیص طلای دست دوم از طلای نو یا تمایز بین طلا، نقره و پلاتین نیاز به دقت و توجه به ویژگی‌های ظاهری و فنی دارد. این فرایند می‌تواند برای افراد عادی که تخصص کافی ندارند، کمی پیچیده باشد، اما با استفاده از روش‌های مختلف می‌توان به دقت این تفاوت‌ها را شناسایی کرد. اولین نکته‌ای که باید در نظر داشت، این است که طلای دست دوم معمولاً نشانه‌هایی از استفاده قبلی دارد. این نشانه‌ها می‌توانند شامل خط و خش، تغییر رنگ یا ساییدگی باشند. طلای نو معمولاً براق‌تر و تمیزتر از طلای دست دوم است و هیچ‌گونه علائم استفاده قبلی ندارد. اما این تفاوت‌ها در صورتی که جواهرات به خوبی نگهداری شده باشند یا به تازگی تمیز شده باشند، ممکن است خیلی مشهود نباشد.
برای تشخیص طلای دست دوم از طلای نو، یکی از روش‌های رایج بررسی علامت‌های استاندارد است. طلای نو معمولاً دارای علامت‌های جدید و سالم است، مانند نشان استاندارد عیار (مثلاً ۱۸K یا ۲۴K) یا مهر تولیدکننده که معمولاً بر روی جواهرات حک شده‌اند. در صورتی که طلای دست دوم باشد، این نشان‌ها ممکن است محو یا آسیب دیده باشند. همچنین در بعضی مواقع ممکن است در طلاهای دست دوم، نشانه‌هایی از تغییرات ساختاری مانند جوش دادن یا تعمیرات مشاهده شود.
در مورد تشخیص طلا از نقره و پلاتین، تفاوت‌ها بیشتر به ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی مواد بستگی دارد. طلا به طور کلی از نظر وزن سنگین‌تر از نقره است. بنابراین، اگر دو قطعه با ظاهر مشابه داشته باشید و یکی از آن‌ها نسبت به دیگری سنگین‌تر باشد، احتمالاً طلا است. نقره از نظر وزن سبک‌تر از طلا و پلاتین است. یکی دیگر از ویژگی‌های مهم، رنگ است. طلا معمولاً رنگ زرد متمایل به طلایی دارد، در حالی که نقره به طور طبیعی رنگ سفید و براق دارد. پلاتین، به عنوان یک فلز گرانبها، معمولاً رنگ خاکستری-نقره‌ای و درخشش مات‌تری دارد.
ساده ترین راه برای تشخیص طلای دست دوم این است که به شکل ظاهری، قفل و بند آن نگاه کنید و اکثر طلاها با حرف انگلیسی K در کنار عددی که نشان دهنده عیار آن است قرار می گیرد. بازار طلای دست دوم مدت هاست داغ است. تشخیص طلای دست اول و دست دوم ممکن است تا حدودی دشوار باشد. ساده ترین راه برای تشخیص طلای دست دوم ، بررسی ظاهر آن به خصوص قفل و بند استفاده شده در آن است. در طلای دست دوم این قطعات نسبت به سایر قطعات کمتر براق هستند و به دلیل استفاده از طلا خراش هایی در این قطعات دیده می شود. به عنوان مثال، طلای 24 عیار طلای خالص با حداقل 99.9 درصد طلا است و طلای 18 عیار از 75 درصد طلا و 25 درصد فلز دیگر تشکیل شده است. طلای خالص به دلیل لطافتی که دارد برای ساخت اکثر اقلام مناسب نیست، بنابراین بیشتر طلایی که در جواهرات استفاده می شود، طلای خالص نیست و زرگران برای تبدیل آن به جواهر، مس و نقره اضافه می کنند. می توان با کاهش نمره درست کرد
در ایران عیار 18 استفاده می شود اما در کشورهای عربی عیار طلا بین 20 تا 24 متغیر است و در کشورهای اروپایی یا آمریکا معمولاً 14 عیار استفاده می شود. پس تحت هیچ شرایطی فریب چیزی به نام طلای 24 عیار را نخورید. تنها طلای خالص ۲۴ قیراط، شمش طلا است و چون شمش فلزی نرم است، تنها از آن نمی توان جواهرات ساخت. تشخیص طلا از نقره و پلاتین آسان است. به عنوان یک اصل کلی، بیشتر طلا با حرف انگلیسی K در کنار عددی که درجه آن را نشان می دهد بارگذاری می شود. نقره با علامت بیضی شکل و پلاتین با حروف PT مشخص شده است، بنابراین لازم نیست برای تشخیص تفاوت تلاش کنید. به طور کلی 4 نوع سنگ قیمتی (الماس، زمرد، یاقوت کبود و یاقوت کبود) و تعداد زیادی سنگ نیمه قیمتی مانند آمتیست، سیترین، توپاز و غیره داریم که فرود این سنگ ها بر روی طلا است. آن را به جواهرات تبدیل می کند. برای خرید زیورآلات چه سنگی را در اولویت قرار دهیم و یا کیفیت سنگ را مشخص کنیم، دغدغه بسیاری از خریداران جواهرات است; به طور کلی، سنگ های قیمتی به سه دلیل ارزشمند هستند.
زیبایی و درخشندگی، کمیاب و ماندگاری، الماس که نوعی الماس است از نظر درخشندگی و ماندگاری بالاتر از سایر سنگ ها است و از آنجایی که از ابتدای اکتشاف به خوبی مدیریت شده است، بازار عرضه و تقاضای خوبی دارد. اما سنگ‌ها زمرد و یاقوت کبود کمیاب‌تر هستند و کیفیت بالای آن‌ها ارزش زیادی دارد و باعث گرانی فزاینده آن‌ها می‌شود، اما تشخیص کیفیت همه سنگ‌ها از عهده مردم عادی خارج است.
برای اطمینان از اصالت طلا، نقره و پلاتین، آزمایش‌های شیمیایی می‌تواند کمک‌کننده باشد. در این آزمایش‌ها، معمولاً از یک ماده شیمیایی خاص برای واکنش با فلز استفاده می‌شود که می‌تواند به تغییر رنگ یا ایجاد حباب در سطح فلز منجر شود. برای مثال، طلا معمولاً در برابر اسیدها مقاوم است و تغییر نمی‌کند، در حالی که نقره می‌تواند در مواجهه با اسیدها سیاه شود. یکی از روش‌های متداول دیگر استفاده از آزمایش مغناطیسی است. طلا، نقره و پلاتین به طور طبیعی خاصیت مغناطیسی ندارند، اما اگر قطعه‌ای که در دست دارید جذب یک آهنربا شود، به احتمال زیاد فلزی جز طلا است. در عین حال، این روش نمی‌تواند برای تمایز دقیق میان نقره و پلاتین کاربردی باشد، چون هر دو این فلزات غیر مغناطیسی هستند.
برای تشخیص دقیق‌تر، استفاده از ترازوهای دیجیتال دقیق و گواهینامه‌های معتبر می‌تواند کمک‌کننده باشد. در آزمایشگاه‌ها و جواهرسازی‌های معتبر، دستگاه‌هایی وجود دارند که می‌توانند ترکیب فلزات را به طور دقیق شناسایی کنند. این دستگاه‌ها معمولاً با استفاده از پراش اشعه ایکس (XRF) یا تکنیک‌های مشابه به دقت ترکیب و خلوص فلز را اندازه‌گیری می‌کنند. برای تشخیص طلای دست دوم از طلای نو یا تمایز طلا از نقره و پلاتین، روش‌های مختلفی وجود دارد که از بررسی‌های ظاهری ساده تا آزمایش‌های دقیق‌تر را شامل می‌شود. اگر نیاز به دقت بیشتری دارید، پیشنهاد می‌شود از یک متخصص یا جواهرساز معتبر کمک بگیرید.
