T1 از فرآیند شکل دهی، با دمای بالا خنک شده و به طور طبیعی پیر می شودT2 از فرآیند شکل دهی خنک می شود، با دمای بالا، کار به طور طبیعی خنک و پیر می شودعملیات حرارتی T3 کار خنک شده و طبیعی کهنه شده محلولT4 عملیات حرارتی از نوع محلول و طبیعی کهنه شده استT5 توسط فرآیند شکل دهی در دمای بالا خنک می شود و به طور مصنوعی پیر می شودعملیات حرارتی T6 از نوع حل شده مصنوعی و قدیمیعملیات حرارتی T7 از نوع محلول و پایدارعملیات حرارتی T8 از نوع محلول که به طور مصنوعی خنک شده و کار پیر شده استعملیات حرارتی T9 از نوع محلول، کار مصنوعی کهنه و سپس سرد شده استT10 با فرآیند شکل دهی در دمای بالا خنک می شود، به طور مصنوعی خنک می شود و کار قدیمی می شوددر برخی موارد، پسوندهای دسته T بیش از یک رقم دارند، مانند AA 224-T351 یا AA 6061-T651، در این صورت موارد زیر باید در نظر گرفته شود
در مفهوم نامگذاری آلیاژهای آلومینیوم ریخته گری و مستعمل، آنها را با اعداد خاصی مشخص می کنند. این اعداد نشان می دهد که در فرآیند ساخت، عناصری به آلیاژها اضافه شده و گروه خاصی از این فلزات ساخته شده است.
ANSI و AA
سیستم نامگذاری ANSI و AA (انجمن آلومینیوم) از مکانیزم شماره گذاری چهار رقمی برای آلیاژهای استفاده شده و یک سیستم شماره گذاری سه رقمی برای آلیاژهای ریخته گری استفاده می کند. عدد اول نشان دهنده گروه بندی فلز و مهمترین عنصر آلیاژی اضافه شده به آلیاژ است.
مبنای نامگذاری اکستنشن آلومینیوم چیست؟
علاوه بر شماره گذاری آلیاژ، نوع فرآیند عملیات حرارتی یا فرآیند ساخت آلیاژ نیز مبنای تعیین یک آلیاژ است. برای این نامگذاری، از حروف انگلیسی در انتهای نام آلیاژ استفاده شده است، به عنوان مثال، AA 2024-T4.
این نام تحت استاندارد ملی آمریکا ANSI H35.1 نامیده می شود و "سیستم دما تعریف شده" نامیده می شود و برای همه روش های تولید استفاده می شود. بسته به فرآیند تولید از یکی از حروف استفاده می شود که در ادامه به معرفی آن می پردازیم:
- F برای عدم تغییر و نحوه تولید
- O برای حالت آنیل شده
- H برای حالت کرنش سخت شده (کار سرد)
- W برای عملیات حرارتی انحلال
- T برای سایر عملیات حرارتی مانند رسوب سخت در نامگذاری آلیاژها استفاده می شود.
برای اولین شماره در دسته HXX
- کرنش سخت شده H1 بدون عملیات حرارتی
- سویه H2 سخت شده و کمی آنیل شده است
- کرنش H3 با عملیات حرارتی در دمای پایین سخت و تثبیت شد
عدد دوم در دسته HXX (در صورت وجود) میزان سفتی به دست آمده را نسبت به حداکثر سختی در آن عملیات سفت کردن نشان می دهد.
- HX2 نشان دهنده سختی 4.1 از حداکثر سختی است.
- HX4 سختی 2.1 از حداکثر سختی را نشان می دهد.
- HX6 نشان دهنده سختی 3.4 حداکثر سختی است.
- HX8 حداکثر سفتی را نشان می دهد.
- HX9 نشان دهنده سختی بالاتر از حداکثر سختی است.
T برای شرایطی است که آلیاژها تحت حرارت قرار گرفته اند. این حالت حالت‌های پایدار را نشان می‌دهد (به جز حالت‌های F، O یا H، برخلاف حالت نامگذاری W).
- T1 از فرآیند شکل دهی، با دمای بالا خنک شده و به طور طبیعی پیر می شود
- T2 از فرآیند شکل دهی خنک می شود، با دمای بالا، کار به طور طبیعی خنک و پیر می شود
- عملیات حرارتی T3 کار خنک شده و طبیعی کهنه شده محلول
- T4 عملیات حرارتی از نوع محلول و طبیعی کهنه شده است
- T5 توسط فرآیند شکل دهی در دمای بالا خنک می شود و به طور مصنوعی پیر می شود
- عملیات حرارتی T6 از نوع حل شده مصنوعی و قدیمی
- عملیات حرارتی T7 از نوع محلول و پایدار
- عملیات حرارتی T8 از نوع محلول که به طور مصنوعی خنک شده و کار پیر شده است
- عملیات حرارتی T9 از نوع محلول، کار مصنوعی کهنه و سپس سرد شده است
- T10 با فرآیند شکل دهی در دمای بالا خنک می شود، به طور مصنوعی خنک می شود و کار قدیمی می شود
در برخی موارد، پسوندهای دسته T بیش از یک رقم دارند، مانند AA 224-T351 یا AA 6061-T651، در این صورت موارد زیر باید در نظر گرفته شود. TX51 مخفف کاهش استرس پس از کشش پس از عملیات حرارتی عدد اول (عدد x) است.
