تماس طولانی مدت با آلومینیوم به سیستم عصبی مرکزی آسیب می رساند، باعث جنون می شود، حافظه را از دست می دهد، باعث بی حالی می شود و باعث لرز و تشنج شدید می شود
آلومینیوم به‌عنوان یکی از فلزات پرکاربرد در زندگی روزمره، می‌تواند اثرات مختلفی بر سلامت انسان داشته باشد. اگرچه این فلز به‌طور طبیعی در محیط زیست وجود دارد و بدن انسان نیز به‌صورت محدود با آن در تماس است، اما مصرف بیش از حد یا قرار گرفتن در معرض آن به‌صورت مداوم ممکن است پیامدهای منفی به همراه داشته باشد. یکی از نگرانی‌های اصلی مربوط به آلومینیوم، تجمع آن در بدن و تأثیرات احتمالی بر سیستم عصبی است. برخی تحقیقات نشان داده‌اند که تجمع مقادیر زیاد آلومینیوم در مغز ممکن است با بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر مرتبط باشد، اگرچه این ارتباط هنوز به‌طور قطعی ثابت نشده و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
آلومینیوم به دلیل خواص بی‌نظیر خود کاربردهای گسترده‌ای در صنایع مختلف دارد. آلومینیوم معمولاً از طریق مواد غذایی، آب آشامیدنی و محصولات مراقبت شخصی مانند دئودورانت‌ها وارد بدن می‌شود. در بسیاری از کشورها، استفاده از آلومینیوم در بسته‌بندی مواد غذایی یا ظروف پخت‌وپز رایج است. اگرچه مقدار کمی از آلومینیوم ممکن است وارد غذا شود، اما مصرف طولانی‌مدت آن می‌تواند باعث افزایش سطح این فلز در بدن شود. سازمان‌های بهداشتی توصیه می‌کنند که استفاده از ظروف یا فویل‌های آلومینیومی در تماس مستقیم با غذاهای اسیدی یا شور، به دلیل افزایش احتمال حل شدن آلومینیوم، محدود شود.
هنگامی که غلظت آلومینیوم در محیط افزایش می یابد، اثرات شدیدی بر سلامت انسان می گذارد. آلومینیوم محلول در آب خطرناک است. ذرات آلومینیوم که در آب حل می شوند ذرات یونی نامیده می شوند، به عنوان مثال، کلرید آلومینیوم . راه های دیگر برای افزایش میزان آلومینیوم در بدن تنفس و تماس پوست به پوست با آلومینیوم است. تماس طولانی مدت با آلومینیوم به سیستم عصبی مرکزی آسیب می رساند، باعث جنون می شود، حافظه را از دست می دهد، باعث بی حالی می شود و باعث لرز و تشنج شدید می شود. تنفس پودر آلومینیوم یا اکسید آلومینیوم نیز بیماری زا است . آلومینیوم در گیاهان و حیواناتی که از آن تغذیه می کنند نیز تجمع می یابد و تاثیر تنفس آلومینیوم بر روی حیوانات مشکلات تنفسی، کاهش وزن و کاهش فعالیت است. یون های آلومینیوم با فسفات واکنش می دهند. واکنش یون ها با فسفات باعث کمبود فسفات در موجودات آبزی می شود. آب های زیرزمینی که سرشار از آلومینیوم هستند به ریشه درختان آسیب می زند.
برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که آلومینیوم ممکن است بر عملکرد کلیه‌ها تأثیر منفی بگذارد، به‌ویژه در افرادی که دچار بیماری‌های کلیوی هستند. این افراد ممکن است توانایی دفع آلومینیوم از بدن را نداشته باشند که منجر به تجمع آن و بروز مشکلات سلامتی می‌شود. با این حال، برای افراد سالم، مقدار آلومینیومی که از طریق رژیم غذایی یا محصولات روزمره وارد بدن می‌شود، معمولاً بی‌خطر است و بدن می‌تواند آن را دفع کند. اگرچه آلومینیوم به‌صورت محدود و کنترل‌شده بی‌ضرر است، اما رعایت احتیاط در مصرف محصولات حاوی آلومینیوم و آگاهی از منابع احتمالی آن می‌تواند به کاهش خطرات احتمالی کمک کند. توصیه می‌شود افرادی که نگرانی‌هایی درباره قرار گرفتن در معرض آلومینیوم دارند، با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنند تا راهکارهای مناسب برای کاهش این تماس را بیابند.
