آلومینیوم یک عنصر فلزی است که در دوره 13 یافت می شود و معمولاً با علامت Al نشان داده می شود. این فلز بسیار سبک، نرم و پوشیدنی است. آلومینیوم مهمترین عنصر دوره 13 و همچنین فراوان ترین عنصر فلزی در پوسته زمین است. رنگ آن خاکستری مایل به سفید است و خواص فیزیکی بالایی دارد. از جمله خواص آلومینیوم می توان به وزن سبک، عایق الکتریکی، عایق حرارتی و مقاومت شیمیایی آن اشاره کرد. معمولاً به صورت لکه های آلومینیومی در کنار گلدان ها یافت می شود.

آلومینیوم یک فلز آبی-سفید (نقره ای) است. اگرچه این فلز فراوان ترین فلز در پوسته زمین است (حدود 8 درصد)، اما به صورت خالص وجود ندارد و از اجزای فلزی معدنی به دست می آید. آلومینیوم در حمل و نقل، بسته بندی، ساخت و ساز، برق و غیره استفاده می شود. جرم سبک، استحکام بالا، مقاومت بالا در برابر خوردگی و زنگ زدگی، آلومینیوم را به یک فلز عالی تبدیل کرده است. آلومینیوم قابل بازیافت و سازگار با محیط زیست است. آلومینیوم بادوام است و سال ها بدون پوسیدگی کار می کند. آلومینیوم بعد از آهن پرمصرف ترین فلز هم از نظر کیفیت و هم از نظر هزینه است و تقریباً در تمام بخش های صنعت اهمیت دارد.

آلومینیوم مبتنی بر چوب یا در دام ابتدا به کارخانه های سنگ شکن منتقل می شود. در آنجا به ماده ای زرد یا سفید به نام «پره های آلومینیومی» متبلور می شود. ضایعات آلومینیوم به پالایشگاه وارد می شود و در آنجا طی یک عملیات بسیار مهم ذوب می شود. به این فرآیند «سالتر» می گویند. نمک، قطعات آلومینیوم را از طریق گاز حامل حرارتی مولیبدن عبور می دهد تا آلومینیوم لازم را گرم کند. آلومینیوم مذاب با شکن های شیمیایی سنگین درمان می شود تا باعث تغییر شکل شدید شود. این فرم فلزی برگشت پذیر است.

آلومینیوم تازه ساخته شده به شکل بلوک یا شمش ساخته می شود تا بتوان از آن مجددا استفاده کرد. این فرآیند بازیابی عمر مفید آلومینیوم را افزایش می دهد و نیاز به آلومینیوم مصرفی را کاهش می دهد. علاوه بر این، احیای آلومینیوم از توان الکتریکی زیادی در عملیات بازیابی استفاده نمی کند، در حالی که تنها 5 درصد انرژی مورد نیاز برای تولید آلومینیوم جدید است. این امر بازیابی آلومینیوم را به یک فرآیند سودآور و کارآمد تبدیل می کند.

از نظر کیفیت و هزینه، آلومینیوم پرمصرف ترین فلز پس از آهن است و تقریباً در تمام بخش های صنعت اهمیت دارد. آلومینیوم خالص، نرم و ضعیف است، اما می تواند آلیاژهایی را با مقادیر کمی مس، منیزیم، منگنز، سیلیکون و سایر عناصر تشکیل دهد که دارای تعدادی خواص مفید هستند. آلومینیوم خالص فاقد استحکام بوده و بسیار انعطاف پذیر است. اما آلیاژ این عنصر با عناصر مس، منیزیم، سیلیسیم و منگنز در صنایع مختلف کاربرد فراوانی دارد.

این ترکیبات اجزای مهم هواپیما و موشک را تشکیل می دهند. وقتی آلومینیوم در خلاء تبخیر می شود، پوششی تشکیل می دهد که هم نور مرئی و هم گرمای تابشی را منعکس می کند. این پوشش ها یک لایه نازک از اکسید آلومینیوم محافظ را تشکیل می دهند که مانند پوشش های نقره خاصیت خود را از دست نمی دهد. کاربرد دیگر این فلز در پوشش آینه ای تلسکوپ های نجومی است.

اهمیت آلومینیوم به دلیل کاربردهای گسترده آن است. به عنوان یک عنصر ساختاری مانند قطارها، کشتی ها، وسایل نقلیه و ساختمان ها استفاده می شود. همچنین برای ساخت سیم های برق، ظروف پخت و پز، مخازن فویل، آهن تقویت کننده و بسیاری از کاربردهای عملی دیگر استفاده می شود. خاصیت اصلی آلومینیوم این است که بسیار چکش خوار است، به این معنی که می توان آن را دوباره ذوب کرد و شکل داد. این خاصیت آن را برای بازیافت بسیار مناسب کرده و عمر مفید آن را افزایش می دهد.