سنگ لاجورد همان Lapis Lazuli است که در زبان فارسی به نام لاجورد شناخته می‌شود. سنگ لاجورد به دلیل رنگ آبی زیبا و محبوبیتش در بازار جواهرات، گاهی با سنگ‌های مصنوعی یا طبیعی دیگری که شباهت ظاهری دارند اشتباه گرفته می‌شود. سنگ های مصنوعی و پلاستیکی با کمی لمس گرم می شوند و یک تکه پنبه را با استون خیس کنید و به سطح سنگ ضربه بزنید. معادن لاجورد از دوران باستان تاکنون در مناطق خاصی از جهان یافت شده‌اند، اما مشهورترین و باکیفیت‌ترین لاجورد جهان از منطقه بدخشان افغانستان استخراج می‌شود. بین سنگ لاجورد و تاریخ اسلام ارتباط‌هایی وجود دارد که بیشتر به استفاده از این سنگ در هنر اسلامی، معماری و فرهنگ مرتبط است. از ترکیه جنوبی به شمال آفریقا و تا شرق افغانستان ، خاورمیانه منطقه ای غنی از تاریخ و صنایع دستی جذاب است. تاریخچه گوهرسنگ‌های قیمتی در بین‌النهرین و مصر به قدمت تمدن‌های این نواحی برمی‌گردد و نقش آن‌ها در فرهنگ‌های باستانی این مناطق، به‌ویژه در هنر، مذهب و حتی تجارت، بسیار برجسته بوده است. عصر مفرغ (حدود ۳۳۰۰ تا ۱۲۰۰ پیش از میلاد) دوره‌ای بود که در آن استفاده از فلزات به‌ویژه مس، برنز و طلا آغاز شد و فرهنگ‌های مختلف به تولید و استفاده از زیورآلات و اشیاء زینتی پرداختند. گنجینه‌های باستانی گوهرسنگ‌های قیمتی در کشورهای غرب آسیا (خاورمیانه) نشان‌دهنده‌ی تاریخ غنی و پیچیده‌ای از استفاده‌ی هنری، مذهبی و اقتصادی از سنگ‌های قیمتی در تمدن‌های باستانی این منطقه هستند. کنیا یکی از اقتصادهای پیشرو در شرق آفریقا است که به دلیل موقعیت استراتژیک و تنوع اقتصادی خود شهرت دارد. اقتصاد این کشور عمدتاً بر کشاورزی، خدمات، تولید و گردشگری استوار است. کشاورزی نقش مهمی در تولید ناخالص داخلی کنیا ایفا می‌کند و محصولات اصلی صادراتی آن شامل چای، قهوه، محصولات باغی و گل‌های زینتی است. گردشگری نیز به‌ویژه با توجه به حیات‌وحش غنی، سواحل زیبا و میراث فرهنگی، منبع درآمد قابل‌توجهی برای کشور به شمار می‌رود. سیستم مالی کنیا در مقایسه با بسیاری از کشورهای آفریقایی توسعه‌یافته‌تر است. بانک مرکزی کنیا سیاست‌های پولی را تنظیم می‌کند و بورس اوراق بهادار نایروبی نقشی کلیدی در جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی دارد.
