غلات و حبوبات از جمله گندم، برنج و جو، به عنوان منابع اصلی کربوهیدرات‌ها، بخش اعظم تغذیه مردم کشورهای غرب آسیا (خاورمیانه) را تشکیل می‌دهند. تولید و مصرف غلات و حبوبات در کشورهای غرب آسیا یا خاورمیانه تحت تأثیر عوامل متعددی مانند شرایط آب و هوایی، منابع آبی، سیاست‌های کشاورزی، تغییرات اقتصادی و اجتماعی، و تقاضای داخلی و بین‌المللی قرار دارد. کشاورزان در غرب آسیا (خاورمیانه) به دلایل مختلف، از جمله شرایط اقلیمی، تقاضای بازار، و سیاست‌های کشاورزی، غلات و حبوبات مختلفی را کشت می‌کنند. مصرف سرانه غلات و حبوبات در غرب آسیا ممکن است بسته به کشور و عوامل دیگر متغیر باشد. صنعت کشاورزی به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که به تولید محصولات کشاورزی، دامی و مرتبط با آنها می‌پردازد. صنعت کشاورزی در آسیا، به عنوان منبع اصلی تأمین غذا برای جمعیت بالایی از مردم، نقش بسیار حیاتی دارد. یکی از مشکلات عمده کشاورزی در خاورمیانه کمبود منابع آب است. گندم یکی از محصولات کشاورزی اصلی در بسیاری از کشورهای غرب آسیا است و به عنوان یکی از مهمترین محصولات غذایی و مورد استفاده در تولید نان به شمار می‌رود. بنگلادش در چند دهه گذشته پیشرفت قابل توجهی در سیستم‌های تجاری و مالی خود داشته است. اقتصاد این کشور عمدتا توسط صنعت نساجی و پوشاک رانده می‌شود که بخش قابل توجهی از صادرات آن را تشکیل می‌دهد. بنگلادش یکی از بزرگترین صادرکنندگان پوشاک جهان است که بازارهای اصلی آن در ایالات متحده و اروپا قرار دارند. سیاست‌های اقتصادی این کشور بر روی رشد توسعه صادرات متمرکز شده‌اند که بازار محلی رو به رشد و محیط اقتصادی نسبتاً پایدار آن را پشتیبانی می‌کند. سیستم مالی در بنگلادش از ترکیبی از بانک‌های دولتی و خصوصی، موسسات مالی غیربانکی و بازار سهام رو به رشد تشکیل شده است.
