تاجران بنگلادشی
بنگلادش در چند دهه گذشته پیشرفت قابل توجهی در سیستم‌های تجاری و مالی خود داشته است. اقتصاد این کشور عمدتا توسط صنعت نساجی و پوشاک رانده می‌شود که بخش قابل توجهی از صادرات آن را تشکیل می‌دهد. بنگلادش یکی از بزرگترین صادرکنندگان پوشاک جهان است که بازارهای اصلی آن در ایالات متحده و اروپا قرار دارند. سیاست‌های اقتصادی این کشور بر روی رشد توسعه صادرات متمرکز شده‌اند که بازار محلی رو به رشد و محیط اقتصادی نسبتاً پایدار آن را پشتیبانی می‌کند.
سیستم مالی در بنگلادش از ترکیبی از بانک‌های دولتی و خصوصی، موسسات مالی غیربانکی و بازار سهام رو به رشد تشکیل شده است. دولت اقدامات مختلفی را برای بهبود اشمولی مالی، تقویت چارچوب‌های نظارتی و تشویق سرمایه‌گذاری خارجی انجام داده است. با وجود چالش‌هایی مانند موانع بوروکراتیک و نواقص زیرساختی، بنگلادش توانسته است سرمایه‌گذاری خارجی مهمی را در بخش‌های انرژی، ارتباطات و تولید جلب کند.
از نظر روابط تجاری با خاورمیانه و غرب آسیا، بنگلادش به دنبال تقویت ارتباطات اقتصادی است. این کشور در توافقات تجاری دوجانبه و تفاهم‌نامه‌هایی با چندین کشور در این مناطق مشغول به فعالیت است. خاورمیانه مقصد حیاتی برای صادرات نیروی کار بنگلادش است که تعداد زیادی از مهاجران بنگلادشی در کشورهایی مانند عربستان سعودی، امارات متحده عربی و قطر کار می‌کنند. این مهاجران از طریق ارسال وجه به طور قابل توجهی به اقتصاد بنگلادش کمک می‌کنند.
علاوه بر این، بنگلادش مقدار قابل توجهی نفت و محصولات نفتی را از خاورمیانه وارد می‌کند که این منطقه به عنوان یک شریک حیاتی از نظر امنیت انرژی محسوب می‌شود. همچنین علاقه به گسترش تجارت در بخش‌هایی از جمله کشاورزی، داروسازی و نساجی رو به افزایش است. تلاش‌های همکارانه برای تقویت همکاری اقتصادی از طریق تشکیل شرکت‌های مشترک و فرصت‌های سرمایه‌گذاری، روابط تجاری بنگلادش با این مناطق را بیشتر تثبیت می‌کند.
