پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. ایران یکی از کشورهای مهم در خاورمیانه است و دارای اقتصادی چندقطبی است. اقتصاد ایران بر پایه منابع طبیعی، صنعت، کشاورزی و خدمات ساختاردهی شده است. ایران دارای جمعیت بزرگی است و با توجه به منابع طبیعی غنی خود، اقتصادی تنوع‌پذیر را دارا می‌باشد. ایران نیز در زمینه خدمات گردشگری نیز پتانسیل بالایی دارد و جاذبه‌های گردشگری فراوانی در بخش‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی دارد. درباره سهم بازارگانان ایرانی در تجارت جهانی، می‌توان گفت که ایران یک بازار بزرگ است که سهم قابل توجهی از تجارت جهانی را در اختیار دارد.
