پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. کنیا یکی از اقتصادهای پیشرو در شرق آفریقا است که به دلیل موقعیت استراتژیک و تنوع اقتصادی خود شهرت دارد. اقتصاد این کشور عمدتاً بر کشاورزی، خدمات، تولید و گردشگری استوار است. کشاورزی نقش مهمی در تولید ناخالص داخلی کنیا ایفا می‌کند و محصولات اصلی صادراتی آن شامل چای، قهوه، محصولات باغی و گل‌های زینتی است. گردشگری نیز به‌ویژه با توجه به حیات‌وحش غنی، سواحل زیبا و میراث فرهنگی، منبع درآمد قابل‌توجهی برای کشور به شمار می‌رود. سیستم مالی کنیا در مقایسه با بسیاری از کشورهای آفریقایی توسعه‌یافته‌تر است. بانک مرکزی کنیا سیاست‌های پولی را تنظیم می‌کند و بورس اوراق بهادار نایروبی نقشی کلیدی در جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی دارد.
