پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. کلمبیا به عنوان یک اقتصاد نوظهور و با درآمد متوسط، در دهه‌های اخیر رشد پایداری را تجربه کرده است. اقتصاد این کشور به بخش‌های مختلفی از جمله نفت، معدن (به ویژه زغال سنگ و طلا)، کشاورزی (قهوه، موز و گل)، تولیدات صنعتی و خدمات متکی است. کلمبیا سیاست‌های بازار باز را دنبال می‌کند و توافق‌نامه‌های تجارت آزاد (FTA) متعددی با کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده، اتحادیه اروپا و کشورهای آمریکای لاتین منعقد کرده است. سیاست‌های مالی کلمبیا بر جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی (FDI)، ترویج صادرات و تنوع‌بخشی به اقتصاد که وابستگی زیادی به منابع طبیعی دارد، تمرکز دارد.
