پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. اقتصاد فلسطین با چالش‌های متعددی مواجه است که به دلیل وضعیت سیاسی پیچیده و محدودیت‌های ناشی از اشغال نظامی، محاصره، و کنترل‌های مرزی تحمیل شده توسط اسرائیل شکل گرفته است. سیستم مالی و تجاری فلسطین از دو بخش اصلی تشکیل می‌شود: کرانه باختری و نوار غزه. هر دو منطقه دارای زیرساخت‌های اقتصادی محدودی هستند و اغلب به کمک‌های خارجی وابسته‌اند. فلسطین ارز رسمی خود را ندارد و به طور عمده از چندین ارز از جمله شِکل جدید اسرائیل (NIS)، دینار اردن، و دلار آمریکا استفاده می‌کند. در بخش تجاری، فلسطین به طور عمده به واردات کالا از اسرائیل وابسته است و محدودیت‌های تجاری و موانع صادراتی زیادی دارد.
