غلات و حبوبات از جمله گندم، برنج و جو، به عنوان منابع اصلی کربوهیدرات‌ها، بخش اعظم تغذیه مردم کشورهای غرب آسیا (خاورمیانه) را تشکیل می‌دهند. تولید و مصرف غلات و حبوبات در کشورهای غرب آسیا یا خاورمیانه تحت تأثیر عوامل متعددی مانند شرایط آب و هوایی، منابع آبی، سیاست‌های کشاورزی، تغییرات اقتصادی و اجتماعی، و تقاضای داخلی و بین‌المللی قرار دارد. کشاورزان در غرب آسیا (خاورمیانه) به دلایل مختلف، از جمله شرایط اقلیمی، تقاضای بازار، و سیاست‌های کشاورزی، غلات و حبوبات مختلفی را کشت می‌کنند. مصرف سرانه غلات و حبوبات در غرب آسیا ممکن است بسته به کشور و عوامل دیگر متغیر باشد. صنعت کشاورزی به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که به تولید محصولات کشاورزی، دامی و مرتبط با آنها می‌پردازد. صنعت کشاورزی در آسیا، به عنوان منبع اصلی تأمین غذا برای جمعیت بالایی از مردم، نقش بسیار حیاتی دارد. یکی از مشکلات عمده کشاورزی در خاورمیانه کمبود منابع آب است. گندم یکی از محصولات کشاورزی اصلی در بسیاری از کشورهای غرب آسیا است و به عنوان یکی از مهمترین محصولات غذایی و مورد استفاده در تولید نان به شمار می‌رود. تانزانیا یک کشور در شرق آفریقا است و مرزهای خود را با کشورهای کنیا، اوگاندا، رواندا، بوروندی، جمهوری دموکراتیک کنگو، زامبیا، مالاوی و موزامبیک دارد. اقتصاد تانزانیا از بخش‌های کشاورزی، صنعت و خدمات تشکیل شده است. تانزانیا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در آفریقا است. بیش از 80 درصد جمعیت فعال در این کشور در بخش کشاورزی مشغول به کار هستند. تولید محصولات اصلی شامل غلات مانند ذرت، برنج و گندم، محصولات خرما، قهوه، هندوانه، برتری، سیب زمینی و تنباکو می‌شود. صنایع غذایی، نساجی، فولاد، سیمان، مواد شیمیایی، مواد معدنی و چوببرداری از جمله صنایع مهم تانزانیا هستند.
