پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. اقتصاد برزیل بزرگترین اقتصاد آمریکای لاتین و یکی از مهم‌ترین اقتصادهای جهان است. این اقتصاد به عنوان یک اقتصاد ترکیبی عمل می‌کند که دخالت دولتی و بخش خصوصی قابل توجهی را ترکیب می‌کند. این کشور دارای منابع طبیعی غنی است که به بخش‌های قوی کشاورزی و معدنی آن کمک می‌کند. صادرات کلیدی شامل سویا، معدن آهن، نفت خام و قهوه می‌شود. برزیل همچنین عضو BRICS است که شامل روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است که نشان از اهمیت استراتژیک آن در گفتگوهای اقتصادی جهانی است. سیستم مالی برزیل پیشرفته است، با بخش بانکداری خوب توسعه یافته و بازار سهام پویا، B3 (برزیل بولسا بالکائو).
