پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. اقتصاد آلمان بزرگترین اقتصاد در اروپا و چهارمین اقتصاد بزرگ جهان از نظر تولید ناخالص داخلی است. این کشور دارای یک سیستم اقتصادی بازار اجتماعی توسعه‌یافته است که سرمایه‌داری بازار آزاد را با خدمات اجتماعی گسترده ترکیب می‌کند. قدرت اقتصادی آلمان در پایه صنعتی متنوع، بخش تولیدی قوی و سطح بالای نوآوری آن نهفته است که با نیروی کار ماهر و سرمایه‌گذاری‌های قابل‌توجه در تحقیق و توسعه حمایت می‌شود. صنایع کلیدی این کشور شامل خودروسازی، مهندسی مکانیک، تولیدات شیمیایی و فناوری اطلاعات است. سیستم مالی آلمان یکی از پیشرفته‌ترین و پایدارترین سیستم‌های جهان است که به خوبی تنظیم شده و با اقتصاد جهانی هم‌بستگی دارد.
