پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. لیبی دارای منابع غنی نفت و گاز طبیعی است. نفت لیبی به عنوان منبع اصلی درآمد ناشی از صادرات خارجی این کشور بوده و تولید نفت در لیبی نقش مهمی در اقتصاد آن ایفا می‌کند. بخش اصلی اقتصاد لیبی بر پایه نفت استوار است. بازار نفت لیبی تأثیر زیادی در اقتصاد جهانی داشته و لیبی یکی از عضوان سازمان کشورهای صادرکننده نفت (OPEC) است. همچنین، لیبی در زمینه تولید و صادرات گاز طبیعی نیز فعالیت می‌کند. علاوه بر صنعت نفت و گاز، بخش‌هایی از صنایع معدنی، ساخت و ساز، حمل و نقل، خدمات مالی و گردشگری نیز در لیبی وجود دارد.
