پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. سودان جنوبی، که در سال ۲۰۱۱ به استقلال رسید، جوان‌ترین کشور جهان است و از آن زمان به بعد تلاش کرده تا اقتصاد و زیرساخت‌های تجاری خود را توسعه دهد. با این حال، به دلیل سال‌ها جنگ و ناپایداری، این کشور با چالش‌های زیادی در زمینه تجارت و سیستم مالی مواجه است. اقتصاد سودان جنوبی به شدت به صادرات نفت وابسته است و نفت تقریباً تمام درآمد دولت و ارز حاصل از صادرات را تشکیل می‌دهد. این وابستگی به نفت باعث شده که اقتصاد کشور در برابر نوسانات قیمت جهانی نفت آسیب‌پذیر باشد. علاوه بر این، بخش مالی سودان جنوبی توسعه‌نیافته است و دسترسی به خدمات بانکی محدود است، به طوری که بیشتر معاملات تجاری در این کشور به صورت نقدی انجام می‌شود.
