پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. انگلستان، یکی از کشورهای مهم و تاثیرگذار در اروپا است و در حال حاضر عضو اتحادیه اروپا نیست. تاریخچه روابط انگلستان با کشورهای خاورمیانه به دوره‌های مختلف تاریخی برمی‌گردد و در طول زمان تغییراتی را تجربه کرده است. یکی از جنبه‌های مهم روابط تجاری انگلستان با کشورهای خاورمیانه، صادرات و واردات نفت و گاز طبیعی است. کشورهای خاورمیانه، به عنوان منابع غنی نفت و گاز، از اهمیت استراتژیک برای انگلستان برخوردارند. در دهه‌های گذشته، انگلستان نفت خود را از کشورهای خاورمیانه وارد می‌کرد و همچنین تجارت بزرگی در زمینه فروش محصولات و تکنولوژی‌های صنعتی به این کشورها داشت.
