تاجران ارمنی
ارمنستان، کشوری کوچک و محصور در خشکی در قفقاز جنوبی، اقتصاد رو به رشدی دارد که عمدتاً بر تجارت، خدمات و کشاورزی متمرکز است. اقتصاد آن به شدت به واردات وابسته است زیرا این کشور فاقد منابع طبیعی و تولید صنعتی قابل توجهی است. ارمنستان طیف گسترده ای از کالاها از جمله ماشین آلات، وسایل نقلیه، سوخت، داروها و کالاهای مصرفی را وارد می کند. شرکای اصلی واردات شامل روسیه، چین، آلمان و ایران هستند. از سوی دیگر، عمده صادرات ارمنستان شامل مواد معدنی مانند مس و مولیبدن، محصولات کشاورزی مانند شراب، براندی و میوه های خشک و همچنین منسوجات و جواهرات است. روسیه، اتحادیه اروپا و چین از جمله مقاصد اصلی صادرات آن هستند.
ارمنستان روابط تجاری رو به رشدی با کشورهای خاورمیانه به ویژه ایران و امارات متحده عربی برقرار کرده است. ایران به دلیل نزدیکی جغرافیایی و مرزهای مشترک، شریک حیاتی برای ارمنستان است که منابع حیاتی انرژی و فرصت های تجاری را برای ارمنستان فراهم می کند. روابط با امارات نیز در سال های اخیر به ویژه در زمینه هایی مانند جواهرات، فلزات گرانبها و گردشگری تقویت شده است. این روابط برای ارمنستان با توجه به موقعیت محصور در خشکی و روابط تیره با کشورهای همسایه ترکیه و آذربایجان که تجارت منطقه ای را پیچیده می کند، حیاتی است.
سیستم بانکی و مالی این کشور از زمان استقلال آن در سال 1991 به طور قابل توجهی تکامل یافته است. بانک مرکزی ارمنستان این بخش را تنظیم می کند و ثبات مالی را تضمین می کند و رشد اقتصادی را ارتقا می دهد. ارمنستان دارای بخش بانکداری بسیار توسعه یافته ای است و چندین بانک تجاری طیف وسیعی از خدمات را به افراد و مشاغل ارائه می دهند. سیستم مالی نسبتاً به روی سرمایه گذاری های خارجی باز است و خدمات بانکداری دیجیتال در حال افزایش است. با این حال، اقتصاد ارمنستان با چالش هایی از جمله وابستگی به وجوه ارسالی از دیاسپورای بزرگ خود، به ویژه در روسیه، و آسیب پذیری های ناشی از تغییرات اقتصادی جهانی مواجه است. علیرغم این چالش ها، دولت به اجرای اصلاحات برای ثبات سیستم مالی، جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و نوسازی اقتصاد خود ادامه می دهد.