شکی نیست که هیچ یک از عناصر شیمیایی نقش مهمی به اندازه اکسیژن در پیشرفت علم شیمی نداشته اند. این گاز حیات بخش توانست در اواخر قرن هجدهم چنان پیشرفت عظیمی در شیمی ایجاد کند که پیش از این هرگز امکان پذیر نبود.

علاوه بر اکسیژن مولکولی، اکسیژن دارای تغییر شکل های دیگری نیز می باشد که شامل ازن می باشد. مولکول اوزون قادر است نور فرابنفش ساطع شده از خورشید را جذب کند و در نتیجه لایه اوزون پوشاننده زمین از حیات روی زمین در برابر پرتوهای مخرب فرابنفش محافظت می کند. با این حال، ازن تولید شده در نزدیکی سطح زمین محصول جانبی واکنش مه دود است و بنابراین به عنوان یک عامل آلاینده در نظر گرفته می شود.

گاز اکسیژن چیست؟, بیشتر بخوانید...

اکسیژن معمولا در تولید فولاد، پلاستیک، منسوجات، برش اکسیژن فولاد، راکت پیشرانه، اکسیژن درمانی و سیستم های پشتیبانی حیات در هواپیما، زیردریایی، پروازهای فضایی و غواصی استفاده می شود. کاربردهای متعدد گاز اکسیژن به عنوان یک اکسید کننده از اهمیت بالایی برخوردار است. الکترونگاتیوی اکسیژن بسیار زیاد است که آن را مستعد واکنش می کند. فقط فلوئور الکترونگاتیوی بالاتری نسبت به اکسیژن دارد. به دلیل خاصیت اکسید کنندگی، از اکسیژن به عنوان سوخت در موشک ها استفاده می شود. کشف اکسیژن در هوا و استخراج آن از هوا نیازهای عملی را برطرف می کند. اکسیژن استخراج شده از هوادر مخلوطی با گاز کم چگالی مانند هلیوم به عنوان مخلوط تنفسی برای بیماران تنفسی و همچنین غواصان استفاده می شود. از اکسیژن در جوشکاری، تولید فولاد و تولید متانول نیز استفاده می شود.

دی اکسید کربن تولید شده اکسیدهای آهن را به ترکیبات آهن خالص تبدیل می کند. اکسیژن در کاربردهای فلزی و نیاز به دماهای بالا مانند مشعل های جوشکاری استفاده می شود.

کاربردهای گاز اکسیژن چیست؟, بیشتر بخوانید...