از دوره معاصر با پادشاهی جدید مصر تا پایان قرن سیزدهم قبل از میلاد ، مصریان مسیرهای حیاتی تجارت و برخی شهرک ها را کنترل می کردند. دوازده قبیله اسرائیل در زیر یکی از این فرعونها به بردگی گرفته شدند و همین بردگی بود که باعث مهاجرت یهودیان مصر به کنعان ابراهیم شد.

موسی با دریافت ده فرمان ، چهل شبانه روز از کوه سینا بالا رفت.  در حالی که او در کوه بود، بسیاری از مردم در زیر که مصر را با او ترک کرده بودند، فکر کردند که او مرده است و برخی طلاهای خود را ذوب کردند تا گوساله طلایی بسازند. مشهور است که زنان یهودی از دادن جواهرات طلای خود به مردان برای ساختن این گوساله خودداری کرده اند ، داستانی که برخی از جوامع هنوز هم برای آنها افتخار می کنند. واقعه مهم دیگر در تاریخ جواهرات در این زمان این بود که موسی روش صحیحی را بدست آورد تا هارون - اولین کشیش اعظم یهودیت را – آراسته با جواهرات سینه بند "قضاوت" کند که به عنوان یادبود در برابر خدا استفاده شود. قرار بود این سینه بند به صورت دو تکه پارچه کتانی طلا ، آبی ، بنفش و سرخ مایل به قرمز بافته شود تا به نوعی کیف پول در کنار هم قرار داده شود که در آن دو سنگ مقدس نگهداری می شود که از طریق آن کشیش می تواند در مورد هر موضوع مربوط به خدا با فرزندان اسرائیل خدا ارتباط برقرار کند. در قسمت بیرونی صفحه چهار ردیف سنگ قیمتی قرار گرفته بود که در هر یک از آنها نام یکی از دوازده قبیله حک شده بود. سفر به کنعان گروه قبایل را وارد بنی اسرائیل کرد و هنگامی که در حدود سال 1125 قبل از میلاد به کنعان رسیدند ، قاطعانه مردم محلی را شکست دادند.

عصر مفرغ در قرن دوازدهم قبل از میلاد به پایان رسید و این فلز به طور معمول از استفاده گسترده، به نفع آهن منتقل شد. با پایان یافتن عصر مفرغ حکومت سیاسی مصر در سراسر خاورمیانه در حال پراکنده شدن است. از قرن دهم پیش از میلاد مسیح، معبد سلیمان در اورشلیم به مکان اصلی پرستش خداوند تبدیل شد. كنعان توسط یك سری از قضات یهود و سپس یك پادشاهی اسرائیلی اداره می شد كه برخی از مشهورترین پادشاهان آن داوود و سلیمان بودند. داوود اورشلیم کنعانی را فتح کرد. کاوش در گورهای یهودی که تحت تأثیر نیروهای بیگانه قرار دارد، نشان می دهد که فاقد تزئینات است. اعمال دفن یهودیان به ویژه نسبت به پرستش نیاکان بسیاری از معاصران دینی آنها ساده و بی ادعا بود و اگرچه مهم بود که کجا و چه زمانی فرد دفن شود، اما معمولاً دفن یک فرد متوسط ​​با کالاهای پرهزینه دنیوی معمول نبود. انزجار از بت پرستی به طور کلی در ایجاد جواهرات یهودی در طول زمان تأثیرگذار بوده است: در دومین فرمان از ده فرمان و همچنین در موارد دیگر در عهد عتیق ، نمایانگر "هر چیزی در بهشت ​​بالا ، روی زمین زیر یا آب زیر زمین "ممنوع است. این ممنوعیت بیشتر در مورد مجسمه سازی اعمال می شود ، اما نقش های برجسته مردم یا حیوانات یک خط نازک بین نمایش سه بعدی و دو بعدی دارند و بنابراین باید اجتناب شود. به طور کلی ، جواهرات یهودی از لحاظ حکاکی های احتمالی یا شکل مجسمه سازی بیشتر در امتداد خطوط انتزاعی و نمادین ترسیم شده اند.

از طرف دیگر ، فرعون های مصر آنقدر طلا در کمیسیون های تزئینی خود استفاده می کردند که بعضی اوقات نیاز به استخراج طلا از خارج از منطقه نیل علیا داشتند و از معادن یمن و جنوب آفریقا و همچنین ادای احترام از رعایای خود استفاده می کردند. تجارت فلزات مقداری انجام شد و صنعتگران در بین النهرین و فلسطین تجهیزات خود را از مصر و عربستان تهیه می کردند. در زمان پادشاه سلیمان - اواسط تا اواخر قرن دهم پیش از میلاد - طلا ، نقره و مس در پادشاهی فعلی عربستان استخراج شد. جواهرسازان مصری از سنگهای قیمتی استفاده نکردند. سنگهای مورد استفاده در جواهرات سازی مصر ممکن است اکنون نیمه گرانبها تلقی شوند ، مانند مالاکیت ، یاس و فیروزه ، اما برای مصر باستان این سنگها از نظر زیبایی و معنوی اهمیت داشتند و بنابراین بسیار ارزشمند بودند.