این بهترین بخش صنعتی آینده دار برای این کشور است و شامل یک نمای کلی بازار رقابت و داده های تجارت است.  در سال 2020، عراق به میزان 4.3 میلیون بشکه در روز نفت تولید کرد که ششمین تولیدکننده بزرگ نفت در جهان محسوب میشود. این کشور با 147 میلیارد بشکه نفت پس از عربستان سعودی و ایران به ترتیب با 297 میلیارد و 155 میلیارد بشکه، سومین ذخایر بزرگ نفت متعارف ثابت شده در جهان را دارست. ذخایر ثابت شده گاز طبیعی عراق در پایان سال 2020 تقریباً به میزان 125.6 تریلیون فوت مکعب بوده است.

اکثر ذخایر شناخته شده نفت و گاز عراق کمربندی را تشکیل می دهند که در امتداد لبه شرقی این کشور قرار گرفته است. عراق دارای 9 میدان بزرگ (بیش از ‎5 میلیارد بشکه) و همچنین 22 میدان غول پیکر شناخته شده تولید ذخایر نفتی در این کشور(بیش از یک میلیارد بشکه) است. به گفته مشاوران و متخصصان ، انشعابات میادین فوق غول پیکر جنوب شرقی عراق بزرگترین غلظت نفت شناخته شده این میدان ها را در جهان تشکیل می دهد و 70 تا 80 درصد ذخایر نفتی اثبات شده این کشور را تشکیل شامل می شوند. تخمین زده می شود که 20 درصد از ذخایر نفت در شمال عراق، نزدیک کرکوک، موصل و خانقین است.

میانگین تولید نفت خام عراق در سال 2020 به میزان 4.3 میلیون بشکه در روز رسید. اگرچه عراق برنامه‌هایی برای افزایش تولید آن دارد، اما در حال حاضر به دنبال کاهش سطح تولید برای حفظ تعهدات خود به سازمان اوپک است. در حال حاضر، عمده تولید نفت عراق از میادین نفتی رمیله شمالی و جنوبی (حدود 1.5 میلیون بشکه در روز) تامین می‌شود.

در حال حاضر، وزارت نفت (MOO) کنترل مرکزی تولید نفت و گاز در قلمرو عراق فدرال را از طریق پنج نهاد عملیاتی خود، شرکت نفت میانه/میدلند، شرکت نفت شمال (NOC)، شرکت نفت ذی قار، شرکت نفت بصره (BOC) و شرکت نفت میسان (MOC) بر عهده دارد. چندین شرکت نفتی بین المللی (IOC) در عراق فدرال فعال هستند و معمولاً تحت قراردادهای خدمات فنی (TSC) فعالیت می کنند. TSCها به IOC اجازه می دهند تا هزینه های خود را از طریق هزینه های خدمات بازیابی کنند، اما بسیاری از ناظران صنعت معتقدند که عراق فدرال باید به سمت قراردادی مناسب تر بر اساس اصول بازار حرکت کند. برخی از شرکت های بزرگ نفتی غربی اعلام کرده اند که قصد دارند از عراق خارج شوند. ‏

در حال حاضر صادرات نفت عراق تقریباً با ظرفیت کامل در جنوب این کشور انجام می شود، در حالی که ظرفیت صادرات در شمال کشور باید افزایش یابد تا حجم قابل توجهی در سطوح بالاتر صادر شود.

افزایش قابل توجه تولید همچنین مستلزم افزایش قابل توجهی در تزریق میزان گاز طبیعی و یا آب برای حفظ فشار مخزن نفت و افزایش تولید نفت است. عراق انشعابات گاز را در کل کشور بهم مرتبط کرده است، اما در حال حاضر در برخی نقاط  هنوز هم گاز در حال شعله ور شدن است. عراق اخیراً برنامه هایی را برای استفاده از گازهای شعله ور شده برای تولید برق و سایر اهداف ارزش افزوده آغاز کرده است. گزینه دیگر استفاده از آب برای تزریق مجدد انرژی است و در حال حاضر از آب محلی موجود در جنوب عراق استفاده می شود. با این حال، آب شیرین درواقع یک کالای کمیاب در عراق است، و مقادیر زیادی از آب دریا احتمالاً باید به داخل پمپاژ شود، که نیاز به ارتقاء اساسی در زیرساخت‌های این کشور دارد. ‏

علاوه بر این، صنعت نفت و گاز عراق با بیش از 10 درصد از کل تقاضا در این کشور، بزرگترین مشتری دربخش صنعتی برق محسوب میشود. افزایش در مقیاس وسیعتر در بخش تولید نفت نیز مستلزم افزایش بیشتر در قسمت تولید برق است. با این حال، عراق با کمبودهای رایج در سرتاسر بخش تجاری و اقتصادی خود، تلاش کرده است تا با میزان تقاضای خود، همراه و هماهنگ باشد. بنابراین در راستای رسیدن به این اهداف، ارتقای قابل توجهی در بخش برق برای تامین نیروی بیشتر با پروژه های بیشتر در آینده در حال انجام است. عراق برنامه‌هایی را برای امضای توافق‌نامه‌های ترسیم میادین نفتی مشترک با کویت و ایران اعلام کرد، اما این آرزوها سال‌هاست که متوقف شده است.

در سال 2020، عراق در هر روز به میزان 4.3 میلیون بشکه نفت تولید کرده که ششمین تولیدکننده  بزرگ نفت در جهان است. این کشور با 147 میلیارد بشکه نفت پس از عربستان سعودی و ایران به ترتیب با 297 میلیارد و 155 میلیارد بشکه، سومین ذخایر بزرگ نفت متعارف ثابت شده در جهان را داراست. ذخایر ثابت شده گاز طبیعی عراق در پایان سال 2020 تقریباً به میزان 125.6 تریلیون فوت مکعب بود.

در حال حاضر، وزارت نفت (MOO) کنترل مرکزی تولید نفت و گاز در قلمرو عراق فدرال را از طریق پنج نهاد عملیاتی خود که شامل شرکت نفت میانه/میدلند، شرکت نفت شمال (NOC)، شرکت نفت ذی قار، شرکت نفت بصره (BOC) و شرکت نفت میسان (MOC)هستند،تحت کنترل خود دارد. چندین شرکت نفتی بین المللی (IOC) در عراق فدرال فعال هستند و معمولاً تحت قراردادهای خدمات فنی (TSC) فعالیت می کنند. TSCها به IOC اجازه می دهند تا هزینه های خود را از طریق هزینه های خدمات بازیابی کنند، اما بسیاری از ناظران صنعت معتقدند که عراق فدرال باید به سمت قراردادی مناسب تر برای موفق بودن در بازار تجارت گام بردارد. اخیراً برخی از شرکت های بزرگ نفتی غربی اعلام کرده اند که قصد دارند از عراق خارج شوند. ‏

مسائل حکومت اقلیم کردستان چه تاثیری برای عراق داشته است؟
مدیریت نفت و گاز همچنان محور اصلی اختلافات بین دولت اقلیم کردستان و دولت عراق است. حکومت اقلیم کردستان قانون هیدروکربن های خود را در سال 2007 تصویب کرد. حکومت اقلیم کردستان قراردادهای اشتراک تولید، توسعه و اکتشاف نفت را با چندین IOC امضا کرده است. میزان تولید و صادرات از منطقه اقلیم کردستان به ترتیب 500 تا 550 هزار بشکه در روز و گاها با کاهش اندکی به میزان 400 تا 450 هزار بشکه در روز میرسد.