پلی پروپیلن یک پلیمر ترموپلاستیک است که در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله فیلم و ورق، قالب گیری بادی، قالب گیری تزریقی، بسته بندی مواد غذایی، منسوجات، تجهیزات آزمایشگاهی و پزشکی، لوله ها، کاربردهای صنعتی و ساختمانی و قطعات خودرو استفاده می شود. پلی پروپیلن به دلیل خواص مکانیکی خوب، مقاومت در برابر رطوبت و شیمیایی، قابلیت اتصال حرارتی و تراکم کم، در صنعت بسته‌بندی استفاده می‌شود. پلی پروپیلن یکی از مهم ترین پلیمرهای تجاری است که مانند خانواده خود طیف وسیعی از کاربردها را پوشش می دهد. در خاورمیانه، چند کشور به عنوان تولیدکنندگان اصلی پلی پروپیلن شناخته می‌شوند و ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی پروپیلن در خاورمیانه است. پتروشیمی ، درمعنای دقیق آن ، هر یک از گروه های بزرگ مواد شیمیایی (البته مواد مجزا از سوخت) حاصل از نفت و گاز طبیعی است که برای اهداف مختلف تجاری استفاده می شوند. در سال 1835 ، هنری ویکتور رگنولو ، یک شیمیدان فرانسوی ، وینیل کلرید را در زیر نور آفتاب قرار داد و ماده جامد سفیدی در پایین فلاسک ایجاد می شود که پلی وینیل کلرید بود. منظور از محصول پتروشیمی محصولات تولیدی با استفاده از نفت یا گاز نفت به عنوان مواد اولیه است. مواد اولیه ماده ای است که برای تولید یک محصول مفید در یک فرآیند صنعتی استفاده می شود. کویت یکی از ثروتمندترین کشورهای حوزه خلیج فارس است و اقتصاد آن عمدتاً بر پایه نفت و گاز استوار است. با این حال، دولت کویت تلاش می‌کند تا اقتصاد خود را متنوع کند و جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی را افزایش دهد. این امر فرصت‌های زیادی در بخش‌های مختلف مانند ساخت‌وساز، فناوری اطلاعات، خدمات مالی و گردشگری ایجاد کرده است. یکی از نکات کلیدی در تجارت با کویت، درک فرهنگ و روش‌های تجاری خاص این کشور است. برقراری روابط شخصی و اعتمادسازی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جلسات رو در رو و ارتباطات غیررسمی می‌تواند نقش مهمی در موفقیت تجاری ایفا کند.
