تاجران کنیایی
کنیا یکی از اقتصادهای پیشرو در شرق آفریقا است که به دلیل موقعیت استراتژیک و تنوع اقتصادی خود شهرت دارد. اقتصاد این کشور عمدتاً بر کشاورزی، خدمات، تولید و گردشگری استوار است. کشاورزی نقش مهمی در تولید ناخالص داخلی کنیا ایفا می‌کند و محصولات اصلی صادراتی آن شامل چای، قهوه، محصولات باغی و گل‌های زینتی است. گردشگری نیز به‌ویژه با توجه به حیات‌وحش غنی، سواحل زیبا و میراث فرهنگی، منبع درآمد قابل‌توجهی برای کشور به شمار می‌رود.
سیستم مالی کنیا در مقایسه با بسیاری از کشورهای آفریقایی توسعه‌یافته‌تر است. بانک مرکزی کنیا سیاست‌های پولی را تنظیم می‌کند و بورس اوراق بهادار نایروبی نقشی کلیدی در جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی دارد. یکی از ویژگی‌های برجسته سیستم مالی کنیا، گسترش بانکداری موبایلی مانند *M-Pesa* است که دسترسی به خدمات مالی را حتی در مناطق دورافتاده فراهم کرده و به رونق کسب‌وکارهای کوچک کمک کرده است.
تجارت بین کنیا و کشورهای غرب آسیا و خاورمیانه در سال‌های اخیر رشد قابل‌توجهی داشته است. کنیا به این مناطق محصولاتی مانند چای، قهوه، گل و میوه‌های تازه صادر می‌کند. در مقابل، از کشورهایی همچون امارات متحده عربی، عربستان سعودی و هند محصولات نفتی، مواد شیمیایی، ماشین‌آلات و تجهیزات الکترونیکی وارد می‌کند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاری‌هایی از سوی کشورهای حاشیه خلیج فارس در زیرساخت‌ها و املاک کنیا انجام شده که به توسعه این کشور کمک کرده است.
اگرچه کنیا در سال‌های اخیر رشد اقتصادی پایداری داشته، اما با چالش‌هایی مانند بیکاری، فقر و وابستگی به کشاورزی مبتنی بر شرایط آب‌وهوایی مواجه است. دولت کنیا در تلاش است تا با متنوع‌سازی اقتصاد، بهبود زیرساخت‌ها و گسترش همکاری‌های منطقه‌ای از طریق سازمان‌هایی مانند جامعه شرق آفریقا (EAC)، این چالش‌ها را کاهش دهد. همچنین تمرکز بر تقویت روابط تجاری با بازارهای نوظهور به منظور کاهش وابستگی به شرکای تجاری سنتی غربی، از دیگر اولویت‌های این کشور است.