تاجران کلمبیایی
کلمبیا به عنوان یک اقتصاد نوظهور و با درآمد متوسط، در دهههای اخیر رشد پایداری را تجربه کرده است. اقتصاد این کشور به بخشهای مختلفی از جمله نفت، معدن (به ویژه زغال سنگ و طلا)، کشاورزی (قهوه، موز و گل)، تولیدات صنعتی و خدمات متکی است. کلمبیا سیاستهای بازار باز را دنبال میکند و توافقنامههای تجارت آزاد (FTA) متعددی با کشورهای مختلف از جمله ایالات متحده، اتحادیه اروپا و کشورهای آمریکای لاتین منعقد کرده است. سیاستهای مالی کلمبیا بر جذب سرمایهگذاری مستقیم خارجی (FDI)، ترویج صادرات و تنوعبخشی به اقتصاد که وابستگی زیادی به منابع طبیعی دارد، تمرکز دارد.
کلمبیا در تجارت بینالمللی بسیار فعال است و محصولات عمده صادراتی این کشور شامل نفت، زغال سنگ، قهوه، گل و فلزات گرانبها میشود. از سوی دیگر، کلمبیا کالاهایی مانند ماشینآلات، تجهیزات حمل و نقل، مواد شیمیایی و مواد غذایی را وارد میکند و به این ترتیب، به عنوان یک بازیگر مهم در بازار جهانی کالاها و محصولات شناخته میشود. سیستم مالی این کشور به نسبت توسعهیافته است و بانکداری، بازارهای سرمایه و دسترسی به خدمات مالی بینالمللی در کلمبیا به ثبات رسیده است. ارز این کشور، پزو کلمبیا (COP) است که با وجود نوسانات ارزی، دولت اقداماتی را برای مدیریت تورم و حفظ ثبات پولی انجام داده است.
در مورد روابط تجاری کلمبیا با کشورهای خاورمیانه و غرب آسیا، این تعاملات در سالهای اخیر گسترش یافته است. اگرچه این منطقه به طور سنتی شریک تجاری بزرگ کلمبیا نبوده است، اما افزایش تجارت به ویژه با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (مانند امارات متحده عربی و عربستان سعودی) مشاهده شده است. کلمبیا محصولات کشاورزی مانند قهوه، میوه و گل به این کشورها صادر میکند و در مقابل، فرآوردههای نفتی، مواد شیمیایی و ماشینآلات از این کشورها وارد میکند. همچنین تبادلات تجاری در زمینههای فناوری و پروژههای زیرساختی رو به افزایش است.
دولت کلمبیا به شدت تمایل دارد روابط اقتصادی و دیپلماتیک خود را با خاورمیانه تقویت کند. هیئتهای تجاری دوجانبه و مشارکت در نمایشگاههای بینالمللی بخشی از این تلاشها برای ایجاد فرصتهای جدید بازار هستند. هر دو منطقه به دنبال تنوعبخشی به اقتصادهای خود هستند و این اشتراک منافع به تسهیل مذاکرات تجاری کمک کرده است. همچنین کلمبیا در تلاش است تا سرمایهگذاریهایی از صندوقهای ثروت ملی کشورهای خاورمیانه در بخشهایی مانند انرژیهای تجدیدپذیر، زیرساخت و گردشگری جذب کند. اگرچه حجم تجارت بین این مناطق هنوز در مقایسه با شرکای تجاری اصلی کلمبیا مانند ایالات متحده یا چین کوچک است، اما پتانسیل رشد زیادی دارد، به ویژه به دلیل تمایل هر دو طرف به گسترش روابط تجاری.